پرش به محتوا

عمر بن خطاب: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۲۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۶ اوت ۲۰۲۳
خط ۱۰۰: خط ۱۰۰:


==شخصیت شناسی==
==شخصیت شناسی==
در بسیاری از نقل‌های تاریخی تصویری تندمزاج از عمر بن خطاب ارائه شده است؛ از جمله ابن قتیبه در عیون الاخبار آورده است که عمر عقیده داشت مردم جز با خشونت اصلاح‌پذیر نیستند.<ref>[http://lib.efatwa.ir/41104/1/66 ابن قتیبه، عیون الاخبار، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۶۶.]</ref> به گفته [[ابن ابی‌الحدید]]، در گفتار و رفتار عمر، درشتی و تکبری آشکار وجود داشت و طبیعت او خشن بود.<ref>[http://lib.eshia.ir/15335/1/183 ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، مکتبة آیة الله المرعشی، ج۱، ص۱۸۳.]</ref> از [[عبدالملک بن مروان]] نیز نقل شده که در خطبه‌ای، عمر را تندخو و سخت‌گیر خواند.<ref>[http://lib.eshia.ir/41038/2/196/%D9%81%D8%B8%D8%A7_%D8%BA%D9%84%DB%8C%D8%B8%D8%A7_%D9%85%D8%B6%DB%8C%D9%82%D8%A7 صفوت، جمهرة خطب العرب، المکتبة العلمیة، ج۲، ص۱۹۶.]</ref> با این حال سیوطی از [[عبدالله بن عمر|پسر عمر]] نقل کرده که هرگز عمر را خشمگین ندیده است.<ref>سیوطی، تاریخ الخلفاء، ‍۱۴۱۱ق، ص۱۳۰.</ref>
در بسیاری از نقل‌های تاریخی تصویری تندمزاج از عمر بن خطاب ارائه شده است؛ [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] در خطبه مشهور به [[خطبه شقشقیه|شقشقیه]] در تبیین شخصیت عمربن خطاب می‌فرماید: «فصيّرها في حَوْزَةٍ خَشْنَاءَ يَغْلُظُ كَلْمُها، وَ يَخْشُنُ مَسُّها، وَ يَكْثُرُ الْعِثَارُ فِيها، وَ الْاعْتِذَارُ مِنْهَ»اترجمه: (ابوبکر خلافت را در اختيار كسى قرار داد، كه جوّى از خشونت، سختگيرى، اشتباه و پوزش‌طلبى بود.)  <ref>مکارم شیرازی، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۳۹.</ref>هم‌چنان ابن قتیبه در عیون الاخبار آورده است که عمر عقیده داشت مردم جز با خشونت اصلاح‌پذیر نیستند.<ref>[http://lib.efatwa.ir/41104/1/66 ابن قتیبه، عیون الاخبار، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۶۶.]</ref> به گفته [[ابن ابی‌الحدید]]، در گفتار و رفتار عمر، درشتی و تکبری آشکار وجود داشت و طبیعت او خشن بود.<ref>[http://lib.eshia.ir/15335/1/183 ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، مکتبة آیة الله المرعشی، ج۱، ص۱۸۳.]</ref> از [[عبدالملک بن مروان]] نیز نقل شده که در خطبه‌ای، عمر را تندخو و سخت‌گیر خواند.<ref>[http://lib.eshia.ir/41038/2/196/%D9%81%D8%B8%D8%A7_%D8%BA%D9%84%DB%8C%D8%B8%D8%A7_%D9%85%D8%B6%DB%8C%D9%82%D8%A7 صفوت، جمهرة خطب العرب، المکتبة العلمیة، ج۲، ص۱۹۶.]</ref> با این حال سیوطی از [[عبدالله بن عمر|پسر عمر]] نقل کرده که هرگز عمر را خشمگین ندیده است.<ref>سیوطی، تاریخ الخلفاء، ‍۱۴۱۱ق، ص۱۳۰.</ref>
از نگاه [[رسول جعفریان]]، عمر بن خطاب [[اسلام]] را تنها از زاویه سخت‌گیری می‌شناخته است،<ref>جعفریان، تاریخ خلفا، ۱۳۸۰ش، ص۶۷.</ref> ولی باید پذیرفت که برخورد با جامعه بدوی برای خلیفه کار آسانی نبوده است.<ref>جعفریان، تاریخ خلفا، ۱۳۸۰ش، ص۶۹.</ref>
از نگاه [[رسول جعفریان]]، عمر بن خطاب [[اسلام]] را تنها از زاویه سخت‌گیری می‌شناخته است،<ref>جعفریان، تاریخ خلفا، ۱۳۸۰ش، ص۶۷.</ref> ولی باید پذیرفت که برخورد با جامعه بدوی برای خلیفه کار آسانی نبوده است.<ref>جعفریان، تاریخ خلفا، ۱۳۸۰ش، ص۶۹.</ref>


۱۸٬۴۵۹

ویرایش