Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۸۴۱
ویرایش
imported>Ahmadzadeh جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
او در سال ۱۳۳۷ش و پیش از اتمام دوره کارشناسی در دانشگاه مشهد، با فاطمه (پوران) شریعت رضوی [[ازدواج]] کرد. شریعتی از سال ۱۳۳۸ تا ۱۳۵۰ صاحب چهار فرزند شد؛ احسان، سوسن، سارا، و مونا.<ref>اسفندیاری، شعله بیقرار، ۱۳۹۰ش، ص ۲۰۷-۲۱۱.</ref> | او در سال ۱۳۳۷ش و پیش از اتمام دوره کارشناسی در دانشگاه مشهد، با فاطمه (پوران) شریعت رضوی [[ازدواج]] کرد. شریعتی از سال ۱۳۳۸ تا ۱۳۵۰ صاحب چهار فرزند شد؛ احسان، سوسن، سارا، و مونا.<ref>اسفندیاری، شعله بیقرار، ۱۳۹۰ش، ص ۲۰۷-۲۱۱.</ref> | ||
شریعتی در سال | شریعتی در [[سال ۱۳۴۳ش]] به [[ایران]] بازگشت و به دلیل فعالیتهای سیاسی علیه دولت پهلوی در خارج از ایران، شش ماه زندانی شد.<ref>خسروپناه، آسیبشناسی دینپژوهی معاصر، ۱۳۸۹ش، ص ۱۹۷.</ref> او در سال ۱۳۴۵ش با عنوان دانشیار تاریخ اسلام در دانشگاه مشهد به تدریس پرداخت.<ref>خسروپناه، آسیبشناسی دینپژوهی معاصر، ۱۳۸۹ش، ص ۱۹۷.</ref> درسهای اسلامشناسی شریعتی، در همین مقطع ایراد شده است. از سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۱ش یکی از اصلیترین سخنرانان [[حسینیه ارشاد]] در تهران بود و سخنرانیهای او با استقبال بسیار زیاد (و بر اساس برخی گزارشها، بیسابقه) جوانان و دانشجویان مواجه شد.<ref>اسفندیاری، شعله بیقرار، ۱۳۹۰ش، ص ۲۱۰.</ref> او سه بار به همراه کاروان حسینیه ارشاد، به سفر [[حج]] رفت. <ref>اسفندیاری، شعله بیقرار، ۱۳۹۰ش، ص ۲۱۰-۲۱۱.</ref> | ||
او پس از تعطیلی [[حسینیه ارشاد]] در سال ۱۳۵۱ش، چند ماه زندگی مخفیانه داشت<ref>اسفندیاری، شعله بیقرار، ۱۳۹۰ش، ص ۲۱۴.</ref> و سپس با معرفی خود به زندان رفت.<ref>اسفندیاری، شعله بیقرار، ۱۳۹۰ش، ص ۲۱۴.</ref> پس از آزادی در آخرین روزهای ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۶ش زیرنظر ساواک در [[تهران]] زندگی میکرد و امکان فعالیت، سخنرانی و انتشار کتابهایش را نداشت.<ref>اسفندیاری، شعله بیقرار، ۱۳۹۰ش، ص ۲۱۶.</ref> | او پس از تعطیلی [[حسینیه ارشاد]] در سال ۱۳۵۱ش، چند ماه زندگی مخفیانه داشت<ref>اسفندیاری، شعله بیقرار، ۱۳۹۰ش، ص ۲۱۴.</ref> و سپس با معرفی خود به زندان رفت.<ref>اسفندیاری، شعله بیقرار، ۱۳۹۰ش، ص ۲۱۴.</ref> پس از آزادی در آخرین روزهای ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۶ش زیرنظر ساواک در [[تهران]] زندگی میکرد و امکان فعالیت، سخنرانی و انتشار کتابهایش را نداشت.<ref>اسفندیاری، شعله بیقرار، ۱۳۹۰ش، ص ۲۱۶.</ref> |