Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۲۹
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←اوصاف آخرت در قرآن) |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
*کارهای نیک آدمی در دنیا چون «بذر» است و در عالم آخرت، نتایج آن چون کشت (حَرْث) بیرون خواهد آمد و به صاحب عمل خواهد رسید. آنان که همه تلاش خود را فقط برای رسیدن به بهرههای دنیا به کار برند، در آخرت هیچ بهرهای ندارند.{{یادداشت|هرکس بهره آخرت را بخواهد، بر بهره او خواهیم افزود و هرکس دنیا را بخواهد به او از دنیا نصیبی خواهیم داد و او در آخرت نصیبی نخواهد داشت.(سوره شوری، آیه ۲۰)}} | *کارهای نیک آدمی در دنیا چون «بذر» است و در عالم آخرت، نتایج آن چون کشت (حَرْث) بیرون خواهد آمد و به صاحب عمل خواهد رسید. آنان که همه تلاش خود را فقط برای رسیدن به بهرههای دنیا به کار برند، در آخرت هیچ بهرهای ندارند.{{یادداشت|هرکس بهره آخرت را بخواهد، بر بهره او خواهیم افزود و هرکس دنیا را بخواهد به او از دنیا نصیبی خواهیم داد و او در آخرت نصیبی نخواهد داشت.(سوره شوری، آیه ۲۰)}} | ||
*از نظر [[قرآن]]، عالم آخرت محدود به انسان نیست و همه موجودات در آخرت در پیشگاه خدا محشور خواهند شد. {{یادداشت|همه آنها که در آسمانها و زمینند، به حال بندگی به پیشگاه خدا خواهند آمد.(سوره مریم، آیه ۹۳)}} | *از نظر [[قرآن]]، عالم آخرت محدود به انسان نیست و همه موجودات در آخرت در پیشگاه خدا محشور خواهند شد. {{یادداشت|همه آنها که در آسمانها و زمینند، به حال بندگی به پیشگاه خدا خواهند آمد.(سوره مریم، آیه ۹۳)}} | ||
* | * بر اساس آموزههای قرآن [[ایمان]] به عالم آخرت یکی از ارکان اساسی دعوت همه [[پیامبران]] بوده است. آن دسته از آیات قرآن، که به وحدت اصول دعوت [[پیامبران]] دلالت میکند گواه این مطلب است. | ||
== پانویس == | == پانویس == |