Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۸۴۱
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
به گفته [[ابنابیالحدید]]، پس از ضربت خوردن امام، طبیبان کوفه را برای معاینه امام گرد آوردند.<ref> ابنابیالحدید، شرح نهجالبلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۱۱۹.</ref> اثیر بن عمرو پس از بررسی زخم سر امام، به این نتیجه رسید که ضربه به مغز رسیده. ازاینرو به امام گفت که [[وصیت]] کند؛ زیرا زمان زیادی زنده نخواهد ماند.<ref>مدنی شیرازی، الطراز الأول، ۱۳۸۴ش، ج۷، ص۱۴.</ref> | به گفته [[ابنابیالحدید]]، پس از ضربت خوردن امام، طبیبان کوفه را برای معاینه امام گرد آوردند.<ref> ابنابیالحدید، شرح نهجالبلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۱۱۹.</ref> اثیر بن عمرو پس از بررسی زخم سر امام، به این نتیجه رسید که ضربه به مغز رسیده. ازاینرو به امام گفت که [[وصیت]] کند؛ زیرا زمان زیادی زنده نخواهد ماند.<ref>مدنی شیرازی، الطراز الأول، ۱۳۸۴ش، ج۷، ص۱۴.</ref> | ||
==وصایای امام علی پس از ضربتخوردن== | == وصایای امام علی پس از ضربتخوردن == | ||
[[پرونده:تشییع امام علی.jpg|بندانگشتی|نقاشی «وداع غریب» با موضوع تشییع امام علی(ع) اثر [[علی بحرینی]]]] | [[پرونده:تشییع امام علی.jpg|بندانگشتی|نقاشی «وداع غریب» با موضوع تشییع امام علی(ع) اثر [[علی بحرینی]]]] | ||
{{جعبه نقل قول|{{شعر۲|رفت از جهان امام جهان بوالحسن دریغ{{سخ}} در کوفه بیکسند حسین حسن دریغ.<ref>وصال شیرازی، کلیات دیوان وصال شیرازی، کتابفروشی فخر رازی، ص۸۹۴.</ref>}}|رنگ پسزمینه=#d3f2f2|منبع=|عنوان=<small>شعری از [[وصال شیرازی]] در تعزیت امام علی(ع)</small>}} | |||
از امام علی، در فاصله ضربتخوردن تا شهادت، سخنان و وصایایی نقل شده است. امام علی(ع) پس از ضربت خوردن تا زمان شهادت دفعات طولانی از هوش میرفت.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۱۰ق، ج۴۲، ص۲۸۹.</ref> نماز خود را نشسته میخواند و وصیتهایی خطاب به فرزندانش داشت.<ref> مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۱۰ق، ج۴۲، ص۲۹۰.</ref> وصیتی مخصوص نیز خطاب به [[امام حسن مجتبی علیهالسلام|امام حسن]] و [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین]] داشت که در [[نهج البلاغه|نهجالبلاغه]] نقل شده است.<ref> نهج البلاغة، ۱۴۱۴ق، ص۴۲۱ - ۴۲۲.</ref> امام، در این دوران، سخنانی پیرامون [[مرگ]] نیز گفت.<ref> نهج البلاغة، ۱۴۱۴ق، خطبه ۱۴۹، ص۲۰۷.</ref> امام علی(ع) در [[۲۱ رمضان]] سال ۴۰ هجری به [[شهادت]] رسید.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۹.</ref> برخی منابع تاریخهای دیگری را برای شهادت وی ذکر کردهاند.<ref>ابنخلدون، تاریخ ابنخلدون، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۶۴۵.</ref> | از امام علی، در فاصله ضربتخوردن تا شهادت، سخنان و وصایایی نقل شده است. امام علی(ع) پس از ضربت خوردن تا زمان شهادت دفعات طولانی از هوش میرفت.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۱۰ق، ج۴۲، ص۲۸۹.</ref> نماز خود را نشسته میخواند و وصیتهایی خطاب به فرزندانش داشت.<ref> مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۱۰ق، ج۴۲، ص۲۹۰.</ref> وصیتی مخصوص نیز خطاب به [[امام حسن مجتبی علیهالسلام|امام حسن]] و [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین]] داشت که در [[نهج البلاغه|نهجالبلاغه]] نقل شده است.<ref> نهج البلاغة، ۱۴۱۴ق، ص۴۲۱ - ۴۲۲.</ref> امام، در این دوران، سخنانی پیرامون [[مرگ]] نیز گفت.<ref> نهج البلاغة، ۱۴۱۴ق، خطبه ۱۴۹، ص۲۰۷.</ref> امام علی(ع) در [[۲۱ رمضان]] سال ۴۰ هجری به [[شهادت]] رسید.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۹.</ref> برخی منابع تاریخهای دیگری را برای شهادت وی ذکر کردهاند.<ref>ابنخلدون، تاریخ ابنخلدون، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۶۴۵.</ref> | ||