پرش به محتوا

استمناء: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۳۴ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۳
(اصلاح نویسه‌های عربی)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[آذر]]|روز=[[۱۴]]|سال=[[۱۴۰۲]]|کاربر=Shamsoddin  }}
{{احکام}}
{{احکام}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
خط ۱۵: خط ۱۴:
در منابع فقهی برای استمنا در صورتی که منجر به خروج منی شود، احکامی بیان شده است:
در منابع فقهی برای استمنا در صورتی که منجر به خروج منی شود، احکامی بیان شده است:
* [[جنابت]]: فردی که جنب می‌شود برای نمازخواندن، ورود به [[مسجد]] و برخی دیگر از کارها باید [[غسل جنابت]] کند.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ج۱، ص۵۰۷-۵۰۸.</ref>
* [[جنابت]]: فردی که جنب می‌شود برای نمازخواندن، ورود به [[مسجد]] و برخی دیگر از کارها باید [[غسل جنابت]] کند.<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ج۱، ص۵۰۷-۵۰۸.</ref>
*باطل شدن [[روزه]]: استمناء، روزه را باطل می‌کند و به سبب آن [[کفاره روزه|کفاره]] بر انسان واجب می‌شود. به فتوای فقیهان شیعه، باطل کردن روزه با کار حرام، [[کفاره جمع]] (آزادکردن بنده، دو ماه روزه و اطعام شصت فقیر) دارد.<ref>شیخ بهایی، جامع عباسی، ۱۴۲۹ق، ص۴۶۲.</ref> با این حال برخی از [[مرجع تقلید|مراجع تقلید]] گفته‌اند، برای باطل کردن روزه ماه رمضان با استمناء، بنا بر [[احتیاط مستحب]] کفاره جمع پرداخت شود.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، رساله توضیح المسائل (مراجع)، دفتر انتشارات اسلامی، ج۱، ص۹۷۸.</ref>  
*باطل شدن [[روزه]]: استمناء، روزه را باطل می‌کند و به سبب آن [[کفاره روزه|کفاره]] بر انسان واجب می‌شود. به فتوای فقیهان شیعه، باطل کردن روزه با کار حرام، [[کفاره جمع]] (آزادکردن بنده، دو ماه روزه و اطعام شصت فقیر) دارد.<ref>شیخ بهایی، جامع عباسی، ۱۴۲۹ق، ص۴۶۲.</ref> با این حال برخی از [[مرجع تقلید|مراجع تقلید]] گفته‌اند، برای باطل کردن روزه ماه رمضان با استمناء، بنا بر [[احتیاط مستحب]]، کفاره جمع پرداخت شود.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، رساله توضیح المسائل (مراجع)، دفتر انتشارات اسلامی، ج۱، ص۹۷۸.</ref>  
*باطل شدن [[اعتکاف]]: اگر استمنا در روز باشد اعتکاف را باطل می‌کند<ref>علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۲۵۷.</ref> اما اگر در شب باشد درباره باطل شدن اعتکاف با آن نظرات مختلفی وجود دارد.<ref>مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السّلام، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۴۸۸.</ref>
*باطل شدن [[اعتکاف]]: استمنا باعث می‌شود روزه و به سبب آن اعتکاف هم باطل شود.<ref>نگاه کنید به نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۷، ص۲۰۷.</ref> برخی معتقدند استمنا هم مبطل اعتکاف است ازاین‌رو اگر در شب هم انجام شود اعتکاف را باطل می‌کند.<ref>خویی، منهاج الصالحین، ج۱، ص۲۹۲.</ref>
*استمناء در حال [[احرام|احرام]]، موجب [[کفاره|کفّاره]] است<ref>ابن‌حمزه، الوسیلة، ۱۴۰۸ق، ص۱۵۹؛ علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۷، ص۳۸۱.</ref> و کفّاره آن یک شتر است؛<ref>نجم الدین حلی، ایضاح الترددات الشرایع، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۲۳۱</ref> اما درباره باطل شدن حج در صورتی که استمنا پیش از [[وقوف در مشعر]] رخ دهد، نظرات مختلفی وجود دارد.<ref> ابن‌حمزه: استمنا در عمره مفرده موجب بطلان، قضا و کفاره است. ابن‌حمزه، الوسیله، ۱۴۰۸ق، ص۱۵۹.</ref> برخی در مسئله توقّف کرده‌اند.<ref>محقق سبزواری، ذخیرة المعاد، مؤسسة آل البیت، ص۶۱۹.</ref>
*استمناء در حال [[احرام|اِحرام]]، موجب [[کفاره|کفّاره]] است<ref>ابن‌حمزه، الوسیلة، ۱۴۰۸ق، ص۱۵۹؛ علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۷، ص۳۸۱.</ref> و کفّاره آن یک شتر است.<ref>نجم‌الدین حلی، ایضاح الترددات الشرایع، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۲۳۱</ref> همچنین بیشتر فقیهان معتقدند که اسمتناء در حال احرام، موجب باطل شدن حج و قضای آن نیز می‌شود.<ref>نگاه کنید به نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۰، ص۳۶۷-۳۶۸.</ref>


==راه اثبات و کیفر ==
==مجازات استمنا ==
به گفته صاحب جواهر، استمناء، با [[شهادت (در دادگاه)|گواهی]] دو مرد [[عادل]] و یا یک‌بار اقرار استمناءکننده ثابت می‌شود.<ref> نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۴۹.</ref> البته ابن‌ادریس، یک بار اقرار را هم موجب ثبوت آن دانسته است.<ref>ابن‌ادریس حلی، السرائر، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۴۷۱.</ref>
مجازات استمناء، [[تعزیر]] است مقدار و چگونگی آن را [[حاکم شرع]] تعیین می‌کند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۴۷،۶۴۹؛ شیخ مفید، المقنعه، ۱۴۱۰ق، ص۷۹۱؛ ابن‌ادریس حلی، کتاب السرائر، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۵۳۶.</ref> در صورت تکرار این عمل، مجازات شدیدتری برای آن در نظر گرفته می‌شود.<ref>نگاه کنید به: ابن‌حمزه طوسی، الوسیله، ۱۴۰۸ق، ص۴۱۵.</ref> به گفته صاحب جواهر، استمناء، با [[شهادت (در دادگاه)|گواهی]] دو مرد عادل و یا یک‌بار اقرار استمناءکننده ثابت می‌شود.<ref> نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۴۹.</ref> البته [[ابن‌ادریس حلی|ابن‌ادریس]]، یک بار اقرار را هم کافی دانسته است.<ref>ابن‌ادریس حلی، السرائر، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۴۷۱.</ref>


مجازات استمناء، [[تعزیر]] است مقدار و چگونگی آن را [[حاکم شرع]] تعیین می‌کند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۴۷،۶۴۹؛ شیخ مفید، المقنعه، ۱۴۱۰ق، ص۷۹۱؛ ابن‌ادریس حلی، کتاب السرائر، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۵۳۶.</ref> در صورت تکرار این عمل، مجازات شدیدتری برای آن در نظر گرفته می‌شود.<ref>نگاه کنید به: ابن‌حمزه طوسی، الوسیله، ۱۴۰۸ق، ص۴۱۵.</ref>
== عوارض استمناء ==
 
== عوارض ==
* پیامدهای جسمانی:ضعف بینایی، ضعف قوای جسمانی، عقیم شدن، ضعف مفاصل و لرزش دست.
* پیامدهای جسمانی:ضعف بینایی، ضعف قوای جسمانی، عقیم شدن، ضعف مفاصل و لرزش دست.
* پیامدهای روحی و روانی: ضعف حافظه و حواس‌پرتی، اضطراب، انزوا، افسردگی، بی‌نشاطی، پرخاشگری، کسالت دائمی و ضعف اراده.
* پیامدهای روحی و روانی: ضعف حافظه و حواس‌پرتی، اضطراب، انزوا، افسردگی، بی‌نشاطی، پرخاشگری، کسالت دائمی و ضعف اراده.
خط ۳۸: خط ۳۵:
* بنی‌هاشمی خمینی، محمدحسن، رساله توضیح المسایل (مراجع)، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی، بی‌تا.
* بنی‌هاشمی خمینی، محمدحسن، رساله توضیح المسایل (مراجع)، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی، بی‌تا.
* حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعة، قم، مؤسسة آل البیت لاحیاء التراث، چاپ سوم، ۱۴۱۶ق.
* حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعة، قم، مؤسسة آل البیت لاحیاء التراث، چاپ سوم، ۱۴۱۶ق.
* عبدالمنعم، محمود عبدالرحمن، معجم المصطلحات و الألفاظ الفقهیة، قاهره، دار الفضیلة، بی‌تا.
* خویی، سید ابوالقاسم، منهاج الصالحين‌، قم، مدينة العلم‌، ۱۴۱۰ق.
* سهراب‌پور، علی، خلوت شیطانی: خود ارضایی و راه درمان آن، قم، دفتر نشر معارف، ۱۳۹۰ش.
* سهراب‌پور، علی، خلوت شیطانی: خود ارضایی و راه درمان آن، قم، دفتر نشر معارف، ۱۳۹۰ش.
* سید مرتضی، الانتصار فی انفرادات الإمامیة‌، مصحح: گروه پژوهش دفتر انتشارات اسلامی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۵ق‌.
* سید مرتضی، الانتصار فی انفرادات الإمامیة‌، مصحح: گروه پژوهش دفتر انتشارات اسلامی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۵ق‌.
خط ۴۴: خط ۴۱:
* شیخ طوسی، محمد بن حسن، المبسوط فی فقه الامامیه، تحقیق محمد باقر بهبودی، تهران، المکتبة المرتضویة، چاپ سوم، ۱۳۸۸ق.
* شیخ طوسی، محمد بن حسن، المبسوط فی فقه الامامیه، تحقیق محمد باقر بهبودی، تهران، المکتبة المرتضویة، چاپ سوم، ۱۳۸۸ق.
* شیخ مفید، محمد بن محمد، المقنعة، قم، جماعة المدرسین، ۱۴۱۰ق.
* شیخ مفید، محمد بن محمد، المقنعة، قم، جماعة المدرسین، ۱۴۱۰ق.
* علامه حلی، حسن بن یوسف، تذکرة الفقهاء(تک جلدی)، قم، مؤسسه آل البیت علیهم السلام‌، ۱۳۸۸ق‌.
* عبدالمنعم، محمود عبدالرحمن، معجم المصطلحات و الألفاظ الفقهیة، قاهره، دار الفضیلة، بی‌تا.
* علامه حلی، حسن بن یوسف، تذکرة الفقهاء(ط- جدید)، تصحیح گروه پژوهش مؤسسه آل البیت علیهم السلام‌، قم، مؤسسه آل البیت علیهم السلام‌، ۱۴۱۴ق‌.
* علامه حلی، حسن بن یوسف، تذکرة الفقهاء، قم، مؤسسه آل البیت علیهم السلام‌، ۱۳۸۸ق‌.
* علامه حلی، حسن بن یوسف، تذکرة الفقهاء، تصحیح گروه پژوهش مؤسسه آل البیت علیهم السلام‌، قم، مؤسسه آل البیت علیهم السلام‌، ۱۴۱۴ق‌.
* قطب الدین راوندی، سعید بن هبة الله، فقه القرآن، قم، انتشارات کتابخانه آیت الله مرعشی، ۱۴۰۵ق.
* قطب الدین راوندی، سعید بن هبة الله، فقه القرآن، قم، انتشارات کتابخانه آیت الله مرعشی، ۱۴۰۵ق.
* مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السّلام، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، ۱۳۸۵ش.
* مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السّلام، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، ۱۳۸۵ش.
* مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، موسوعة الفقه الاسلامی طبقاً لمذهب أهل البیت علیهم‌السلام، قم، مؤسسه دایره المعارف فقه اسلامی، ۱۴۲۳ق.
* مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، موسوعة الفقه الاسلامی طبقاً لمذهب أهل البیت علیهم‌السلام، قم، مؤسسه دایره المعارف فقه اسلامی، ۱۴۲۳ق.
* محقق حلی، جعفر بن حسن، شرایع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام، قم، موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، چاپ دوم، ۱۴۰۸ق.
* محقق حلی، جعفر بن حسن، شرایع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام، قم، موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، چاپ دوم، ۱۴۰۸ق.
* محقق سبزواری، محمدباقر، ذخیرة المعاد فی شرح الارشاد، قم، مؤسسة‌ آل البیت لاحیاء التراث، بی‌تا.
* نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، تحقیق محمود قوچانی، بیروت،‌ دار احیاء التراث العربی، چاپ هفتم، ۱۳۶۲ش.
* نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، تحقیق محمود قوچانی، بیروت،‌ دار احیاء التراث العربی، چاپ هفتم، ۱۳۶۲ش.
* نجم الدین حلی، إیضاح ترددات الشرائع‌، مصحح: سید مهدی رجایی‌، قم، انتشارات کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی، ۱۴۲۸ق‌.
* نجم‌الدین حلی، إیضاح ترددات الشرائع‌، مصحح: سید مهدی رجایی‌، قم، انتشارات کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی، ۱۴۲۸ق‌.


{{پایان}}
{{پایان}}