حضرت محمد صلی الله علیه و آله: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از [[صلح حدیبیه]]، پیامبر(ص) که تا حدی از تجاوزات و تعرض‌های قریش آسوده‌خاطر شده بود، در [[سال هفتم هجری قمری|سال هفتم هجری]]، تصمیم به دعوت فرمانروایان و پادشاهان ممالک اطراف گرفت. سپس نامه‌هایی به امپراتور روم شرقی، [[ایران]]، [[نجاشی (پادشاه حبشه)|نجاشی]] و نیز امیر [[غسانیان]] [[شام]] و امیر [[یمامه]] فرستاد.<ref>طبری، ج۲، ص ۶۴۴ به بعد.</ref>

در اوایل سال [[سال ۱۱ هجری قمری|سال ۱۱ قمری]].، پیامبر(ص) بیمار شد. چون بیماری وی سخت شد، به منبر رفت و مسلمانان را به مهربانی با یکدیگر سفارش نمود و فرمود: اگر کسی را حقی بر گردن من است بستاند، یا [[حلال]] کند و اگر کسی را آزرده‌ام اینک برای تلافی آماده‌ام.<ref>ابن‌ سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۵۵</ref>  

[[سید جعفر مرتضی عاملی|مرتضی عاملی]] و برخی محققین دیگر بر اساس روایات و گزارش‌های تارخی از منابع شیعه و سنی معتقدند پیامبر(ص) توسط یهود یا دشمنان داخلی و یا برخی همسران خود<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبیّ الاعظم، ۱۴۲۶ق، ص۱۷۶؛ عیاشی، تفسیر العیّاشی، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۲۰۰.</ref> مسموم شده و به شهادت رسیده است.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبیّ الاعظم، ۱۴۲۶ق، ص۱۴۱ـ۱۹۳.</ref> عاملی، ضمن نقد گزارش‌های مربوط به مسموم شدن حضرت محمد(ص)، نتیجه می‌گیرد اگر ماجرای مسموم شدن ایشان توسط یهود صحت داشته باشد، آن‌چه منجر به شهادت پیامبر بوده سمی است که توسط دشمنان داخلی به ایشان داده شده است.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبیّ الاعظم، ۱۴۲۶ق، ص۱۴۱ـ۱۹۳.</ref>

شیخ مفید،<ref>شیخ مفید، المقنعه، ۱۴۱۳ق، ص۴۵۶.</ref> شیخ طوسی‌<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۳۶۵ش، ج۶، ص۲.</ref> و علامه حلی‌<ref>حلی، منتهی المطلب فی تحقیق المذهب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۲۵۹.</ref> نیز به شهادت و مسموم شدن ایشان اشاره کرده‌اند.  

مطابق نقل [[صحیح البخاری (کتاب)|صحیح بخاری]] مهم‌ترین کتاب‌های [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]]، در آخرین روزهای حیات رسول خدا، در حالی که جمعی از [[صحابه]] به عیادت ایشان رفته بودند فرمود: قلم و کاغذی بیاورید تا چیزی برای شما بنویسم که به [[برکت]] آن، هرگز گمراه نشوید. یکی  از حاضران گفت: بیماری بر پیامبر(ص) غلبه کرده و هذیان می‌گوید و ما قرآن را داریم و آن برای ما کافی است. در میان حاضران غوغا و اختلاف افتاد؛ بعضی می‌گفتند: بیاورید تا حضرت بنویسد و بعضی غیر از آن را می‌گفتند، رسول خدا(ص) فرمود: برخیزید و از نزد من بروید.<ref>بخاری،صحیح بخاری، جلد ۶، باب مرض النّبی(ص) و وفاته، ص ۱۲، چاپ دارالجیل بیروت.</ref> در [[صحیح مسلم (کتاب)|صحیح مسلم]] از مهمترین منابع روایی اهل‌سنت، فردی که با سخن پیامبر مخالفت کرد [[عمر بن خطاب]] معرفی شده است. در این دو کتاب آمده است که [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] پیوسته بر این ماجرا افسوس می‌خورد و آن را مصیبتی بزرگ می‌شمرد.<ref>صحیح مسلم، ج ۳، کتاب الوصیة، باب ۵، ص ۱۲۵۹، چاپ داراحیاء التراث العربی.</ref>

* '''تاریخ پیامبر اسلام'''، [[محمدابراهیم آیتی|محمد ابراهیم آیتی]]، تجدید نظر و اضافات و کوشش: [[ابوالقاسم گرجی]]، [[تهران]]: [[دانشگاه تهران]]، ۱۳۷۸ش.

* '''[[پیام پیامبر (کتاب)|پیام پیامبر]]''': مجموعه‌ای از نامه ها، خطبه ها، وصایا، دعاها، تمثیل‌ها و سخنان جامع و فراگیر حضرت محمد(صلی الله علیه و آله)، تدوین و ترجمه با تجدید نظر و اصلاحات: [[بهاءالدین خرمشاهی]] و مسعود انصاری، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۸۷ش.

*[[فروغ ابدیت (کتاب)|فروغ ابدیت]]، تجزیه و تحلیل کاملی از زندگی پیامبر اکرم(ص)، [[جعفر سبحانی]]، دفتر تبلیغات اسلامی، بوستان کتاب قم، چاپ ۲۶، ۱۰۲۲صفحه.

*همنام گل‌های بهاری: نگاهی نو به زندگی و شخصیت پیامبر گرامی(ص)، حسین سیدی ساروی، دفتر نشر معارف، ۱۳۹۷ش، ۲۹۶ صفحه.

*زیستن با پیامبر، محوریابی سخنان حضرت رسول(ص)، مهدی رضایی، مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا وسیما، چاپ اول ۱۳۸۳ش، ۲۰۸صفحه.