ضیاءالدین دری اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه | {{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | ||
| عنوان = ضیاءالدین دری اصفهانی | |||
| عنوان =ضیاءالدین دری اصفهانی | |||
| تصویر = | | تصویر = | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| | | نام کامل = | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| | | نسب = | ||
| خویشاوندان سرشناس = | | خویشاوندان سرشناس = | ||
| | | تاریخ تولد = ۱۲۹۳ق | ||
| | | شهر تولد = [[در|دُر]] - [[اصفهان]] | ||
| | | کشور تولد = | ||
| | | محل تحصیل = | ||
| | | محل زندگی = اصفهان تهران | ||
| | | تاریخ وفات =۱۳۷۵ق | ||
| شهر وفات = [[تهران]] | |||
| محل دفن = | |||
| استادان = [[میرزا محمد حسن کرمانشاهی]] • [[ملا محمد کاشانی]] • [[جهانگیرخان قشقایی]] | |||
| شاگردان = | |||
| اجازه روایت از = | |||
| اجازه اجتهاد از = | |||
| اجازه روایت به = | |||
| اجازه اجتهاد به = | |||
| تالیفات = [[لمعات المسترشدین]] • [[اصول عقاید دین]] • [[فلسفة الاعتماد]] • [[کنز الحکمة]] • ترجمه [[نزهة الارواح و روضة الافراح]] • [[کنز المسائل فی اربع مسائل]] • تفسیر [[سوره فلق]] و [[سوره ناس|ناس]] • کیفیت استجابت [[دعا]] • شرح و ترجمۀ شش رساله از [[ابن سینا]] | |||
| فعالیت‌های علمی = | |||
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی = | |||
| امضا = | |||
| وبگاه رسمی = | |||
}} | }} | ||
'''ضیاء الدین دُرّی اصفهانی''' (۱۲۹۳-۱۳۷۵ق)، | '''ضیاء الدین دُرّی اصفهانی''' (۱۲۹۳-۱۳۷۵ق)، از مدرّسان [[فلسفه]] در [[قرن چهاردهم]] قمری. او از روش [[مشاء|مشائی]] پیروی می‌کرد. و نزد [[میرزا محمد حسن کرمانشاهی]]، [[ملا محمد کاشانی]] و [[جهانگیرخان قشقایی]] شاگردی کرد. | ||
وی علاوه بر تدریس در دانشگاه با تأسیس مدرسه‌ای، در آن به تحقیق و نگارش پرداخت به گونه‌ای که بسیاری از متون فلسفی و برخی رساله‌های [[ابن سینا]] و حکمای دیگر را ترجمه کرد. از آثار او می‌توان به | وی علاوه بر تدریس در دانشگاه با تأسیس مدرسه‌ای، در آن به تحقیق و نگارش پرداخت به گونه‌ای که بسیاری از متون فلسفی و برخی رساله‌های [[ابن سینا]] و حکمای دیگر را ترجمه کرد. از آثار او می‌توان به اصول عقاید دین و [[فلسفة الاعتماد]] اشاره کرد. | ||
== | == زندگینامه == | ||
ضیاء الدین دُرّی اصفهانی در ۱۲۹۳ در روستای دُر، از توابع [[اصفهان]] به دنیا آمد. و در ۱۳۷۵ق/۱۳۳۴ش در [[تهران]] درگذشت.<ref> مهدوی، ص۳۹۲؛ صدوقی سها، | ضیاء الدین دُرّی اصفهانی در ۱۲۹۳ در روستای دُر، از توابع [[اصفهان]] به دنیا آمد. و در ۱۳۷۵ق/۱۳۳۴ش در [[تهران]] درگذشت.<ref> مهدوی، ص۳۹۲؛ صدوقی سها، ص۷۴</ref> | ||
وی پس از تحصیل علوم مقدماتی در زادگاهش در ۱۳۰۹ به قصد دانش اندوزیی به اصفهان و سپس تهران رفت.<ref> شهرزوری، ج۲، خاتمۀ درّی، ص۱۵۵</ref> او در فلسفه از روش [[مشاء|مشائی]] پیروی می‌کرد. دری اصفهانی پس از سکونت در تهران، به تدریس در دانشگاه مشغول شد<ref> مهدوی، ص۳۹۲ </ref> | |||
در ۱۳۲۷ مدرسه‌ای تأسیس کرد و در آن به تدریس، مباحثه، مطالعه، تحقیق و نگارش پرداخت.<ref> شهرزوری، ج۲، خاتمۀ درّی، ص۱۵۶</ref> | |||
==استادان== | |||
* [[میرزا محمد حسن کرمانشاهی]] | * [[میرزا محمد حسن کرمانشاهی]] | ||
* [[ملا محمد کاشانی]] | * [[ملا محمد کاشانی]] | ||
* [[جهانگیرخان قشقایی]]<ref> شهرزوری، ج۲، خاتمۀ درّی، ص۱۵۵؛ | * [[جهانگیرخان قشقایی]]<ref> شهرزوری، ج۲، خاتمۀ درّی، ص۱۵۵؛ صدوقی سها، ص۷۴</ref> | ||
==آثار== | |||
او علاوه بر ترجمه برخی متون فلسفی، رساله‌های بسیاری از [[ابن سینا]] را به فارسی ترجمه کرد؛ برخی از آثار وی عبارتند از: | او علاوه بر ترجمه برخی متون فلسفی، رساله‌های بسیاری از [[ابن سینا]] را به فارسی ترجمه کرد؛ برخی از آثار وی عبارتند از: | ||
*[[لمعات المسترشدین (کتاب)|لمعات المسترشدین]] یا [[اصول عقاید دین]] (تهران۱۳۰۶ش) | *[[لمعات المسترشدین (کتاب)|لمعات المسترشدین]] یا [[اصول عقاید دین]] (تهران۱۳۰۶ش) | ||
*[[فلسفة الاعتماد (کتاب)|فلسفة الاعتماد]] (تهران ۱۳۱۱-۱۳۱۷ش) | *[[فلسفة الاعتماد (کتاب)|فلسفة الاعتماد]] (تهران ۱۳۱۱-۱۳۱۷ش) | ||
*[[کنزالحکمة (کتاب)|کنزالحکمة]]، ترجمه فارسی [[نزهة الارواح و روضة الافراح]] [[شمس الدین شهرزوری]] است و در ۱۳۱۶ش در تهران چاپ شده است. او در این کتاب از کتاب [[اسفار اربعه|اسفار]] [[ملا صدرا]] انتقاد می کند و معتقد است که وی در آن کتاب فقراتی از کتاب های پیشینیان را بدون ذکر نام کتاب‌ها و مؤلف آنها آورده و آن مطالب را به خودش نسبت داده است.<ref>دری اصفهانی، ج۲، ص۱۵۷-۱۶۴</ref>برخی از اهل فلسفه به این انتقاد پاسخ گفته اند.<ref>ثبوت، ص۱۲۳-۱۳۰ به نقل از ابوالحسن شعرانی؛ خائری یزدی، ص کد، کو</ref> | *[[کنزالحکمة (کتاب)|کنزالحکمة]]، ترجمه فارسی [[نزهة الارواح و روضة الافراح]] [[شمس الدین شهرزوری]] است و در ۱۳۱۶ش در تهران چاپ شده است. او در این کتاب از کتاب [[اسفار اربعه|اسفار]] [[ملا صدرا]] انتقاد می کند و معتقد است که وی در آن کتاب فقراتی از کتاب های پیشینیان را بدون ذکر نام کتاب‌ها و مؤلف آنها آورده و آن مطالب را به خودش نسبت داده است.<ref>دری اصفهانی، ج۲، ص۱۵۷-۱۶۴</ref> برخی از اهل فلسفه به این انتقاد پاسخ گفته اند.<ref> ثبوت، ص۱۲۳-۱۳۰ به نقل از ابوالحسن شعرانی؛ خائری یزدی، ص کد، کو</ref> | ||
*[[کنز المسائل فی اربع مسائل]]؛ که مشتمل بر ترجمه و شرح [[فصوص]] [[فارابی]]، ترجمۀ رساله‌ای درباره خیر و شر از [[خیام]]، تألیف رساله ای در بیان حدوث زلزله و رساله ای در شرح برخی اصطلاحات فلسفه، اثر اخیر در ۱۳۳۰ش، در تهران چاپ شده است. | *[[کنز المسائل فی اربع مسائل]]؛ که مشتمل بر ترجمه و شرح [[فصوص]] [[فارابی]]، ترجمۀ رساله‌ای درباره خیر و شر از [[خیام]]، تألیف رساله ای در بیان حدوث زلزله و رساله ای در شرح برخی اصطلاحات فلسفه، اثر اخیر در ۱۳۳۰ش، در تهران چاپ شده است. | ||
*ترجمۀ رسائلی از [[ابن سینا]]؛ از جمله: [[رساله عرشیه (کتاب)|رسالۀ عرشیه]]، همراه با مقدمۀ مفصلی که آن را '''فوائد الدریة''' نام نهاده است؛ رساله در سر قدر؛ رسالۀ فیض الهی؛ رسالۀ عشق؛ رسالۀ تحفه، دربارۀ تجرد و جوهریت نفس ناطقه؛ رسالۀ ترغیب بر [[دعا]]؛ رسالۀ اسرار الصلواة؛ تفسیر [[سوره توحید|سورۀ توحید]]؛ تفسیر [[سوره فلق|سورۀ قل اعوذ برب الفلق]]؛ تفسیر [[سوره ناس|سورۀ قل اعوذ برب الناس]]؛ و کیفیت استجابت دعا. این مجموعه با عنوان رسائل ابن سینا که در ۱۳۶۰ش در تهران چاپ شده است. | *ترجمۀ رسائلی از [[ابن سینا]]؛ از جمله: [[رساله عرشیه (کتاب)|رسالۀ عرشیه]]، همراه با مقدمۀ مفصلی که آن را '''فوائد الدریة''' نام نهاده است؛ رساله در سر قدر؛ رسالۀ فیض الهی؛ رسالۀ عشق؛ رسالۀ تحفه، دربارۀ تجرد و جوهریت نفس ناطقه؛ رسالۀ ترغیب بر [[دعا]]؛ رسالۀ اسرار الصلواة؛ تفسیر [[سوره توحید|سورۀ توحید]]؛ تفسیر [[سوره فلق|سورۀ قل اعوذ برب الفلق]]؛ تفسیر [[سوره ناس|سورۀ قل اعوذ برب الناس]]؛ و کیفیت استجابت دعا. این مجموعه با عنوان رسائل ابن سینا که در ۱۳۶۰ش در تهران چاپ شده است. | ||
*شرح و ترجمۀ شش رساله از ابن سینا از جمله [[مبدأ و معاد (کتاب)|مبدأ و معاد]]، [[قصیده عینیه]]، اقسام علوم عقلی و تقسیم نفوس با عنوان راهنمای حکمت.(تهران۱۳۷۳ش) | *شرح و ترجمۀ شش رساله از ابن سینا از جمله [[مبدأ و معاد (کتاب)|مبدأ و معاد]]، [[قصیده عینیه]]، اقسام علوم عقلی و تقسیم نفوس با عنوان راهنمای حکمت.(تهران۱۳۷۳ش) | ||
*شرح منظومۀ سبزواری | *شرح منظومۀ سبزواری | ||
*تصحیح ترجمۀ فروغی از طبیعیات شفاء<ref>دری اصفهانی، مقدمه، ص۱- | *تصحیح ترجمۀ فروغی از طبیعیات شفاء<ref> دری اصفهانی، مقدمه، ص۱-۲؛ برای اطلاع از دیگر آثار، مشار، ج۳، ستون۵۶۷-۵۶۹</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۱۴:۱۴
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| تاریخ تولد | ۱۲۹۳ق |
| محل زندگی | اصفهان تهران |
| تاریخ وفات | ۱۳۷۵ق |
| شهر وفات | تهران |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | میرزا محمد حسن کرمانشاهی • ملا محمد کاشانی • جهانگیرخان قشقایی |
| تألیفات | لمعات المسترشدین • اصول عقاید دین • فلسفة الاعتماد • کنز الحکمة • ترجمه نزهة الارواح و روضة الافراح • کنز المسائل فی اربع مسائل • تفسیر سوره فلق و ناس • کیفیت استجابت دعا • شرح و ترجمۀ شش رساله از ابن سینا |
ضیاء الدین دُرّی اصفهانی (۱۲۹۳-۱۳۷۵ق)، از مدرّسان فلسفه در قرن چهاردهم قمری. او از روش مشائی پیروی می‌کرد. و نزد میرزا محمد حسن کرمانشاهی، ملا محمد کاشانی و جهانگیرخان قشقایی شاگردی کرد.
وی علاوه بر تدریس در دانشگاه با تأسیس مدرسه‌ای، در آن به تحقیق و نگارش پرداخت به گونه‌ای که بسیاری از متون فلسفی و برخی رساله‌های ابن سینا و حکمای دیگر را ترجمه کرد. از آثار او می‌توان به اصول عقاید دین و فلسفة الاعتماد اشاره کرد.
زندگینامه
ضیاء الدین دُرّی اصفهانی در ۱۲۹۳ در روستای دُر، از توابع اصفهان به دنیا آمد. و در ۱۳۷۵ق/۱۳۳۴ش در تهران درگذشت.[۱]
وی پس از تحصیل علوم مقدماتی در زادگاهش در ۱۳۰۹ به قصد دانش اندوزیی به اصفهان و سپس تهران رفت.[۲] او در فلسفه از روش مشائی پیروی می‌کرد. دری اصفهانی پس از سکونت در تهران، به تدریس در دانشگاه مشغول شد[۳] در ۱۳۲۷ مدرسه‌ای تأسیس کرد و در آن به تدریس، مباحثه، مطالعه، تحقیق و نگارش پرداخت.[۴]
استادان
آثار
او علاوه بر ترجمه برخی متون فلسفی، رساله‌های بسیاری از ابن سینا را به فارسی ترجمه کرد؛ برخی از آثار وی عبارتند از:
- لمعات المسترشدین یا اصول عقاید دین (تهران۱۳۰۶ش)
- فلسفة الاعتماد (تهران ۱۳۱۱-۱۳۱۷ش)
- کنزالحکمة، ترجمه فارسی نزهة الارواح و روضة الافراح شمس الدین شهرزوری است و در ۱۳۱۶ش در تهران چاپ شده است. او در این کتاب از کتاب اسفار ملا صدرا انتقاد می کند و معتقد است که وی در آن کتاب فقراتی از کتاب های پیشینیان را بدون ذکر نام کتاب‌ها و مؤلف آنها آورده و آن مطالب را به خودش نسبت داده است.[۶] برخی از اهل فلسفه به این انتقاد پاسخ گفته اند.[۷]
- کنز المسائل فی اربع مسائل؛ که مشتمل بر ترجمه و شرح فصوص فارابی، ترجمۀ رساله‌ای درباره خیر و شر از خیام، تألیف رساله ای در بیان حدوث زلزله و رساله ای در شرح برخی اصطلاحات فلسفه، اثر اخیر در ۱۳۳۰ش، در تهران چاپ شده است.
- ترجمۀ رسائلی از ابن سینا؛ از جمله: رسالۀ عرشیه، همراه با مقدمۀ مفصلی که آن را فوائد الدریة نام نهاده است؛ رساله در سر قدر؛ رسالۀ فیض الهی؛ رسالۀ عشق؛ رسالۀ تحفه، دربارۀ تجرد و جوهریت نفس ناطقه؛ رسالۀ ترغیب بر دعا؛ رسالۀ اسرار الصلواة؛ تفسیر سورۀ توحید؛ تفسیر سورۀ قل اعوذ برب الفلق؛ تفسیر سورۀ قل اعوذ برب الناس؛ و کیفیت استجابت دعا. این مجموعه با عنوان رسائل ابن سینا که در ۱۳۶۰ش در تهران چاپ شده است.
- شرح و ترجمۀ شش رساله از ابن سینا از جمله مبدأ و معاد، قصیده عینیه، اقسام علوم عقلی و تقسیم نفوس با عنوان راهنمای حکمت.(تهران۱۳۷۳ش)
- شرح منظومۀ سبزواری
- تصحیح ترجمۀ فروغی از طبیعیات شفاء[۸]
پانویس
- ↑ مهدوی، ص۳۹۲؛ صدوقی سها، ص۷۴
- ↑ شهرزوری، ج۲، خاتمۀ درّی، ص۱۵۵
- ↑ مهدوی، ص۳۹۲
- ↑ شهرزوری، ج۲، خاتمۀ درّی، ص۱۵۶
- ↑ شهرزوری، ج۲، خاتمۀ درّی، ص۱۵۵؛ صدوقی سها، ص۷۴
- ↑ دری اصفهانی، ج۲، ص۱۵۷-۱۶۴
- ↑ ثبوت، ص۱۲۳-۱۳۰ به نقل از ابوالحسن شعرانی؛ خائری یزدی، ص کد، کو
- ↑ دری اصفهانی، مقدمه، ص۱-۲؛ برای اطلاع از دیگر آثار، مشار، ج۳، ستون۵۶۷-۵۶۹
منابع
- این مقاله از دانشنامه جهان اسلام، ج۱۷، ص۶۳۱-۶۳۲، با دخل و تصرف اقتباس گردیده است.
- اکبر ثبوت، حدیث دانایی و آموزگاری، در زندگی نامه و خدمات علمی و فرهنگی مرحوم علامه میرزا ابوالحسین شعرانی، تهران،انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۸۴ش.
- مهدی حائری یزدی، کاوشهای عقل نظری، تهران، ۱۳۶۱ش.
- ضیاءالدین دری اصفهانی، کتاب کنز المسائل فی اربع رسائل، تهران، ۱۳۳۰ش.
- محمد بن محمود شهرزوری، کتاب کنزالحکمة، ترجمۀ نزهة الارواح، و روضة الافراح، مترجم: ضیاءالدین دری، تهران، ۱۳۱۶ش.
- منوچهر صدوقی سها، تاریخ حکما و عرفاء متأخر بر صدرالمتألهین، تهران، ۱۳۵۹ش.
- خانبابا مشار، مؤلفین کتب چاپی فارسی و عربی، تهران، ۱۳۴۰-۱۳۴۴ش.
- مصلح الدین مهدوی، تذکرة القبور، یا دانشمندان و بزرگان اصفهان، اصفهان، ۱۳۴۸ش.