confirmed، templateeditor
۲٬۰۶۵
ویرایش
جز (←اهمیت و پیشینه) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ترور''' بهمعنای هراسافکنی، وضعیتی رعبآور است که از طریق دستزدن به رفتارهای خشونتآمیز و غافلگیرانه جهت دستیابی به اهداف سیاسی یا مذهبی پدید میآید. مسئله ترور بهدلیل ایجاد نوعی [[اسلامهراسی]] در دوران معاصر، در [[جهان اسلام]] اهمیت پیدا کرده است. ترور در ادبیات دینی با واژههایی چون فَتْک، اِغْتِیال و [[محاربه]] شناخته میشود. بر اساس مضامین [[آیه|آیاتی]] از [[قرآن]]، [[پیامبران|پیامبرانی]] چون [[حضرت صالح]] و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] و همچنین عدهای از [[مؤمنان]] در معرض اعمال تروریستی قرار داشتهاند. همچنین برخی از [[ائمه شیعه]] ازجمله [[امام علی(ع)]] و [[امام حسن(ع)]] | '''ترور''' بهمعنای هراسافکنی، وضعیتی رعبآور است که از طریق دستزدن به رفتارهای خشونتآمیز و غافلگیرانه جهت دستیابی به اهداف سیاسی یا مذهبی پدید میآید. مسئله ترور بهدلیل ایجاد نوعی [[اسلامهراسی]] در دوران معاصر، در [[جهان اسلام]] اهمیت پیدا کرده است. ترور در ادبیات دینی با واژههایی چون فَتْک، اِغْتِیال و [[محاربه]] شناخته میشود. بر اساس مضامین [[آیه|آیاتی]] از [[قرآن]]، [[پیامبران|پیامبرانی]] چون [[حضرت صالح]] و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] و همچنین عدهای از [[مؤمنان]] در معرض اعمال تروریستی قرار داشتهاند. همچنین برخی از [[ائمه شیعه]] ازجمله [[امام علی(ع)]] و [[امام حسن(ع)]] ترور شدند. | ||
به لحاظ فقهی تعرض به دیگران [[حرام]] دانسته شده، مگر اینکه جنبه دفاعی داشته باشد. فقیهان شیعه برای تحریم مطلق ترور به [[حدیث|روایاتی]] از جمله روایت [[ابیالصباح کنانی]] از [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] و همچنین اصل عقلایی عدم ولایت بر جان و مال دیگران (حرام بودن تصرف در جان و مال دیگران) استناد کردهاند. در کتب فقهی، مصادیقی برای ترور نام برده شده است؛ از جمله ناامن کردن راهها تحتعنوان قَطْعُ الطَّریق و همچنین سلب آسایش اجتماعی مردم، به خطر انداختن جان و مال مردم و تخریب اماکن عمومی تحتعنوان [[محاربه]]. | به لحاظ فقهی تعرض به دیگران [[حرام]] دانسته شده، مگر اینکه جنبه دفاعی داشته باشد. فقیهان شیعه برای تحریم مطلق ترور به [[حدیث|روایاتی]] از جمله روایت [[ابیالصباح کنانی]] از [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] و همچنین اصل عقلایی عدم ولایت بر جان و مال دیگران (حرام بودن تصرف در جان و مال دیگران) استناد کردهاند. در کتب فقهی، مصادیقی برای ترور نام برده شده است؛ از جمله ناامن کردن راهها تحتعنوان قَطْعُ الطَّریق و همچنین سلب آسایش اجتماعی مردم، به خطر انداختن جان و مال مردم و تخریب اماکن عمومی تحتعنوان [[محاربه]]. |