سوره قلم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره قلم''' یا '''نون و القلم''' شصت و هشتمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی]] [[قرآن]] که در جزء ۲۹ جای گرفته است. این سوره به این دلیل قلم نامیده شده که [[خداوند]] در آیه اول آن به قلم [[سوگند]] یاد کرده است. محتوای سوره قلم، دلداری [[پیامبر(ص)]] در مقابل تهمت‌های [[مشرک|مشرکان]] و دعوت به [[صبر]] و نهی او از پیروی مشرکان و یادآوری [[عذاب]] مشرکان در روز [[قیامت]] است. از آیات مشهور این سوره، [[آیه و ان یکاد|آیه «و ان یکاد»]] و [[آیه خلق عظیم|آیه خُلق عظیم]] است که پیامبر(ص) را دارای اخلاقی والا معرفی می‌کند. در [[روایات]] آمده است هر کس سوره قلم را در [[نمازهای یومیه|نماز واجب]] یا [[نمازهای نافله روزانه|مستحب]] بخواند،‌ از فقر و فشار قبر در امان خواهد بود.

این سوره به دلیل اینکه با کلمه «‌قلم‌» آغاز می‌شود و [[خدا|خداوند]] به قلم و آنچه می‌نویسند، سوگند یاد کرده، '''قلم''' نام گرفته است. همچنین چون با [[حروف مقطعه|حرف مقطعه]] «ن» شروع می‌شود، نام دیگرش '''نون‌''' یا '''نون و القلم‌''' است.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌ پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۷.</ref>  

 

[[علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|المیزان]]  قلم را را منحصر به قلم مخصوصی نمی داند و «مایسطرون» (آنچه می نویسند)  را مطلق هر نوشته‌ای دانسته و قلم و آنچه  که به توسط قلم نگاشته می شود را یکی ازبزرگ‌ترین نعمت‌های الهی دانسته که انسان به آن هدایت و رهنمون گشته است که در سوره‌های الرحمان{{یاد| خَلَقَ الْإِنْسَانَ *عَلَّمَهُ الْبَيَانَ ترجمه:انسان را آفرید، و به او «بیان» را آموخت. سوره الرحمان آیات ۳و۴ }} و علق {{یاد|الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ*عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ ترجمه:آن خدایی که بشر را علم نوشتن به قلم آموخت.و به انسان آنچه را نمی‌دانست یاد داد. سوره علق آیات ۴و۵}}نیز به آن اشاره شده است؛ و در واقع سوگند خداوند به قلم وآنچه توسط آن می‌نویسند سوگند به نعمت است که در کلام الهی سوگند به نعمت‌های مختلف رائج است. مانند سوگند به خورشید و ماه و شب و روز و حتی انجیر و زیتون. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۴ق، ج۱۹، ص۳۶۸.</ref>