ویکی شیعه:Featured articles/2023/47
علیٌّ حُبُّه جُنَّة شعری در مورد جایگاه و فضایل امام علی(ع) که به محمد بن ادریس شافعی، از فقهای چهارگانه اهل‌سنت، منسوب است. این شعر چهار مصرع دارد و به مصونیت از آتش به واسطه محبت علی(ع) و تقسیم بهشت و جهنم توسط او اشاره می‌کند. وصایت بر حق امام علی(ع) و امامت او نسبت به انسان‌ها و جنیان، بخش دیگری از محتوای این شعر است. به غیر از شافعی، از افراد دیگری به عنوان سرایندگان این دوبیتی یاد شده است. مضمون این شعر در احادیثی در منابع شیعه و اهل‌سنت آمده است. همچنین این شعر یا برخی از مصرع‌های آن در اشعار شاعران دیگر نیز استفاده شده است. شعر علی حبه جنه بر در روضه حرم امام علی(ع) نقش بسته است. اشعار مشابهی نیز با موضوع این شعر توسط شاعران دیگر سروده شده است.
دیگر مقالات منتخب: محمد محمدی گیلانی – مسجد – جهنم