پرش به محتوا

آیه ۱۱ سوره جمعه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:


==معارف کلی آیه==
==معارف کلی آیه==
مفسران محتوای آیه ۱۱ سوره جمعه را نوعی اخطار و ملامت نسبت به خطایی دانسته‌اند که برخی از مسلمانان نسبت به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] مرتکب شدند؛<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۹، ص۲۷۵؛ مطهری، آشنایی با قرآن، ۱۳۸۳ش، ص۱۰۱؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۱۲۸-۱۲۹.</ref> خطایی که طی آن مسلمانانی که در کنار پیامبر(ص) برای [[نماز جمعه]] جمع شده بودند، او را در حال خطبه‌خواندن رها کردند و برای تماشا و خرید به گرد کاروانی که تازه‌وارد [[مدینه]] شده بود جمع شدند.<ref>طبری، التبیان، بیروت، ج۱۰، ص۱۰.</ref> گفته شده که در [[قرآن]] در واکنش به این عمل، آنچه نزد خداست (مٰا عِنْدَ اَللّٰهِ) از [[لهو]] و تجارت (اعمالی که مسلمانان به خاطر آن پیامبر را تنها گذاشتند) ارزشمندتر تلقی شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳، ج۱۹، ص۲۷۵.</ref> در این آیه واژه «[[لهو]]» به‌معنای طبل و آلاتی از این دست دانسته شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۱۲۹.</ref>
محتوای آیه ۱۱ سوره جمعه را نوعی اخطار و ملامت نسبت به خطایی دانسته‌اند که برخی مسلمانان نسبت به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] مرتکب شدند؛<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۹، ص۲۷۵؛ مطهری، آشنایی با قرآن، ۱۳۸۳ش، ص۱۰۱؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۱۲۸-۱۲۹.</ref> خطایی که طی آن مسلمانانی که در کنار پیامبر(ص) برای [[نماز جمعه]] جمع شده بودند، او را در حال خطبه‌خواندن رها کردند و برای تماشا و خرید به گرد کاروانی که تازه‌وارد [[مدینه]] شده بود جمع شدند.<ref>طبری، التبیان، بیروت، ج۱۰، ص۱۰.</ref> گفته شده که در [[قرآن]] در واکنش به این عمل، آنچه نزد خداست (مٰا عِنْدَ اَللّٰهِ) از [[لهو]] و تجارت (اعمالی که مسلمانان به خاطر آن پیامبر را تنها گذاشتند) ارزشمندتر تلقی شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳، ج۱۹، ص۲۷۵.</ref> در این آیه واژه «[[لهو]]» به‌معنای طبل و آلاتی از این دست دانسته شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۱۲۹.</ref>


[[سید محمدحسین طباطبائی|سید محمدحسین طباطبایی]]، مفسر شیعه، اعراض (روی‌گرداندن) از مخاطب به غایب در این آیه، نسبت به [[آیه ۱۰ سوره جمعه]]، را ناشی شدت زشتی رفتار مخاطبان پیامبر(ص) دانسته است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳، ج۱۹، ص۲۷۵.</ref> از نظر او، پیام این اعراض این است: مردمی که از افتخاری چون گوش‌دادن به سخنان [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] اعراض می‌کنند، قابلیت آن را ندارند که پروردگارشان با آنان در مقام مخاطب سخن بگوید.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳، ج۱۹، ص۲۷۵.</ref>
[[سید محمدحسین طباطبائی|سید محمدحسین طباطبایی]]، مفسر شیعه، اعراض (روی‌گرداندن) از مخاطب به غایب در این آیه، نسبت به [[آیه ۱۰ سوره جمعه]]، را ناشی شدت زشتی رفتار مخاطبان پیامبر(ص) دانسته است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳، ج۱۹، ص۲۷۵.</ref> از نظر او، پیام این اعراض این است: مردمی که از افتخاری چون گوش‌دادن به سخنان [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] اعراض می‌کنند، قابلیت آن را ندارند که پروردگارشان با آنان در مقام مخاطب سخن بگوید.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳، ج۱۹، ص۲۷۵.</ref>
Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۸۴۱

ویرایش