آخرت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آخِرَت''' جهان پس از مرگ است که در آن انسان‌ها [[پاداش]] و [[کیفر]] کارهای خود در دنیا را دریافت می‌کنند. آخرت در برابر دنیا است و در همه ادیانِ آسمانی، از آن سخن گفته شده است.

آخرت در [[قرآن]]، [[سنت]] و فرهنگ اسلامی به معنای «جهان دیگر» است که در برابر دنیا قرار دارد و در آن انسان‌ها [[پاداش]] و [[کیفر]] کارهای خود در دنیا را دریافت می‌کنند.{{مدرک}}

در قرآن از آخرت به الیومُ الآخِرُ و دارُالقَرار  نیز یاد شده است. در احادیث منقول از [[پیامبر اسلام(ص)]] و [[امامان شیعه]] واژه‌های «آخرت» و «الیوم الآخر» در برابر «الدنیا» به کار برده شده و منظور از آن، عالم آخرت است.{{یادداشت|به عنوان نمونه امام علی (ع) فرمود: آنچه موجب کم شدن بهره‌های دنیا و افزایش بهره‌های آخرت شود بهتر است از آنچه بهره آخرت را بکاهد و بهره دنیا را بیفزاید. نهج البلاغه، ۲۲۴}}

==اصول دین==

در قرآن [[ایمان]] به آخرت همراه با ایمان به [[خدا]] و ایمان به [[نبوت]]، از ارکان اساسی [[دین اسلام]] به شمار آمده است. در بیش از ۳۰ [[آیه]] ایمان به آخرت با ایمان به خدا یک جا یاد شده است.<ref>مجتهد شبستری، «آخرت»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref> همه فرقه‌های اسلامی، ایمان به آخرت را از [[ضروریات]] عقاید اسلامی می‌دانند و منکر آن را خارج از اسلام به شمار می‌آورند.<ref>مجتهد شبستری، «آخرت»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref> در [[قرآن]] و [[حدیث]] و آثار عالمان مسلمان نیز اعتقاد به عالم آخرت محور اساسی اعتقاداتی شمرده شده که به ورای زندگی دنیا و پس از [[مرگ]] مربوط می‌شود. [[برزخ]]، [[قیامت]]، [[رستاخیز|حشر]] و نشر، [[صراط]]، [[حساب]]، [[شفاعت]]، [[بهشت]] و [[دوزخ]] واقعیات عالم آخرت‌اند و ایمان به آخرت که در قرآن از [[مسلمانان]] خواسته شده، ایمان به همه این موضوعات را در بر می‌گیرد.<ref>مجتهد شبستری، «آخرت»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref>

* بر اساس آموزه‌های قرآن [[ایمان]] به عالم آخرت از ارکان اساسی دعوت همه [[پیامبران]] بوده است. آن دسته از آیات قرآن، که به وحدت اصول دعوت [[پیامبران]] دلالت می‌کند گواه این مطلب است.