غصب: تفاوت میان نسخه‌ها

'''غصب''' یعنی تسلط بر مال یا حق دیگری از روی ظلم که از [[گناهان کبیره]] است. موضوع غصب می‌تواند عین، منفعت و یا حق باشد.

غصب از بزرگترین حرام ها شمرده شده است.{{مدرک}} اگر کسی مرتکب آن شود، در [[قیامت]] به [[عذاب]] سختی گرفتار خواهد شد. از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول اسلام(ص)]] روایت شده است: «هرکس یک وجب از زمین دیگری را غصب کند، در قیامت آن زمین را از هفت طبقه آن مثل طوق به گردن او می‌اندازند».<ref>بهجت گیلانی فومنی، جامع المسائل، ۱۴۲۶ق، ج۴، ص۵۷۵.</ref>

۲. عین مال به همراه منفعت از دو شخص غصب شود؛ مثل غصب عین مستأجره از موجر و مستأجر.<ref>موسوی خمینی، تحریر الوسیله، مؤسسه مطبوعات دار العلم، ج۲، ص۱۷۲.</ref>

حرمت فعل غصب و وجوب برگرداندن چیزی که غصب شده به شخصی که از او غصب شده یا به ولیّ او.<ref>موسوی خمینی، تحریر الوسیله، مؤسسه مطبوعات دار العلم، ج۲، ص۱۷۲.</ref>گفته شده برای حرمت غصب در کلام فقها استدلال به تمام ادله فقهی یعنی [[قرآن|کتاب]]، [[سنت]]، [[عقل]] و [[اجماع]] یافت می‌شود.<ref>شراره، احکام الغصب فی الفقه الاسلامی، ۱۳۹۵ق، ص۸۱.</ref>  

حکم وضعی غصب، [[ضمان]] است؛ به معنای این که آن‌چه غصب‌شده، تلف و خسارت آن بر گردن غاصب است و اگر تلف شد باید جایگزین آن را به صاحبش بپردازد که به آن [[ضمان ید]] گفته می‌شود.<ref>موسوی خمینی، تحریر الوسیله، مؤسسه مطبوعات دار العلم، ج۲، ص۱۷۳.</ref> حکم ضمان در جایی ثابت است که عین یا مال، غصب شده باشد؛ اما در جایی که چیزی که غصب شده از حقوق باشد ضمان جاری نیست.<ref>موسوی خمینی، تحریر الوسیله، مؤسسه مطبوعات دار العلم، ج۲، ص۱۷۳.</ref>

گفته شده اگر [[لباس نمازگزار]] غصبی باشد [[نماز|نمازخواندن]] با آن لباس صحیح نیست.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۵۹.</ref>  

یکی از شرایط صحت وضو مباح بودن آب وضو شمرده شده است یعنی آب وضو نباید غصبی باشد؛<ref>طباطبایی یزدی، العروه الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۳۸۱.</ref> همچنین بنابر نظر برخی از [[مجتهد|فقها]] بنابر [[احتیاط مستحب]] فضایی که شخص در آن [[وضو]] می‌گیرد نیز باید [[مباح]] یعنی غیرمغصوب باشد.<ref>رساله توضیح المسائل امام خمینی، احکام غصب، ص۶۳.</ref>

یکی دیگر از شرایط صحت [[وضو]] مباح بودن ظرف آب وضو است.<ref>رساله توضیح المسائل امام خمینی، احکام غصب، ص۶۴.</ref>