سید هاشم حداد: تفاوت میان نسخه‌ها

===تجلی حق در کربلا===

شیوه نگرش او به شهادت امام حسین(ع) همان دیدگاه عرفانى [[مولوی|مولوى]] از عاشورا در [[مثنوى معنوی|مثنوى]]<ref>مولوی بلخی، مثنوی معنوی، ۱۳۶۳ش، ج۳، دفتر۶، ص۳۱۶ـ۳۲۰</ref> بوده که معتقد بود شهادت امام حسین(ع) جای عزاداری و حزن نیست بلکه هنگامه شادی است که امام حسین و یارانش به وصال معشوق رسیده‌اند. این دیدگاه را منافی روایات و سیره اهل‌بیت(ع) دانسته‌اند.<ref>«[https://ebnearabi.com/3072/%D8%B4%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D9%88-%D9%85%D8%B3%D8%B1%D8%AA-%D9%88-%D8%B9%D8%AF%D9%85-%D8%AD%D8%B2%D9%86-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D9%87%D8%A7%D8%B4%D9%85-%D8%AD%D8%AF%D8%A7%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D9%88.html شادی و مسرت و عدم حزن سید هاشم حداد در روز عاشوراء]»، سایت ابن‌عربی.</ref>

===تربیت کودک===

حداد کودک را دارای حقیقتی والا می‌دانست گرچه ما آنها را کوچک می‌بینیم. لذا معتقد بود باید به اطفال احترام گذاشت. وی می‌گفت برای احترام به نوزاد بهتر است تا چهل روز پس از ولادت از نزدیکی با همسر خودداری کرد. طفل گرچه زبان ندارد ولی ادارک می‌کند از این رو باید شیرخواره را به اماکن متبرکه و مجالس روضه برد چرا که او قدوسیت [[اهل بیت]] را جذب می‌کند.<ref>حسینى تهرانى، روح مجرد، ۱۴۲۵، ص۲۹۵.</ref>