ازدواج موقت: تفاوت میان نسخه‌ها

به‌گفته شهید ثانی، همه فقیهان امامیه ازدواج موقت را جایز می‌دانند.<ref>شهید ثانی، الروضة الفقهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۱۰۳.</ref> آنان برای اثبات مشروعیت ازدواج موقت، به آیاتی از قرآن از جمله [[آیه متعه|آیهٔ مُتعه]] استناد می‌کنند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به فاضل مقداد، کنز العرفان فی فقه القرآن، ۱۳۷۳ش، ج۲، ص۱۴۹-۱۵۳؛ سبزواری، مهذب الاحکام، دار التفسیر، ج۲۵، ص۷۹-۸۰؛ مکارم شیرازی، کتاب النکاح، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۱۰.</ref> همچنین می‌گویند روایات [[تواتر|متواتری]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[امامان شیعه]] در مشروعیت ازدواج موقت نقل شده است.<ref>سبزواری، مهذب الاحکام، دار التفسیر، ج۲۵، ص۷۹؛ مکارم شیرازی، کتاب النکاح، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۱۵.</ref> دیگر مذاهب و فرق اسلامی بر این باورند که  ازدواج موقت در عصر پیامبر جایز بود؛ اما سپس حکم آن [[ناسخ و منسوخ|نسخ]] گردید و [[حرام]] شد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به جمعی از نویسندگان، الموسوعة الفقهیة الکویتیة، ۱۴۲۷ق، ج۴۱، ص۳۳۳-۳۳۴؛ محقق کرکی، جامع المقاصد، ۱۴۱۴ق، ج۱۳، ص۷؛ احمد بن عیسی، رأب الصدع، ۱۴۲۸ق، ج۲، ص۸۷۶-۸۷۷؛ نعمان مغربی، دعائم الاسلام، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۲۲۹؛ جمعی از نویسندگان، موسوعة الفقه الاباضی، ۱۴۳۸ق، ج۷، ص۳۵۳-۳۵۴.</ref>