پرش به محتوا

آصف بن برخیا: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۸۸ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۱۹
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:
| مکان مرگ =
| مکان مرگ =
| محل زندگی = [[بیت المقدس]]
| محل زندگی = [[بیت المقدس]]
| ملیت =
| تابعیت =
| تحصیلات =
| دانشگاه =
| پیشه =
| سال‌های فعالیت =
| نهاد =
| نماینده =
| نماینده =
| شناخته‌شده برای = اطلاع از [[اسم اعظم خداوند]]، جابجایی عرش [[ملکه سبأ]]
| شناخته‌شده برای = اطلاع از [[اسم اعظم خداوند]]، جابجایی عرش [[ملکه سبأ]]
خط ۲۵: خط ۱۸:
| استادان =
| استادان =
| شاگردان =
| شاگردان =
| شهر خانگی =
| تلویزیون =
| لقب =
| کنیه =
| حزب =
| جنبش =
| مخالفان =
| هیئت =
| دین =
| دین =
| مذهب =
| مذهب =
خط ۳۹: خط ۲۴:
| آثار =
| آثار =
| خویشاوندان سرشناس = [[حضرت سلیمان(ع)]]
| خویشاوندان سرشناس = [[حضرت سلیمان(ع)]]
| گفتاورد =
| جوایز =
| وبگاه =
| پانویس =
| پانویس =
}}
}}
'''آصِف بن بَرخیا''' بن سمعیا<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۸، ص۵۵.</ref> عالم به [[اسم اعظم خداوند]]<ref name=":1" /> و وصی [[حضرت سلیمان|حضرت سلیمان(ع)]] بود.<ref name=":3" /> نام او را ناطورا نیز ذکر کرده‌اند.<ref>ابن حبیب، المحبر، بیروت، ص۳۹۲.</ref> مورخان آصف را پسر خاله<ref name=":0">ابن ندیم، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۴۳۰.</ref> و یا خواهرزاده حضرت سلیمان(ع)<ref name=":1">طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۳۴۹.</ref> دانسته‌اند. آصف همچنین دوست<ref name=":2" />، وزیر<ref name=":1" /> و کاتب سلیمان(ع)<ref name=":0" /> نیز بود.
'''آصِف بن بَرخیا''' بن سمعیا<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۸، ص۵۵.</ref> وصی [[حضرت سلیمان|حضرت سلیمان(ع)]] بود<ref name=":3" /> که [[اسم اعظم خداوند]] را می‌دانست.<ref name=":1" /> نام او را ناطورا نیز ذکر کرده‌اند.<ref>ابن حبیب، المحبر، بیروت، ص۳۹۲.</ref> مورخان، آصف را پسر خاله<ref name=":0">ابن ندیم، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۴۳۰.</ref> و یا خواهرزاده حضرت سلیمان(ع)<ref name=":1">طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۳۴۹.</ref> دانسته‌اند. آصف همچنین دوست<ref name=":2" />، وزیر<ref name=":1" /> و کاتب سلیمان(ع)<ref name=":0" /> نیز بود.


حضرت سلیمان در اواخر عمر خود بنابر دستور الهی آصف را وصیّ خود قرار داد و [[مواریث نبوت|مواریث]]، نور و [[حکمت]] را به آصف واگذار کرد.<ref>مسعودی، اثبات الوصیة، ۱۳۸۴ش، ص۷۵.</ref> آصف نیز در زمان وفات خود بنابر دستور الهی تمام آنچه در دستش بود را به فرزندش «صفوراء» داد و او را وصی خود قرار داد.<ref>مسعودی، اثبات الوصیة، ۱۳۸۴ش، ص۷۶.</ref> البته براساس برخی نقل‌ها آصف پس از خود، [[حضرت زکریا]] را وصی خویش نمود.<ref name=":3">شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۱۷۶.</ref>  
حضرت سلیمان در اواخر عمر خود بنابر دستور الهی آصف را وصیّ خود قرار داد و [[مواریث نبوت|مواریث]]، نور و [[حکمت]] را به او واگذار کرد.<ref>مسعودی، اثبات الوصیة، ۱۳۸۴ش، ص۷۵.</ref> آصف نیز در زمان وفات خود بنابر دستور الهی همه آنچه در دستش بود را به فرزندش «صفوراء» داد و او را وصی خود قرار داد.<ref>مسعودی، اثبات الوصیة، ۱۳۸۴ش، ص۷۶.</ref> البته براساس برخی نقل‌ها آصف پس از خود، [[حضرت زکریا]] را وصی خویش نمود.<ref name=":3">شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۱۷۶.</ref>  


در مورد آصف نقل شده که از [[اسم اعظم خداوند]] اطلاع داشت و هر زمان [[دعا|دعایی]] داشت، مستجاب می‌شد.<ref name=":2">فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق،‌ ج۲۴، ص۵۵۶.</ref> از [[امام باقر(ع)]] نقل شده که اسم اعظم خداوند هفتاد و سه حرف است و آصف تنها یک حرف از آن‌را می‌دانست.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۳۰.</ref>
در مورد آصف نقل شده که از [[اسم اعظم خداوند]] اطلاع داشت و هر زمان [[دعا|دعایی]] داشت، مستجاب می‌شد.<ref name=":2">فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق،‌ ج۲۴، ص۵۵۶.</ref> از [[امام باقر(ع)]] نقل شده که اسم اعظم خداوند هفتاد و سه حرف است و آصف تنها یک حرف از آن‌را می‌دانست.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۳۰.</ref>
confirmed، protected، templateeditor
۲۳۰

ویرایش