پرش به محتوا

مؤمن الطاق: تفاوت میان نسخه‌ها

۵٬۰۸۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۷ اوت ۲۰۱۶
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۲: خط ۲۲:
| آثار              = الاحتجاج فی إمامة أمیرالمؤمنین(ع) • نظراتش بر رد خوارج • مناظرات با أبی حنیفة • الإمامة • المعرفة • الرد علی المعتزلة فی إمامة المفضول • الجمل فی أمر طلحة و الزبیر و عائشة • إثبات الوصیة • کتاب افعل لا تفعل
| آثار              = الاحتجاج فی إمامة أمیرالمؤمنین(ع) • نظراتش بر رد خوارج • مناظرات با أبی حنیفة • الإمامة • المعرفة • الرد علی المعتزلة فی إمامة المفضول • الجمل فی أمر طلحة و الزبیر و عائشة • إثبات الوصیة • کتاب افعل لا تفعل
}}
}}
'''محمّد بن علی بن نعمان بی‌أبی طریفة بجلی کوفی'''(درگذشت ۱۶۰یا پس ۱۸۰ق) ملقب به '''مؤمن الطاق'''، از شاگردان [[امام صادق(ع)]] و متکلمان شیعه در قرن دوم قمری و بنا به برخی منابع از اصحاب [[امام باقر]] و [[امام کاظم]] علیهماالسلام.
'''محمّد بن علی بن نعمان بی‌أبی طریفة بجلی کوفی'''(درگذشت ۱۶۰یا پس ۱۸۰ق) ملقب به '''مؤمن الطاق'''، از اصحاب [[امام صادق(ع)]] و متکلمان شیعه در قرن دوم قمری. وی در [[کلام]] و [[فقه]] تبحر داشت و با مخالفان شیعه مانند [[ابوحنیفه]] مناظره می‌کرد. برخی مخالفان، عقائد غیر توحیدی و فرقه نعمانیه را به او نسبت داده‌اند. علمای [[شیعه]] با رد این اتهامات وی را مدح و [[توثیق]] کرده‌اند. وی روایاتی را بی‌واسطه از امام صادق(ع) و با واسطه از [[امام سجاد]] و امام باقر علیهمالسلام  نقل کرده است.


ابوجعفر در [[کلام]] و مناظره تبحر داشت عناوین آثار و مناظراتی که از وی نقل شده، بیشتر جنبه کلامی دارد. مناظرات [[فقه|فقهی]] با [[ابوحنیفه]] و اشعاری نیز از وی نقل شده است. برخی مخالفان او، عقائد غیر توحیدی و فرقه نعمانیه را به او نسبت داده‌اند، که از سوی علمای [[شیعه]] رد شده است.
== زندگینامه==
از تاریخ تولد وی اطلاعی در دست نیست اما تاریخ درگذشتش را سال ۱۶۰ق یا پس از ۱۸۰ق دانسته‌اند.<ref> نک: شفیعی، مکتب حدیثی شیعه در کوفه، ص۱۷۹.</ref>نام پدرش علی است اما گاهی به اعتبار انتساب به جدش نعمان، او را محمد بن نعمان نیز می‌گفتند.<ref> مامقانی، تنقیح المقال، ص۱۶۳؛ حلی، رجال، ص۲۲۹.</ref> کنیه وی ابو جعفر است<ref>نجاشی، رجال، ص۳۲۵؛ ابن داود، رجال، ص۳۹۴.</ref> و القابش احول<ref>الکنی و الالقاب، ج۲، ص ۱۴.</ref> و طاقی و صاحب طاق<ref> نجاشی، ص۳۲۵؛ مرزبانی، شعراء الشیعه، ص۸۶. به نقل از اسد حیدر، الامام الصادق و المذاهب الاربعه، ج۳، ص۶۴.</ref> و شاه طاق<ref>طوسی،رجال، ص۲۹۶.</ref> است. این لقب بدین خاطر بود که وی در طاق المحامل [[کوفه]] دکان صرافی داشت. البته از آن جهت که در کار صرافی خبرگی داشت و می‌توانست پول اصل را از تقلبی تشخیص دهد به او شیطان طاق می‌گفتند.<ref>طوسی، الفهرست، ص۱۳۲؛ نجاشی، ص۳۲۵؛ کشی، ج۲، ص۴۲۲.</ref> گفته شده است چون در مناظره‌ای بر [[ابوحنیفه]] پیروز شد، ابوحنیفه نخستین کسی بود که او را شیطان طاق نامید. و چون [[هشام بن حکم]] این را شنید، نخستین کسی بود که او را مؤمن طاق نامید.<ref>اسد حیدر، الامام الصادق و المذاهب الاربعه، ج۳، ص۶۳.</ref>
رجالیان شیعه مومن طاق را مدح یا [[توثیق]] کرده‌اند. وی روایاتی را بی‌واسطه از امام صادق(ع) و با واسطه از [[امام سجاد]] و امام باقر علیهمالسلام  نقل کرده است در میان راویان از وی برخی از [[اصحاب اجماع]] مانند [[حسن بن محبوب]] و [[ابان بن عثمان]] دیده می‌شوند.


== ولادت و درگذشت==
== جایگاه علمی ==
رجالیان شیعه از تاریخ ولادت و درگذشت مؤمن طاق سخنی به میان نیاورده‌اند، امّا زِرِکْلی درگذشت او را در سال ۱۶۰ق و اسماعیل پاشا بغدادی پس از ۱۸۰ق دانسته‌اند.<ref> نک: شفیعی، مکتب حدیثی شیعه در کوفه، ص۱۷۹.</ref>
{{گفت و گو
| عرض=۴۰
|عنوان= مناظره مؤمن طاق با ابوحنیفه
| ابوحنیفه: آیا به [[رجعت]] اعتقاد داری؟
| مؤمن طاق: بلی.
| پس پانصد اشرفی به من قرض بده که در رجعت برگشتم به تو پس می‌دهم.
|قبول دارم به شرط اینکه برای من ضامنی بیاور که وقتی به دنیا برمی‌گردی به شکل انسان برگردی. می‌ترسم که رجعت تو به شکل غیر انسانی باشد و من تو را نشناسم و نتوانم وجهم را از تو دریافت کنم.»<ref>نجاشی، رجال، ص۳۲۶؛ طبرسی، احتجاج، ج۲، ص۳۸۱.</ref>
}}
===تبحر در کلام===


== لقب طاق ==
مومن الطاق متکلمی حاذق بود<ref>طوسی، الفهرست، ص۱۳۲.</ref> و از قدرت بالایی در مناظره برخوردار بود آنقدر که امام صادق او را برای انجام مناظرات کلامی به مناظرات می‌فرستاد. در متون کلامی  مناظرات وی با [[ابوحنیفه]] <ref>نجاشی، رجال، ص۳۲۶.</ref>، [[زید بن علی بن الحسین|زید بن علی بن حسین]]<ref>کشی، ص۱۸۶-۱۸۷؛ قمی، سفینة البحار، ج۳، ص۵۶۷، ج۸، ص۱۲.</ref>، [[ابن ابی خدره]]<ref>قمی، سفینة البحار، ج۲، ص۳۸۶.</ref>، ضحاک شادی از [[خوارج]]<ref>کشی، ص۱۸۸.</ref> و [[ابن ابی العوجاء]] و...<ref>قمی، سفینة البحار، ج۲، ص۴۰۰.</ref> ثبت شده است.<ref>اسد حیدر، الامام الصادق و المذاهب الاربعه، ج۳، ص۶۵-۶۸.</ref>
محمد بن علی، معروف به مولای احول و کنیۀ‌اش ابوجعفراَحوَل بود.<ref>نجاشی، رجال، ص۳۲۵؛ ابن داود، رجال، ص۳۹۴.</ref> گاهی به اعتبار انتساب به جدش نعمان، او را محمد بن نعمان نیز می‌گفتند.<ref> مامقانی، تنقیح المقال، ص۱۶۳؛ حلی، رجال، ص۲۲۹.</ref>


چون در طاق المحامل [[کوفه]] دکان صیرفی داشت. به او طاقی، صاحب طاق<ref> نجاشی، ص۳۲۵؛ مرزبانی، شعراء الشیعه، ص۸۶. به نقل از اسد حیدر، الامام الصادق و المذاهب الاربعه، ج۳، ص۶۴.</ref> و شاه طاق<ref>طوسی،رجال، ص۲۹۶.</ref> می‌گفتند. و از آن جهت که در کارش خبرگی داشت و هر چیز تقلبی را تشخیص می‌داد به او شیطان طاق می‌گفتند.<ref>طوسی، الفهرست، ص۱۳۲؛ نجاشی، ص۳۲۵؛ کشی، ج۲، ص۴۲۲.</ref> گفته شده است چون در مناظره‌ای بر [[ابوحنیفه]] پیروز شد، ابوحنیفه نخستین کسی بود که او را شیطان طاق نامید. و چون [[هشام بن حکم]] این را شنید، نخستین کسی بود که او را مؤمن طاق نامید.<ref>اسد حیدر، الامام الصادق و المذاهب الاربعه، ج۳، ص۶۳.</ref>
=== جایگاه حدیثی===


در تاج العروس و قاموس آمده است که طاق، حصاری در [[طبرستان]] است و محمد بن نعمان در آنجا اقامت داشته داست. اما [[مامقانی]] این گفته را رد می‌کند و او را مقیم کوفه می‌داند.<ref>مامقانی، تنقیح الرجال، ص۱۶۲.</ref> [[مامقانی]] درباره وجه تسمیه وی به شیطان طاق می‌گوید:
مومن الطاق از اصحاب [[امام صادق]]<ref>طوسی، رجال، ص۲۹۶.</ref> و [[امام کاظم]]<ref>طوسی، رجال، ص۳۴۳.</ref> است. وی از [[امام صادق(ع)]] هم بدون واسطه<ref> حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۲۶، ص۲۱۱؛ کلینی، کافی، ج۳، ۳۸؛ ج۵، ص۴۵۷.</ref> و هم با واسطه، نقل روایت کرده است.<ref>کلینی، کافی، ج۳، ص۳۲۲؛ کلینی، کافی، ج۸، ص۲۹۶؛ کلینی، کافی، ج۲، ص۴۲۳، ج۷، ص۴۴۸، ج۸، ص۱۴۵، ج۸، ص۲۵۶.</ref>. او از امام سجاد(ع)<ref> قمی، تفسیر قمی، ج۲، ص۲۵۲.</ref> و امام باقر(ع)با واسطه <ref>قمی، تفسیر قمی، ج۱، ص۱۹۱؛ کلینی، کافی، ج۸، ص۲۵۶.</ref> حدیث نقل کرده است.


::«عموم نویسندگان کتب رجال از جمله نجاشی، وجه تسمیه او را به شیطان طاق همان توانایی و بصیرت در تشخیص پول خالص از ناخالص دانسته‌اند، ولی به نظر من علت این نام‌گذاری همان مناظرات او با مخالفان ولایت بوده است.»<ref>مامقانی، ص۱۶۲.</ref>
مجموعه روایاتی که نام وی در سند آنهاست کمتر از ۳۰ روایت است.<ref>خوئی، ج۲۱، ص۹۱؛ خوئی، معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۳۰۲.</ref>. محتوای این روایات در زمینه [[اعتقادات]] ([[امامت]] و فضائل [[امام علی(ع)]])<ref> کلینی، کافی، ج۱، ۱۷۶، ج۸، ص۲۵۶؛ قمی، تفسیر قمی، ج۱، ص۱۹۱.</ref> [[فقه]]<ref> کلینی، کافی، ج۱، ص۴۰، ج۳، ص۱۳، ۳۸،۵۰۹، ج۵، ص۳۰۵، ۴۵۷، ص۴۹۲؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۲۶، ص۲۱۱، ج۱، ص۴۳۹.</ref> و [[اخلاق]]<ref> کلینی، کافی، ج۲، ص۴۲۳، ج۳، ۳۲۲.</ref> است. امام صادق در وصیتشان به وی، توصیه‌هایی در زمینه [[تقیه]]<ref> قمی، سفینة البحار، ج۴، ۱۸۶.</ref> [[مودت اهل بیت علیهم السلام|محبت اهل بیت]]، پرهیز از مراء، جدال<ref>تحف العقول، ص۳۰۹</ref> و... به او نمودند.


== جایگاه در کلام و فقه ==
رجالیان شیعه مؤمن طاق را مدح و توثیق کرده‌اند. نجاشی او را مدح کرده است.<ref> نجاشی، ص۳۲۵</ref> و شیخ طوسی با عبارت ثقة از او یاد کرده است<ref>طوسی، رجال، ص۳۴۳.</ref> کشی دو روایت در نکوهش او نقل کرده است اما [[آیت الله خوئی]] معتقد است که آنها علاوه بر ضعف سندی، دلالتی بر ذم مؤمن طاق ندارند.<ref>خوئی، معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۳۹-۴۰.</ref>
[[شیخ طوسی]] در [[الفهرست (طوسی)|الفهرست]] او را متکلمی حاذق دانسته که در بحث‌ها و مناظرات حاضر جواب بوده است.<ref>طوسی، الفهرست، ص۱۳۲.</ref> در مناظره‌ مردی از اهل [[شام]] که امام صادق‌ علیه‌السلام او را در هر بحثی به یک نفر ارجاع داد، در کلام به وی ارجاع داد.<ref> کشی، رجال، ص۲۷۶؛ مفید، ارشاد، ج۲، ص۱۹۵.</ref>  


به گفته نویسنده کتاب [[الامام الصادق و المذاهب الاربعه]]، او  در فقه و حدیث نیز تبحر داشته است.<ref>اسد حیدر، الامام الصادق و المذاهب الاربعه، ج۳، ص۶۵.</ref> مناظره‌ای از وی با ابوحنیفه درباره طلاق<ref>اختصاص، ص۱۰۹؛ اسد حیدر، الامام الصادق و المذاهب الاربعه، ج۳، ص۶۸</ref> و [[متعه]] گزارش شده است.<ref>مامقانی ص۱۶۱.</ref>
بنابر برخی احادیث از محبوب‌ترین اشخاص در نزد [[امام جعفر صادق(ع)]] به شمار می‌آمد.<ref> کشی، ص۱۸۵؛ابن داود، رجال، ص۳۹۴.</ref>  


== مناظره==
=== توانایی‌های شعری===
مومن طاق در فن مناظره مهارت داشت؛ مناظرات و گفت‌و‌گوهای او با [[ابوحنیفه]] مشهور است.<ref>نجاشی، رجال، ص۳۲۶.</ref> [[احمد بن علی طبرسی|طبرسی]] در [[الاحتجاج]]<ref> طبرسی، احتجاج، ج۲، ص۳۷۸-۳۸۰.</ref> و خود او در کتاب مناظرات با ابی‌حنیفه آنها را گردآوردند.<ref>نجاشی، رجال، ص۳۲۶.</ref> از جمله پس از شهادت امام صادق(ع)، [[نعمان بن ثابت]]، به مؤمن طاق گفت: امامَت مُرد! او جواب داد: «أما امامک فمن المنظرین الی یوم الوقت المعلوم»: ولی امام تو تا روز معلومی - که خداوند تعیین نموده - زنده خواهد بود.<ref>ابن داود، رجال، ص۳۹۴.</ref> گویا اشاره به این دارد که امام تو [[شیطان]] است.
مرزبانی در کتاب الشعرا قصیده‌ای را از مؤمنِ طاق نقل می‌کند که برخی از ابیات آن چنین است:


در بعضی اخبار آمده در امامت حضرت صادق(ع) با [[زید بن علی بن الحسین|زید بن علی بن حسین]]<ref>کشی، ص۱۸۶-۱۸۷.</ref> مناظره و او را مجاب کرد.<ref>قمی، سفینة البحار، ج۳، ص۵۶۷، ج۸، ص۱۲.</ref> مناظرتی از وی با ابوحنیفه<ref>قمی، سفینة البحار، ج۲، ص۴۶۶.</ref> [[ابن ابی خدره]]<ref>قمی، سفینة البحار، ج۲، ص۳۸۶.</ref>، ضحاک شادی از [[خوارج]]<ref>کشی، ص۱۸۸.</ref>، [[ابن ابی العوجاء]] و...<ref>قمی، سفینة البحار، ج۲، ص۴۰۰.</ref> نیز نقل شده است.<ref>اسد حیدر، الامام الصادق و المذاهب الاربعه، ج۳، ص۶۵-۶۸.</ref>
{{شعر۲|عرض=۷۰| عن ذکر آل النبی اذ قهروا | للناس فی الملک دوننا طمع
|قالت قریش منا الرسول فما | فقد اقرّوا ببعض ما صنعوا
| فان یکونوا فی القول قد صدقوا | اولی بها منهمُ اذا اجتمعوا
| لأن آل الرسول دونهمُ وانّهم بالکتاب أعلمهم | والقرب منه و السبق قد جمعوا<ref>مرزبانی، شعراء الشیعه، ص۸۶. به نقل از اسد حیدر، الامام الصادق و المذاهب الاربعه، ج۳، ص۶۴.</ref>}}


== راویت==
از سروده‌های وی:
شیخ طوسی او را از اصحاب [[امام صادق]]<ref>طوسی، رجال، ص۲۹۶.</ref> و [[امام کاظم]]<ref>طوسی، رجال، ص۳۴۳.</ref> معرفی کرده است. ابوجعفر احوال از [[امام صادق(ع)]] بدون واسطه<ref> حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۲۶، ص۲۱۱؛ کلینی، کافی، ج۳، ۳۸؛ ج۵، ص۴۵۷.</ref> و با واسطه راویانی مانند [[ابی عبیده حذاء]]<ref>کلینی، کافی، ج۳، ص۳۲۲.</ref>، زکریا نقاض<ref> کلینی، کافی، ج۸، ص۲۹۶.</ref> و [[سلام بن مستنیر|سلّام بن مستنیر]]<ref>کلینی، کافی، ج۲، ص۴۲۳، ج۷، ص۴۴۸، ج۸، ص۱۴۵، ج۸، ص۲۵۶.</ref> [[روایت]] کرده است. او دو واسطه (سلام بن مستنیر و ثویر بن ابی فاخته)از امام سجاد(ع)<ref> قمی، تفسیر قمی، ج۲، ص۲۵۲.</ref> و با واسطه ضریس<ref>قمی، تفسیر قمی، ج۱، ص۱۹۱.</ref> و سلام بن مستنیر<ref>کلینی، کافی، ج۸، ص۲۵۶.</ref> از امام باقر(ع) نیز حدیث نقل کرده است.


[[حسن بن محبوب]]<ref>کلینی، کافی، ج۲، ص۴۲۳-۴۲۴، ج۷، ص۴۴۸، ج۸، ص۱۴۵، ج۸، ص۲۵۶؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۲۶، ص۲۱۱.</ref>، [[ابان بن عثمان]]<ref>کلینی، کافی، ج۸، ص۲۹۶.</ref>، [[محمد بن سنان]]<ref>کلینی، کافی، ج۵، ص۳۰۵؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۵۰۴.</ref> و [[یونس بن عبدالرحمن|یونس بن عبد الرحمن]]<ref> کلینی، کافی، ج۱، ص۴۰.</ref>ابوالفضل مکفوف<ref> کلینی، کافی، ج۵، ص۴۹۲.</ref> [[ابن اذینه]]<ref> کلینی، کافی، ج۳، ص۱۳.</ref> و دیگران<ref> کلینی، کافی، ج۳، ص۳۸.</ref> از وی روایت کرده‌اند.
{{شعر۲|عرض=۷۰| ولا تک فی حب الأخلاء مفرطاً| وإن أنت أبغضت البغیض فأجمل
 
|فإنک لا تدری متی أنت مبغض| صدیقک أو تعذر عدوک فاعقل.<ref>صفدی، الوافی بالوفیات ج ۴ص۷۸.</ref>}}
روایات وی محدود است به گفته [[ابوالقاسم خویی|آیت الله خویی]] در [[معجم رجال الحدیث]]، نام وی در ۱۲ روایت ابوجعفر احول<ref>خوئی، ج۲۱، ص۹۱.</ref> و در ۱۴ مورد محمد بن نعمان ذکر شده است.<ref>خوئی، معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۳۰۲.</ref> احادیث وی در [[کتب اربعه]]، [[وسائل الشیعة|وسائل]]، [[بحار الأنوار]] و دیگر کتب حدیثی [[شیعه]] آمده است.
 
روایات منقول از وی در زمینه [[اعتقادات]] ([[امامت]] و فضائل [[امام علی(ع)]])<ref> کلینی، کافی، ج۱، ۱۷۶، ج۸، ص۲۵۶؛ قمی، تفسیر قمی، ج۱، ص۱۹۱.</ref> [[فقه]]<ref> کلینی، کافی، ج۱، ص۴۰، ج۳، ص۱۳، ۳۸،۵۰۹، ج۵، ص۳۰۵، ۴۵۷، ص۴۹۲؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۲۶، ص۲۱۱، ج۱، ص۴۳۹.</ref> و [[اخلاق]]<ref> کلینی، کافی، ج۲، ص۴۲۳، ج۳، ۳۲۲.</ref> است.
== وثاقت ==
رجالیان شیعه مؤمن طاق را مدح و توثیق کرده‌اند. نجاشی او را مدح کرده است.<ref> نجاشی، ص۳۲۵</ref> و شیخ طوسی با عبارت ثقة از او یاد کرده است<ref>طوسی، رجال، ص۳۴۳.</ref> کشی دو روایت در نکوهش او نقل کرده است اما [[آیت الله خوئی]] معتقد است که آنها علاوه بر ضعف سندی، دلالتی بر ذم مؤمن طاق ندارند.<ref>خوئی، معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۳۹-۴۰.</ref>
 
بنابر برخی احادیث از محبوب‌ترین اشخاص در نزد [[امام جعفر صادق(ع)]] به شمار می‌آمد.<ref> کشی، ص۱۸۵؛ابن داود، رجال، ص۳۹۴.</ref>  


== وصیت‌های امام صادق==
از امام صادق(ع) سفارش‌هایی در زمینه [[تقیه]]<ref> قمی، سفینة البحار، ج۴، ۱۸۶.</ref> [[مودت اهل بیت علیهم السلام|محبت اهل بیت]]، پرهیز از مراء، جدال<ref>تحف العقول، ص۳۰۹</ref> و... خطاب به مؤمن طاق نقل شده است. [[ابن شعبه حرانی]] در کتاب [[تحف العقول]] آنها گردآوردی شده است.<ref> ابن شعبه حرانی، ص۰۸-۳۱۳؛ اسد حیدر، الامام الصادق و المذاهب الاربعه، ج۳، ص۶۹.</ref>


{{گفت و گو
=== آثار ===
| عرض=۴۰
|عنوان= مناظره مؤمن طاق با ابوحنیفه
| ابوحنیفه: آیا به [[رجعت]] اعتقاد داری؟
| مؤمن طاق: بلی.
| پس پانصد اشرفی به من قرض بده که در رجعت برگشتم به تو پس می‌دهم.
|قبول دارم به شرط اینکه برای من ضامنی بیاور که وقتی به دنیا برمی‌گردی به شکل انسان برگردی. می‌ترسم که رجعت تو به شکل غیر انسانی باشد و من تو را نشناسم و نتوانم وجهم را از تو دریافت کنم.»<ref>نجاشی، رجال، ص۳۲۶؛ طبرسی، احتجاج، ج۲، ص۳۸۱.</ref>
}}
 
== آثار ==
* کتاب الاحتجاج فی إمامة أمیرالمؤمنین(ع).
* کتاب الاحتجاج فی إمامة أمیرالمؤمنین(ع).
* کتاب نظراتش بر رد خوارج.
* کتاب نظراتش بر رد خوارج.
خط ۸۶: خط ۷۵:
* کتاب افعل لا تفعل<ref> نجاشی، رجال، ص۳۲۶؛ طوسی، الفهرست، ص۱۳۲؛ خوئی، معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۳۳؛ ابن غضائری، ص۱۲۴.</ref>؛ او در این کتاب به مهمترین فرق و مکاتب اسلامی زمان خویش اشاره نموده است؛ قدریة و خوارج و عامة (عموم اهل سنت) و شیعة. او تنها شیعه را فرقه نجات یافته و حق می­‌داند. نجاشی آن را نزد [[احمد بن حسین غضائری|احمد بن حسین بن عبید الله غضایری]] دیده است و گفته است که برخی متأخران در آن دست برده و احادیثی دال بر تناقض اقوال [[صحابه]] و فساد آنها را در آن افزودهاند.<ref>نجاشی، رجال، ص۳۲۵-۳۲۶.</ref>
* کتاب افعل لا تفعل<ref> نجاشی، رجال، ص۳۲۶؛ طوسی، الفهرست، ص۱۳۲؛ خوئی، معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۳۳؛ ابن غضائری، ص۱۲۴.</ref>؛ او در این کتاب به مهمترین فرق و مکاتب اسلامی زمان خویش اشاره نموده است؛ قدریة و خوارج و عامة (عموم اهل سنت) و شیعة. او تنها شیعه را فرقه نجات یافته و حق می­‌داند. نجاشی آن را نزد [[احمد بن حسین غضائری|احمد بن حسین بن عبید الله غضایری]] دیده است و گفته است که برخی متأخران در آن دست برده و احادیثی دال بر تناقض اقوال [[صحابه]] و فساد آنها را در آن افزودهاند.<ref>نجاشی، رجال، ص۳۲۵-۳۲۶.</ref>


== فرقه نعمانیه==
== شایعات درباره وی==
برخی او را سرسلسله فرقه نعمانیه یا شیطانیه دانسته‌اند و برخی عقاید غیرتوحیدی را به او نسبت داده‌اند.<ref>بغدادی، الفرق بین الفرق، ص۵۳؛ شهرستانی، الملل و النحل، ج۱، ص۲۱۸-۲۱۹.</ref> از جمله:
برخی او را سرسلسله فرقه نعمانیه یا شیطانیه دانسته‌اند و برخی عقاید غیرتوحیدی را به او نسبت داده‌اند.<ref>بغدادی، الفرق بین الفرق، ص۵۳؛ شهرستانی، الملل و النحل، ج۱، ص۲۱۸-۲۱۹.</ref> از جمله:
# خداوند قبل از خلقت اشیاء، عالم به اشیاء نیست.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ج۱، ص۲۱۹؛ اشعری، مقالات الاسلامیین، ص۴۹۳.</ref>
# خداوند قبل از خلقت اشیاء، عالم به اشیاء نیست.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ج۱، ص۲۱۹؛ اشعری، مقالات الاسلامیین، ص۴۹۳.</ref>
خط ۹۵: خط ۸۴:
اما علمای شیعه این نسبت‌ها را رد می‌کنند؛ نجاشی گفته است چیزهایی به وی نسبت می‌دهند که درست نیست.<ref>نجاشی، رجال، ص۳۲۵</ref> [[مامقانی]] نیز انتساب او به طبرستان و ارتباطش با شیطانیه را رد می‌کند. [[محسن امین]] گفته است ابن حزم که نام ایشان را نمی‌داند چگونه احوال او را می‌شناسد.<ref> امین، اعیان الشیعه، ج۱، ص۴۱.</ref> او همچینن معتقد است که فرقه شیطانیه در زمان خود نویسنده هم وجود خارجی نداشته است. سپس می‌گوید:
اما علمای شیعه این نسبت‌ها را رد می‌کنند؛ نجاشی گفته است چیزهایی به وی نسبت می‌دهند که درست نیست.<ref>نجاشی، رجال، ص۳۲۵</ref> [[مامقانی]] نیز انتساب او به طبرستان و ارتباطش با شیطانیه را رد می‌کند. [[محسن امین]] گفته است ابن حزم که نام ایشان را نمی‌داند چگونه احوال او را می‌شناسد.<ref> امین، اعیان الشیعه، ج۱، ص۴۱.</ref> او همچینن معتقد است که فرقه شیطانیه در زمان خود نویسنده هم وجود خارجی نداشته است. سپس می‌گوید:
::«او از این تهمت‌ها و نسبت‌ها ناروا مبراست همانند گرگی که متهم به خوردن گوشت یوسف، مبرا بود»<ref> امین، اعیان الشیعه، ج۱، ص۳۰.</ref>
::«او از این تهمت‌ها و نسبت‌ها ناروا مبراست همانند گرگی که متهم به خوردن گوشت یوسف، مبرا بود»<ref> امین، اعیان الشیعه، ج۱، ص۳۰.</ref>
== ذوق شعری==
مرزبانی در کتاب الشعرا قصیده‌ای را از مؤمنِ طاق نقل می‌کند که برخی از ابیات آن چنین است:
{{شعر۲|عرض=۷۰| عن ذکر آل النبی اذ قهروا | للناس فی الملک دوننا طمع
|قالت قریش منا الرسول فما | فقد اقرّوا ببعض ما صنعوا
| فان یکونوا فی القول قد صدقوا | اولی بها منهمُ اذا اجتمعوا
| لأن آل الرسول دونهمُ وانّهم بالکتاب أعلمهم | والقرب منه و السبق قد جمعوا<ref>مرزبانی، شعراء الشیعه، ص۸۶. به نقل از اسد حیدر، الامام الصادق و المذاهب الاربعه، ج۳، ص۶۴.</ref>}}
از سروده‌های وی:
{{شعر۲|عرض=۷۰| ولا تک فی حب الأخلاء مفرطاً| وإن أنت أبغضت البغیض فأجمل
|فإنک لا تدری متی أنت مبغض| صدیقک أو تعذر عدوک فاعقل.<ref>صفدی، الوافی بالوفیات ج ۴ص۷۸.</ref>}}


== مطالعه بیشتر==
== مطالعه بیشتر==
۱۳۶

ویرایش