سوره قلم: تفاوت میان نسخهها
←روایتهای تاریخی
(←منابع) |
|||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
==روایتهای تاریخی== | ==روایتهای تاریخی== | ||
* داستان اصحاب الجنة (آیه ۱۷ـ۳۳) | * داستان اصحاب الجنة (آیه ۱۷ـ۳۳) | ||
سوره قلم از آیه هفدهم به بعد، حکایت عدهای ثروتمند را روایت میکند که باغ سرسبز و خرمی در [[یمن]] داشتند. آن باغ از آنِ پیرمردی بود که به اندازه نیازش از آن استفاده میکرد و اضافه محصولش را به نیازمندان میداد. پس از مرگش، فرزندان او، تصمیم گرفتند که همه سود حاصل از باغ را برای خود بردارند و مستمندان را از آن باغ محروم کنند. بر اثر [[بخل]] ورزیدن آنها، شبی بر اثر صاعقه، باغ آتش گرفت و از آن چیزی به جا نماند. یکی از برادران، آنان را به خدا دعوت کرد و آنان از رفتار خود پشیمان شدند و توبه کردند. آیه ۳۳ در پایان این داستان یادآوری میکند که غرور و از یاد بردن نیازمندان چنین عاقبتی در پی دارد.<ref>مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۷۷ش، ج۵، ص۲۴۸-۲۵۱.</ref>برخی از مفسران نکاتی را از آیه استفاده کردهاند که عبارتند از: آزمايش يكى از سنّتهاى الهى است، ناکامی طرحهای محروم ساختن فقیران، اختصاص نداشتن قهر الهی به آخرت وامکان وقوعش در دنیا، تنبیه و کیفر از شؤون ربوبیت خداست، رنگ باختن تدبیر انسان در برابر تدبیر خداوند، حمایت خداوند از فقرا و عدم انحصار دستیابی انسان به کامیابی از طریق محاسبات. <ref>قرائتی ، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۱۰، ص۱۸۱.</ref> | سوره قلم از آیه هفدهم به بعد، حکایت عدهای ثروتمند را روایت میکند که باغ سرسبز و خرمی در [[یمن]] داشتند. آن باغ از آنِ پیرمردی بود که به اندازه نیازش از آن استفاده میکرد و اضافه محصولش را به نیازمندان میداد. پس از مرگش، فرزندان او، تصمیم گرفتند که همه سود حاصل از باغ را برای خود بردارند و مستمندان را از آن باغ محروم کنند. بر اثر [[بخل]] ورزیدن آنها، شبی بر اثر صاعقه، باغ آتش گرفت و از آن چیزی به جا نماند. یکی از برادران، آنان را به خدا دعوت کرد و آنان از رفتار خود پشیمان شدند و توبه کردند. آیه ۳۳ در پایان این داستان یادآوری میکند که غرور و از یاد بردن نیازمندان چنین عاقبتی در پی دارد.<ref>مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۷۷ش، ج۵، ص۲۴۸-۲۵۱.</ref>برخی از مفسران نکاتی را از آیه استفاده کردهاند که عبارتند از: آزمايش يكى از [[سنّتهاى الهى]] است، ناکامی طرحهای محروم ساختن فقیران، اختصاص نداشتن قهر الهی به [[آخرت]] وامکان وقوعش در دنیا، تنبیه و کیفر از شؤون [[ربوبیت]] خداست، رنگ باختن تدبیر انسان در برابر تدبیر خداوند، حمایت خداوند از فقرا و عدم انحصار دستیابی انسان به کامیابی از طریق محاسبات. <ref>قرائتی ، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۱۰، ص۱۸۱.</ref> | ||
==آیات مشهور== | ==آیات مشهور== |