ویکی شیعه:Good articles/2023/16
عصمت پیامبران به پاکی پیامبران از ارتکاب هرگونه گناه، زشتی و بدی اشاره دارد. عصمت پیامبران را از اصول مشترک همه ادیان دانسته‌اند؛ اما درباره چیستی و مراتب آن اختلاف‌نظر وجود دارد. عالمان مسلمان درباره مصونیت پیامبران از شرک، کفر و عدم خطا در دریافت و ابلاغ وحی، اتفاق نظر دارند؛ اما درباره مصونیتشان از دیگر گناهان و همچنین مصونیت از خطا در امور روزمره دچار اختلاف نظر شده‌اند. به باور بیشتر آنها، پیامبران در این دو زمینه هم معصوم هستند. منشأ عصمت پیامبران را ناشی از لطف خداوند یا علم راسخ آنان درباره طاعت و گناه دانسته‌اند که اولاً قابل تعلیم نیست و ثانیاً مغلوب شهوت‌ها نمی‌‌شود.
در قرآن از عصمت پیامبران، به صراحت، سخن گفته نشده است؛ اما مفسران ذیل آیاتی مانند آیه ۳۶ سوره بقره درباره اخراج آدم و حوا از بهشت، درباره عصمت سخن گفته‌اند. متکلمان مسلمان برای اثبات عصمت پیامبران، از دلایل عقلی همچون دلیل اعتماد استفاده کرده‌اند. آنها در این زمینه، به آیاتی از قرآن، از جمله آیه هفتم سوره حشر نیز استناد می‌کنند.
مخالفان عصمت پیامبران به آیاتی از قرآن استناد کرده‌اند که عصمت همه پیامبران یا برخی از آنان را زیر سوال برده است. در پاسخ گفته شده است این آیات، متشابه بوده و باید با ارجاع به آیات محکم، تأویل و تفسیر شود. همچنین آیات ناسازگار با عصمت پیامبران، بر ترک اولی حمل شده که با معنای متعارفِ از خطا و گناه متفاوت است. (تصویر:کتاب تنزیه الانبیا اثر سید مرتضی در اثبات عصمت پیامبران)
دیگر مقالات خوب: خطای لوآ در پودمان:Wikishia در خط 25: attempt to call global 'fgetGAlist' (a nil value).