Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۷۲
ویرایش
کثیر بن شهاب مذحجی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←نقش در حکومت عمر بن خطاب و معاویه
(تمیزکاری) |
|||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
کثیر بن شهاب در زمان [[خلافت]] [[عمر بن خطاب]] در [[جنگ قادسیه]] شرکت کرد و گفته شده با نیزه‌ای سردار ایرانی، جالینوس را کشت؛ ولی به نظر بلاذری، تاریخ‌دان، شخص دیگری قاتل جالینوس بوده است.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ۱۸۶۶م، ص۲۵۵.</ref> به گزارش ابن اثیر، عمر بن خطاب، [[مغیرة بن شعبة|مغیرة بن شعبه]] را امیر کوفه قرار داد و او نیز در [[سال ۴۱ هجری قمری|سال ۴۱ق]] کثیر بن شهاب را والی مناطق ری و دَستَبی کرد.<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۳، ص۴۱۳.</ref> وقتی کثیر به ری رسید و سرپیچی مردم از دستورات را دید، با آنان جنگید تا اطاعت کردند و خراج و [[جزیه]] دادند.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ۱۹۵۷م، ج۲، ص۳۹۰.</ref> وی سپس قزوین را فتح کرد و از طرف عمر والی آنجا شد.<ref>ابن عساکر، تاریخ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۵۰، ص۳۳.</ref> | کثیر بن شهاب در زمان [[خلافت]] [[عمر بن خطاب]] در [[جنگ قادسیه]] شرکت کرد و گفته شده با نیزه‌ای سردار ایرانی، جالینوس را کشت؛ ولی به نظر بلاذری، تاریخ‌دان، شخص دیگری قاتل جالینوس بوده است.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ۱۸۶۶م، ص۲۵۵.</ref> به گزارش ابن اثیر، عمر بن خطاب، [[مغیرة بن شعبة|مغیرة بن شعبه]] را امیر کوفه قرار داد و او نیز در [[سال ۴۱ هجری قمری|سال ۴۱ق]] کثیر بن شهاب را والی مناطق ری و دَستَبی کرد.<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۳، ص۴۱۳.</ref> وقتی کثیر به ری رسید و سرپیچی مردم از دستورات را دید، با آنان جنگید تا اطاعت کردند و خراج و [[جزیه]] دادند.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ۱۹۵۷م، ج۲، ص۳۹۰.</ref> وی سپس قزوین را فتح کرد و از طرف عمر والی آنجا شد.<ref>ابن عساکر، تاریخ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۵۰، ص۳۳.</ref> | ||
وقتی [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]] به حکومت رسید، از طرف خود و کارگزارانش، مغیرة بن شعبه و [[زیاد بن ابیه]] در کوفه، کثیر را در حکومت ری و دستبی ابقا کرد.<ref>ابن سعد، طبقات الکبری، دار صادر، ج۶، ص۱۴۹؛ ابن عساکر، تاریخ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۵۰، ص۳۲.</ref> بعد‌ها معاویه بر وی غضب کرد و بر او تازیانه زد و مدتی او را در دمشق زندانی کرد تا این‌که با وساطت [[ | وقتی [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]] به حکومت رسید، از طرف خود و کارگزارانش، مغیرة بن شعبه و [[زیاد بن ابیه]] در کوفه، کثیر را در حکومت ری و دستبی ابقا کرد.<ref>ابن سعد، طبقات الکبری، دار صادر، ج۶، ص۱۴۹؛ ابن عساکر، تاریخ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۵۰، ص۳۲.</ref> بعد‌ها معاویه بر وی غضب کرد و بر او تازیانه زد و مدتی او را در دمشق زندانی کرد تا این‌که با وساطت [[شریح بن هانی حارثی|شریح بن هانی]] از زندان آزاد شد.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ۱۹۵۷م، ج۲، ص۳۸۷.</ref> | ||
کثیر بن شهاب از پیروان [[عثمان بن عفان|عثمان]] بود و نسبت به [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] کینه داشت و او را بر منبر ری بسیار [[لعن]] می‌کرد.<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۳، ص۴۱۳-۴۱۴.</ref> زیاد در [[سال ۵۱ هجری قمری|سال ۵۱ ق]] بر کفر [[حجر بن عدی]]، از یاران [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و بزرگان کوفه، از سران [[قبیله قریش|قریش]] شهادت گرفت و نام کثیر بن شهاب نیز در شمار شهادت‌دهندگان گزارش شده است.<ref>طبری، تاریخ طبری، دار‌التراث، ج۵، ص۲۶۹؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۲۵۴.</ref> | کثیر بن شهاب از پیروان [[عثمان بن عفان|عثمان]] بود و نسبت به [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] کینه داشت و او را بر منبر ری بسیار [[لعن]] می‌کرد.<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۳، ص۴۱۳-۴۱۴.</ref> زیاد در [[سال ۵۱ هجری قمری|سال ۵۱ ق]] بر کفر [[حجر بن عدی]]، از یاران [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و بزرگان کوفه، از سران [[قبیله قریش|قریش]] شهادت گرفت و نام کثیر بن شهاب نیز در شمار شهادت‌دهندگان گزارش شده است.<ref>طبری، تاریخ طبری، دار‌التراث، ج۵، ص۲۶۹؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۲۵۴.</ref> | ||