Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۴
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۶۷: | خط ۱۶۷: | ||
شبهاتی از سوی منکران عصمت ایراد شده است که برخی از آنها از این قرار است: | شبهاتی از سوی منکران عصمت ایراد شده است که برخی از آنها از این قرار است: | ||
*'''ناسازگاری عصمت با طبیعت بشری''': | *'''ناسازگاری عصمت با طبیعت بشری''': | ||
احمد امین مصری برآن است که عصمت با طبیعت و ماهیت انسان ناسازگار است؛ زیرا انسان دارای نیروهای مختلف شهوانی و نفسانی است. هم میل به خوبیها در او هست هم میل به بدیها. اگر این امیال از او گرفته شود، گویا انسانیت انسان از او سلب شده است. از این رو، هیچ انسانی از [[معصیت]] در امان نیست حتی [[پیامبران(ع)]].<ref> | احمد امین مصری برآن است که عصمت با طبیعت و ماهیت انسان ناسازگار است؛ زیرا انسان دارای نیروهای مختلف شهوانی و نفسانی است. هم میل به خوبیها در او هست هم میل به بدیها. اگر این امیال از او گرفته شود، گویا انسانیت انسان از او سلب شده است. از این رو، هیچ انسانی از [[معصیت]] در امان نیست حتی [[پیامبران(ع)]].<ref>امین، ضحی الاسلام، ۲۰۰۳م، ج۳، ص۲۲۹و۲۳۰.</ref> | ||
[[آیت الله جوادی آملی]] در پاسخ به این شبهه با اشاره به گوهر انسان که همان [[نفس]] اوست، معتقد است که گوهر انسان به گونهای آفریده شده است که توان عروج به قله عصمت را دارد؛ زیرا نفس انسان در سیر صعودی خود، توانایی مصون ماندن از سهو و نسیان و غفلت و جهالت را مییابد. از نظر او اگر نفس کسی به وادی عقل ناب و [[کشف و شهود |کشف و شهود]] تام و صحیح وارد شد، فقط حق و حقیقت را درک خواهد کرد و از هرگونه شک و تردید و سهو و نسیان و غفلت در امان خواهد ماند. بنابراین چنین شخصی که از عالم ماده و وهم و خیال عبور کرده و به سرچشمه حقایق رسیده است، امکان عصمت مییاید.<ref>جوادی آملی، وحی و نبوت در قرآن، ۱۳۹۲ش، ص۲۰۱-۲۰۳.</ref> | [[آیت الله جوادی آملی]] در پاسخ به این شبهه با اشاره به گوهر انسان که همان [[نفس]] اوست، معتقد است که گوهر انسان به گونهای آفریده شده است که توان عروج به قله عصمت را دارد؛ زیرا نفس انسان در سیر صعودی خود، توانایی مصون ماندن از سهو و نسیان و غفلت و جهالت را مییابد. از نظر او اگر نفس کسی به وادی عقل ناب و [[کشف و شهود |کشف و شهود]] تام و صحیح وارد شد، فقط حق و حقیقت را درک خواهد کرد و از هرگونه شک و تردید و سهو و نسیان و غفلت در امان خواهد ماند. بنابراین چنین شخصی که از عالم ماده و وهم و خیال عبور کرده و به سرچشمه حقایق رسیده است، امکان عصمت مییاید.<ref>جوادی آملی، وحی و نبوت در قرآن، ۱۳۹۲ش، ص۲۰۱-۲۰۳.</ref> | ||
خط ۱۸۹: | خط ۱۸۹: | ||
* ابن منظور، لسان العرب، تصحیح میردامادی، بیروت، دارالکفر، ۱۴۱۴ق. | * ابن منظور، لسان العرب، تصحیح میردامادی، بیروت، دارالکفر، ۱۴۱۴ق. | ||
* أبو یعلی، أحمد بن علی، مسند أبی یعلی، تحقیق حسین سلیم أسد، دمشق، دار المأمون للتراث، ۱۴۰۴ق. | * أبو یعلی، أحمد بن علی، مسند أبی یعلی، تحقیق حسین سلیم أسد، دمشق، دار المأمون للتراث، ۱۴۰۴ق. | ||
* | * امین، احمد، ضحی الاسلام، قاهره ، مکتبه الاسره، ۲۰۰۳م. | ||
* اکرمی، ایوب، نبوت (پژوهشی در نبوت عامه و خاصه)، تهران، جهاد دانشگاهی دانشگاه تربیت معلم، ۱۳۸۳ش. | * اکرمی، ایوب، نبوت (پژوهشی در نبوت عامه و خاصه)، تهران، جهاد دانشگاهی دانشگاه تربیت معلم، ۱۳۸۳ش. | ||
* انواری، جعفر، نور عصمت بر سیمای نبوت: پاسخ به شبهات قرآنی، قم، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، چاپ اول، ۱۳۹۷ش. | * انواری، جعفر، نور عصمت بر سیمای نبوت: پاسخ به شبهات قرآنی، قم، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، چاپ اول، ۱۳۹۷ش. |