پرش به محتوا

توهین به مقدسات: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۷۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ دسامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:


===توهین منجر به کفر و ارتداد===
===توهین منجر به کفر و ارتداد===
عنوان جرم حدی در توهین به مقدسات، یا سبّ و قذف است یا کفر و ارتداد:
عنوان جرم حدی، در توهین به مقدسات، یا سبّ و قذف است یا کفر و ارتداد:
* [[سب خدا|سَبّ خدا]]: فقها کسی را که به خدا توهین کند، کافر و [[مهدورالدم]] می‌شناسند.<ref>شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۳۴۰؛ ابن‎‌حمزه، الوسیلة الی نیل الفضیلة، ۱۴۰۸ق، ص۲۰۰؛ علامه حلی، تحریر الأحکام الشرعیة، مؤسسه آل البیت(ع)، ج۲، ص۲۳۶؛ علمه حلی، تذکرة الفقهاء، منشورات المکتبة المرتضویة، ج۱، ص۴۵۷.</ref>
* [[سب خدا|سَبّ خدا]]: فقها کسی را که به خدا توهین کند، کافر و [[مهدورالدم]] می‌شناسند.<ref>شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۳۴۰؛ ابن‎‌حمزه، الوسیلة الی نیل الفضیلة، ۱۴۰۸ق، ص۲۰۰؛ علامه حلی، تحریر الأحکام الشرعیة، مؤسسه آل البیت(ع)، ج۲، ص۲۳۶؛ علمه حلی، تذکرة الفقهاء، منشورات المکتبة المرتضویة، ج۱، ص۴۵۷.</ref>
*[[ساب النبی|سَبُّ النبی]]: فردی که به پیامبر اکرم(ص) دشنام دهد یا چیزی به پیامبر(ص) نسبت دهد که موجب تحقیر و نقص او شود [[مهدورالدم]] شناخته می‌شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: مقدس اردبیلی، مجمع الفایدة، ج۱۳، ص۱۷۱؛ خویی، منهاج الصالحین، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۲.</ref> و توبه‌اش مانع از اجرای حکم نمی‌شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۲۶۸.</ref> به فتوای فقها در سبّ النبی فرقی میان مرتکب مسلمان و کافر و زن و مرد وجود ندارد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: گلپایگانی، الدر المنضود، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۲۶۵.</ref> از نظر فقه شیعه، سایر پیامبران<ref>ابوصلاح حلبی، الکافی فی الفقه، ۱۴۳۰ق، ص۴۱۶.</ref> و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه زهراء(س)]]<ref>مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، ۱۳۷۹ش، ج۷، ص۵۲۷؛ شهید ثانی، الروضه البهیه، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۱۹۵؛ خویی، مبانی تکملة المنهاج، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۶۴.</ref> و [[فرشته|ملائکه]]<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۲۶۸.</ref> نیز مشمول حکم ساب النبی هستند.  
*[[ساب النبی|سَبُّ النبی]]: فردی که به پیامبر اکرم(ص) دشنام دهد یا چیزی به پیامبر(ص) نسبت دهد که موجب تحقیر و نقص او شود [[مهدورالدم]] شناخته می‌شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: مقدس اردبیلی، مجمع الفایدة، ج۱۳، ص۱۷۱؛ خویی، منهاج الصالحین، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۲.</ref> و توبه‌اش مانع از اجرای حکم نمی‌شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۲۶۸.</ref> به فتوای فقها در سبّ النبی فرقی میان مرتکب مسلمان و کافر و زن و مرد وجود ندارد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: گلپایگانی، الدر المنضود، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۲۶۵.</ref> از نظر فقه شیعه، سایر پیامبران<ref>ابوصلاح حلبی، الکافی فی الفقه، ۱۴۳۰ق، ص۴۱۶.</ref> و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه زهراء(س)]]<ref>مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة، ۱۳۷۹ش، ج۷، ص۵۲۷؛ شهید ثانی، الروضه البهیه، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۱۹۵؛ خویی، مبانی تکملة المنهاج، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۶۴.</ref> و [[فرشته|ملائکه]]<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۱، ص۲۶۸.</ref> نیز مشمول حکم ساب النبی هستند.  
خط ۳۶: خط ۳۶:
# نجس کردن ضریح پیامبر اکرم(ص) و ائمه(ع) از روی عمد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۷۳؛ شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۳۳۵؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۰۰.</ref>
# نجس کردن ضریح پیامبر اکرم(ص) و ائمه(ع) از روی عمد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۷۳؛ شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۳۳۵؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۰۰.</ref>
#مسخره کردن<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۰۰.</ref> یا خوار و خفیف کردن دین:<ref>فخرالمحققین، ایضاح الفوائد، ۱۳۸۷ق، ج۴، ص۵۴۷.</ref> اگر یک فرد مسلمان [[اصول دین]] مانند خدا، رسول خدا(ص) یا [[ضروری دین]] مثل وجوب نماز و روزه را مسخره کند<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۳، ص۴۱و۶۰.</ref> موجب ارتداد و کفرش است <ref>برای نمونه نگاه کنید به: علامه حلی، إرشاد الأذهان، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۱۸۹.</ref> و مرتکب گناه کبیره شده است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۰۰؛ کاشف‌الغطاء، العروة الوثقی فی الدین، ۱۴۲۳ق، ص۶۹.</ref> [[علامه حلی]] حکم به جواز قتل استهزا و اهانت‌کننده کرده است.<ref>علامه حلی، تحریر الأحکام، مؤسسه آل البیت(ع)، ج۲، ص۲۳۶.</ref>
#مسخره کردن<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۰۰.</ref> یا خوار و خفیف کردن دین:<ref>فخرالمحققین، ایضاح الفوائد، ۱۳۸۷ق، ج۴، ص۵۴۷.</ref> اگر یک فرد مسلمان [[اصول دین]] مانند خدا، رسول خدا(ص) یا [[ضروری دین]] مثل وجوب نماز و روزه را مسخره کند<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۳، ص۴۱و۶۰.</ref> موجب ارتداد و کفرش است <ref>برای نمونه نگاه کنید به: علامه حلی، إرشاد الأذهان، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۱۸۹.</ref> و مرتکب گناه کبیره شده است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۶۰۰؛ کاشف‌الغطاء، العروة الوثقی فی الدین، ۱۴۲۳ق، ص۶۹.</ref> [[علامه حلی]] حکم به جواز قتل استهزا و اهانت‌کننده کرده است.<ref>علامه حلی، تحریر الأحکام، مؤسسه آل البیت(ع)، ج۲، ص۲۳۶.</ref>
#قذف: برخی از فقها معتقدند اگر کسی [[آمنه بنت وهب|مادر پیامبر(ص)]] را قذف کند، مرتد است و کشته می‌شود<ref>به عنوان نمونه نگاه کنید به:‌ علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۹۳؛ شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۱۹۶.</ref> و اگر [[مرتد فطری]] باشد، توبه‌اش قبول نیست.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۱۹۶.</ref> اما [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]] معتقد است دلیلی بر این ادعا وجود ندارد، مگر اینکه قذف ایشان به [[ساب النبی|سَبّ پیامبر(ص)]] برگردد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۴۳۸.</ref>




Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶

ویرایش