عذاب قبر: تفاوت میان نسخه‌ها

در منابع روایی [[اهل‌سنت]] روایتی به [[پیامبر(ص)]] نسبت داده شده که بر اساس آن مُرده به خاطر گریه اطرافیانش عذاب می‌شود.<ref> بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۸۰، بَابُ مَا يُكْرَهُ مِنَ النِّيَاحَةِ عَلَى المَيِّتِ، ح۱۲۹۱-۱۲۹۲.</ref> روایان این حدیث [[خلیفه دوم]] و [[عبدالله بن عمر]] هستند که به گفته [[عایشه]] آن را به صورت صحیح از پیامبر(ص) نقل نکرده‌اند.<ref> نووی، المنهاج شرح صحیح مسلم بن الحجاج، ۱۳۹۲ق، ج۶، ص۲۲۸.</ref> چراکه پیامبر(ص) فرموده بود: «مرده در قبر به خاطر گناهانش عذاب می‌شود، در حالی که نزدیکانش نیز در آن هنگام برای وی می‌گریند.<ref> نووی، المنهاج شرح صحیح مسلم بن الحجاج، ۱۳۹۲ق، ج۶، ص۲۲۸.</ref>  

به گفته نوَوَی، شارح صحیح مسلم، عالمان [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] درباره تأویل روایت مذکور اختلاف‌نظر دارند برخی آن را مربوط به مردگانی دانسته‌اند که وصیت کرده بر پس از مرگشان بر آنها گریه کنند. همچنین عذاب کردن مردگان به خاطر کارهای زندگان با «وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ؛ هیچ کس بارِ(گناه) دیگری را بر دوش نمی‌گیرد»<ref>سوره انعام، آيه۱۶۴.</ref> سازگار نیست.<ref>نووی، المنهاج شرح صحیح مسلم بن الحجاج، ۱۳۹۲، ج۶، ص۲۲۸.</ref>