پرش به محتوا

اذان: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۸۱ بایت اضافه‌شده ،  ۹ ژوئیه
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ویکی سازی)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[تیر]]|روز=[[۱۹]]|سال=[[۱۴۰۳]]|کاربر=Rezapour  }}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
{{احکام}}
{{احکام}}
خط ۵۹: خط ۶۰:


اذان علاوه بر اعلام وقت نماز، به انگیزه‌های دیگری هم [[اداء|ادا]] می‌شود؛‌ از جمله:
اذان علاوه بر اعلام وقت نماز، به انگیزه‌های دیگری هم [[اداء|ادا]] می‌شود؛‌ از جمله:
* اذان به عنوان مقدمه نماز: پیش از شروع [[نماز]]، [[مستحب]] است اذان و [[اقامه]] گفته شود.
*اذان به عنوان مقدمه نماز: پیش از شروع [[نماز]]، [[مستحب]] است اذان و [[اقامه]] گفته شود.
* اذان برای غیر نماز: بانگ بی‌وقت اذان، به عنوان نمونه‌ای شاخص از [[تعظیم شعائر|شعائر اسلامی]]، نشانگر وقوع رخدادی مهم یا امری خاص است که نیاز به آگاه کردن مردم و گردهم‌آوری آنان داشته باشد؛ از جمله درگذشت شخصی سرشناس، یا دادخواهی یا آتش‌سوزی.<ref>نگاه کنید به: نظام الملک، سیاست نامه، ص۶۶ به بعد؛ جزیری، الفقه علی المذاهب الاربعه، قاهره، ج۱، ص۳۲۵.</ref>
*اذان برای غیر نماز: بانگ بی‌وقت اذان، به عنوان نمونه‌ای شاخص از [[تعظیم شعائر|شعائر اسلامی]]، نشانگر وقوع رخدادی مهم یا امری خاص است که نیاز به آگاه کردن مردم و گردهم‌آوری آنان داشته باشد؛ از جمله درگذشت شخصی سرشناس، یا دادخواهی یا آتش‌سوزی.<ref>نگاه کنید به: نظام الملک، سیاست نامه، ص۶۶ به بعد؛ جزیری، الفقه علی المذاهب الاربعه، قاهره، ج۱، ص۳۲۵.</ref>
* اذان برای [[تبرک]]، سنت [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] است که پس از تولد [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]]، در گوش او اذان گفت.<ref>نگاه کنید به: ابن سعد ۱۲۲ـ۱۳۲، احمد ابن حنبل، ج۶، ص۹، ۳۶۱، ۳۹۲؛ ابوداوود، سجستانی، سنن ابی داوود، ۱۴۰۱ق، ج۴، ص۳۵۸..</ref> سنت خواندن اذان در گوش راست و [[اقامه]] در گوش چپ نوزاد، بعدها در آثار مهم روایی شیعه ترویج شده<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۲۳ـ۲۴؛ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۳۷۹ق، ج۷، ص۴۳۷ـ۴۳۶.</ref> و به صورت سنتی مرسوم نزد مردم سرزمین‌های مختلف اسلامی درآمده است.<ref>سلیم، «اذان و اقامه»، ص۳۸۶.</ref>
*اذان برای [[تبرک]]، سنت [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] است که پس از تولد [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]]، در گوش او اذان گفت.<ref>نگاه کنید به: ابن سعد ۱۲۲ـ۱۳۲، احمد ابن حنبل، ج۶، ص۹، ۳۶۱، ۳۹۲؛ ابوداوود، سجستانی، سنن ابی داوود، ۱۴۰۱ق، ج۴، ص۳۵۸..</ref> سنت خواندن اذان در گوش راست و [[اقامه]] در گوش چپ نوزاد، بعدها در آثار مهم روایی شیعه ترویج شده<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۲۳ـ۲۴؛ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۳۷۹ق، ج۷، ص۴۳۷ـ۴۳۶.</ref> و به صورت سنتی مرسوم نزد مردم سرزمین‌های مختلف اسلامی درآمده است.<ref>سلیم، «اذان و اقامه»، ص۳۸۶.</ref>


==تشریع==
==تشریع==
خط ۷۵: خط ۷۶:
فصول و عبارات اذان در فقه امامیه عبارتند از: «الله اکبر» ۴ بار، «أشهد أن لا إله إلّا الله»، ۲ بار، «أشهد أنّ محمدا رسول الله»، ۲ بار، «حَیَّ علی الصلاة» ۲ بار، «حَیَّ علی الفلاح»، ۲ بار، «[[حی علی خیر العمل|حَیَّ علی خیر العمل]]»، ۲ بار، «الله اکبر»، ۲ بار، «لا إله إلّا الله»، ۲ بار.<ref>طوسی، الخلاف، ۱۳۷۷ق، ج۱، ص۹۰.</ref>
فصول و عبارات اذان در فقه امامیه عبارتند از: «الله اکبر» ۴ بار، «أشهد أن لا إله إلّا الله»، ۲ بار، «أشهد أنّ محمدا رسول الله»، ۲ بار، «حَیَّ علی الصلاة» ۲ بار، «حَیَّ علی الفلاح»، ۲ بار، «[[حی علی خیر العمل|حَیَّ علی خیر العمل]]»، ۲ بار، «الله اکبر»، ۲ بار، «لا إله إلّا الله»، ۲ بار.<ref>طوسی، الخلاف، ۱۳۷۷ق، ج۱، ص۹۰.</ref>


=== شهادت ثالثه ===
===شهادت ثالثه===
{{اصلی|شهادت ثالثه}}
{{اصلی|شهادت ثالثه}}
عبارت «أشهد أنّ علیّا ولیُّ الله» در اذان برخی از امامیان متداول بوده است؛<ref>برای نمونه رجوع کنید به: صدوق، من لایحضر الفقیه، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۱۸۹ـ۱۸۸؛ طوسی، النهایه، ۱۳۸۹ق، ص۸۰.</ref> اما در منابع فقهی و حدیثی امامیه به عنوان بخشی از اذان مطرح نشده است.
عبارت «أشهد أنّ علیّا ولیُّ الله» در اذان برخی از امامیان متداول بوده است؛<ref>برای نمونه رجوع کنید به: صدوق، من لایحضر الفقیه، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۱۸۹ـ۱۸۸؛ طوسی، النهایه، ۱۳۸۹ق، ص۸۰.</ref> اما در منابع فقهی و حدیثی امامیه به عنوان بخشی از اذان مطرح نشده است.
خط ۸۱: خط ۸۲:


===اختلاف‌ها با اهل سنت===
===اختلاف‌ها با اهل سنت===
* عبارت «حَیَّ علی خیرِ العمل»: در اذان جمله «حی علی خیر العمل» از مختصات [[شیعه]] و شعار این مذهب به شمار می‌رود.<ref>سید مرتضی، الانتصار، ۱۳۹۱ق، ص۳۹ـ۳۸.</ref> بر پایه برخی منابع این عبارت در زمان [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و در [[خلافت]] [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] و اوایل خلافت [[عمر بن خطاب|عمر]] جزئی از اذان بود و عمر با این پندار که این جمله مردم را در رفتن به [[جهاد]] سست می‌سازد، دستور حذف آن را داد.<ref>قاضی نعمان، دعائم الاسلام، ۱۳۸۹ق، ج۱، ص۱۴۳؛ ابو عبدالله علوی، الاذان بحی علی خیرالعمل، ۱۳۹۹ق، ص۱۶.</ref> [[ابن نباح]] مؤذن [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] این جمله را به کار می‌برد و امام آن را تقریر می‌فرمود.<ref>صدوق، من لایحضر الفقیه، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۱۸۷.</ref>  
*عبارت «حَیَّ علی خیرِ العمل»: در اذان جمله «حی علی خیر العمل» از مختصات [[شیعه]] و شعار این مذهب به شمار می‌رود.<ref>سید مرتضی، الانتصار، ۱۳۹۱ق، ص۳۹ـ۳۸.</ref> بر پایه برخی منابع این عبارت در زمان [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و در [[خلافت]] [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] و اوایل خلافت [[عمر بن خطاب|عمر]] جزئی از اذان بود و عمر با این پندار که این جمله مردم را در رفتن به [[جهاد]] سست می‌سازد، دستور حذف آن را داد.<ref>قاضی نعمان، دعائم الاسلام، ۱۳۸۹ق، ج۱، ص۱۴۳؛ ابو عبدالله علوی، الاذان بحی علی خیرالعمل، ۱۳۹۹ق، ص۱۶.</ref> [[ابن نباح]] مؤذن [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] این جمله را به کار می‌برد و امام آن را تقریر می‌فرمود.<ref>صدوق، من لایحضر الفقیه، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۱۸۷.</ref>
* [[تثویب]] و آن افزودن دوبار «الصلاة خیر من النوم» به جای «حی علی خیرالعمل» نزد [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] در اذان صبح است. روایات به کارگیری این جمله از طریق [[اوس بن معیر بن لوذان جمحی|ابومحذوره]] نقل شده است. در روایات مربوط به [[تثویب]] این نکته که آیا عبارت «الصلاة خیر من النوم» را پیامبر(ص) به او آموخته است یا نه، مورد اختلاف است.<ref>نگاه کنید به: دارقطنی، سنن، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۴۳۵-۴۳۹.</ref> تثویب در [[فقه]] [[امامیه]] هیچ گاه پذیرفته نبوده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۳۰۳؛ سید مرتضی، الانتصار، ۱۳۹۱ق، ص۳۹؛ طوسی،الاستبصار، ۱۳۷۵ق، ج۱، ص۳۰۸..</ref>
*[[تثویب]] و آن افزودن دوبار «الصلاة خیر من النوم» به جای «حی علی خیرالعمل» نزد [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] در اذان صبح است. روایات به کارگیری این جمله از طریق [[اوس بن معیر بن لوذان جمحی|ابومحذوره]] نقل شده است. در روایات مربوط به [[تثویب]] این نکته که آیا عبارت «الصلاة خیر من النوم» را پیامبر(ص) به او آموخته است یا نه، مورد اختلاف است.<ref>نگاه کنید به: دارقطنی، سنن، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۴۳۵-۴۳۹.</ref> تثویب در [[فقه]] [[امامیه]] هیچ گاه پذیرفته نبوده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۳۰۳؛ سید مرتضی، الانتصار، ۱۳۹۱ق، ص۳۹؛ طوسی،الاستبصار، ۱۳۷۵ق، ج۱، ص۳۰۸..</ref>
* گفتن فقط یک بار «لا اله الا الله» در پایان اذان در [[مذاهب چهارگانه اهل سنت|مذاهب اربعه]] اهل سنت.<ref>جزیری، الفقه علی المذاهب الاربعه، قاهره، ج۱، ص۳۱۲.</ref>
*گفتن فقط یک بار «لا اله الا الله» در پایان اذان در [[مذاهب چهارگانه اهل سنت|مذاهب اربعه]] اهل سنت.<ref>جزیری، الفقه علی المذاهب الاربعه، قاهره، ج۱، ص۳۱۲.</ref>
* رأی [[مالک بن انس|مالک]] درباره گفتن ۲ [[تکبیر]] در آغاز [[اذان]] به جای ۴ تکبیر.<ref>ابن قاسم، المدونة الکبری، مکتبة المثنی، ج۱، ص۵۷.</ref>
*رأی [[مالک بن انس|مالک]] درباره گفتن ۲ [[تکبیر]] در آغاز [[اذان]] به جای ۴ تکبیر.<ref>ابن قاسم، المدونة الکبری، مکتبة المثنی، ج۱، ص۵۷.</ref>
* ترجیع در [[شهادتین]]؛ مذهب [[فقه مالکی|مالکی]] و [[فقه شافعی|شافعی]] سنت را در این دانسته‌اند که شهادتین هرکدام دوبار با صدایی آهسته [[ادا]] گردند و سپس دوبار دیگر با صدایی بلند خوانده شوند.<ref>مالک بن انس، المدونة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۵۷؛ شافعی، الام، ج۱، ص۸۴.</ref>
*ترجیع در [[شهادتین]]؛ مذهب [[فقه مالکی|مالکی]] و [[فقه شافعی|شافعی]] سنت را در این دانسته‌اند که شهادتین هرکدام دوبار با صدایی آهسته [[ادا]] گردند و سپس دوبار دیگر با صدایی بلند خوانده شوند.<ref>مالک بن انس، المدونة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۵۷؛ شافعی، الام، ج۱، ص۸۴.</ref>
 
== اذان‌های مشهور ==
* اذان جذاب ابوالحسن دماوندی
* جلال الدین تاج اصفهانی
* اذان رحیم موذن زاده اردبیلی
* اذان سلیم موذن زاده اربیلی
* اذان محمد آقاتی
* اذان حسین صبحدل
* اذان حسینعلی شریف
* اذان انتظار
*‌ اذان ابوزید
* اذان غلوش


==احکام==
==احکام==
* در اذان رعایت [[ترتیب]] و [[موالات]] شرط است.<ref>محقق حلی، شرایع الإسلام، ص۷۵.</ref>
*در اذان رعایت [[ترتیب]] و [[موالات]] شرط است.<ref>محقق حلی، شرایع الإسلام، ص۷۵.</ref>
* اذان گفتن برای نمازگزار [[مستحب]] مؤکد است؛ چه زن باشد چه مرد (البته زنان باید آهسته بگویند)، برای [[نمازهای یومیه|نمازهای پنج‌گانه]] چه [[ادا]] باشد چه قضا، چه فرادا چه جماعت.<ref>محقق حلی، شرایع الإسلام، ج۱، ص۷۴.</ref>
*اذان گفتن برای نمازگزار [[مستحب]] مؤکد است؛ چه زن باشد چه مرد (البته زنان باید آهسته بگویند)، برای [[نمازهای یومیه|نمازهای پنج‌گانه]] چه [[ادا]] باشد چه قضا، چه فرادا چه جماعت.<ref>محقق حلی، شرایع الإسلام، ج۱، ص۷۴.</ref>
* استحباب اذان در نمازهای صبح و مغرب مؤکد است.
*استحباب اذان در نمازهای صبح و مغرب مؤکد است.
* تأکید بر اذان تا حدی است که حتی برخی از فقیهان، در مذاهب گوناگون فقهی از [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، در مواردی اذان را [[واجب کفایی]] شمرده‌اند.<ref>طوسی، الخلاف، ۱۳۷۷ق، ج۱، ص۹۳؛ ابن همام، ج۱، ص۲۰۹؛ محلی، ج۱، ص۱۲۵..</ref>
*تأکید بر اذان تا حدی است که حتی برخی از فقیهان، در مذاهب گوناگون فقهی از [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، در مواردی اذان را [[واجب کفایی]] شمرده‌اند.<ref>طوسی، الخلاف، ۱۳۷۷ق، ج۱، ص۹۳؛ ابن همام، ج۱، ص۲۰۹؛ محلی، ج۱، ص۱۲۵..</ref>
* برخی معتقدند در شهری که در آن [[نماز جمعه]] برپا می‌شود هرگاه مردم بر ترک اذان اجتماع نمایند باید با آنان پیکار کرد.<ref>نگاه کنید به: ابن همام، ج۱، ص۲۰۹؛ جزیری، الفقه علی المذاهب الاربعه، قاهره، ج۱، ص۱۰۱.</ref>
*برخی معتقدند در شهری که در آن [[نماز جمعه]] برپا می‌شود هرگاه مردم بر ترک اذان اجتماع نمایند باید با آنان پیکار کرد.<ref>نگاه کنید به: ابن همام، ج۱، ص۲۰۹؛ جزیری، الفقه علی المذاهب الاربعه، قاهره، ج۱، ص۱۰۱.</ref>
* اذان و اقامه مختص [[نمازهای یومیه]] است و در سایر نمازهای واجب سه مرتبه «الصلاة» گفته می شود.<ref>العروه الوثقی، ج۱، ص۶۰۱..</ref>
*اذان و اقامه مختص [[نمازهای یومیه]] است و در سایر نمازهای واجب سه مرتبه «الصلاة» گفته می شود.<ref>العروه الوثقی، ج۱، ص۶۰۱..</ref>
* [[حنفی|حنفیان]] و [[محمد بن ادریس شافعی|شافعیان]] اذان بی‌نیت را درست می‌دانند و در دیگر مذاهب اسلامی نیت [[واجب]] است.<ref>جزیری، الفقه علی المذاهب الاربعه، قاهره، ج۱، ص۳۱۴؛ شهید ثانی، ج۱، ص۲۳۹..</ref>
*[[حنفی|حنفیان]] و [[محمد بن ادریس شافعی|شافعیان]] اذان بی‌نیت را درست می‌دانند و در دیگر مذاهب اسلامی نیت [[واجب]] است.<ref>جزیری، الفقه علی المذاهب الاربعه، قاهره، ج۱، ص۳۱۴؛ شهید ثانی، ج۱، ص۲۳۹..</ref>
* نزد امامیه و نیز در مذهب [[حنبلی]] اذان باید به عربی گفته شود ولی در مذاهب سه گانه دیگر عربی خواندن را برای آگاهان به زبان عربی لازم شمرده‌اند و برای کسانی که عربی را نیک نمی‌دانند اذان گفتن به زبان بومی جایز است.<ref>جزیری، الفقه علی المذاهب الاربعه، قاهره، ج۱، ص۳۱۴؛ شهید ثانی، ج۱، ص۲۳۹..</ref>
*نزد امامیه و نیز در مذهب [[حنبلی]] اذان باید به عربی گفته شود ولی در مذاهب سه گانه دیگر عربی خواندن را برای آگاهان به زبان عربی لازم شمرده‌اند و برای کسانی که عربی را نیک نمی‌دانند اذان گفتن به زبان بومی جایز است.<ref>جزیری، الفقه علی المذاهب الاربعه، قاهره، ج۱، ص۳۱۴؛ شهید ثانی، ج۱، ص۲۳۹..</ref>
* [[مؤذن|موذن]] باید مرد(یا پسر مُمَیز)، مسلمان و عاقل باشد و [[مستحب]] است که [[عدالت (فقه)|عادل]]، بلند آواز و آگاه به وقت بوده در حالت [[طهارت]] باشد و بر جایی بلند بایستد و اذان گوید.<ref>محقق حلی، ج۱، ص۷۵؛ نیز ابن هبیره ج۱، ص۸۲..</ref>
*[[مؤذن|موذن]] باید مرد(یا پسر مُمَیز)، مسلمان و عاقل باشد و [[مستحب]] است که [[عدالت (فقه)|عادل]]، بلند آواز و آگاه به وقت بوده در حالت [[طهارت]] باشد و بر جایی بلند بایستد و اذان گوید.<ref>محقق حلی، ج۱، ص۷۵؛ نیز ابن هبیره ج۱، ص۸۲..</ref>
* برخی از فقیهان بر این نکته تصریح داشته‌اند که اذان گفتن زنان برای جماعتی از زنان جایز است.<ref>نگاه کنید به: محقق حلی، ج۱، ص۷۵؛ قس، ابن هبیره، ج۱، ص۸۰..</ref>
*برخی از فقیهان بر این نکته تصریح داشته‌اند که اذان گفتن زنان برای جماعتی از زنان جایز است.<ref>نگاه کنید به: محقق حلی، ج۱، ص۷۵؛ قس، ابن هبیره، ج۱، ص۸۰..</ref>
* [[مالکی|مالکیان]] و برخی از [[محمد بن ادریس شافعی|شافعیان]] گرفتن اجرت توسط موذن را جایز می‌شمارند اما [[امامیه]]، [[حنفیه]]، [[حنبلی|حنابله]] و برخی دیگر از شافعیه ضمن پذیرش شیوه‌ای برای ارتزاق مؤذن اجرت بر اذان را ممنوع شمرده‌اند.<ref>رک طوسی، الخلاف، ۱۳۷۷ق، ج۱، ص۹۶؛ ابن هبیره، ج۱، ص۸۳..</ref>
*[[مالکی|مالکیان]] و برخی از [[محمد بن ادریس شافعی|شافعیان]] گرفتن اجرت توسط موذن را جایز می‌شمارند اما [[امامیه]]، [[حنفیه]]، [[حنبلی|حنابله]] و برخی دیگر از شافعیه ضمن پذیرش شیوه‌ای برای ارتزاق مؤذن اجرت بر اذان را ممنوع شمرده‌اند.<ref>رک طوسی، الخلاف، ۱۳۷۷ق، ج۱، ص۹۶؛ ابن هبیره، ج۱، ص۸۳..</ref>
* اذان گفتن پیش از وقت مگر در [[نماز]] صبح و به منظور آماده کردن مردم جایز نیست البته در این صورت هم باید به هنگام [[طلوع فجر]] تکرار گردد.<ref>مفید، ص۹۸..</ref>
*اذان گفتن پیش از وقت مگر در [[نماز]] صبح و به منظور آماده کردن مردم جایز نیست البته در این صورت هم باید به هنگام [[طلوع فجر]] تکرار گردد.<ref>مفید، ص۹۸..</ref>
{{جعبه نقل قول| عنوان = دعای بعد از اذان|: «اللهم اجعل قلبی بارا و عیشی قارا وعملی سارا و رزقی دارا و اولادی ابرارا واجعل لی عند قبر نبیک محمد صلی الله علیه و آله وسلم مستقرا و قرارا برحمتک یا ارحم الراحمین.»<ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۴۰ق، ج۸۱، ص۱۸۲. قمی، مفاتیح الجنان، باقیات الصالحات، ص : ۷۲۴.</ref>|تاریخ بایگانی|| منبع =| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
{{جعبه نقل قول| عنوان = دعای بعد از اذان|: «اللهم اجعل قلبی بارا و عیشی قارا وعملی سارا و رزقی دارا و اولادی ابرارا واجعل لی عند قبر نبیک محمد صلی الله علیه و آله وسلم مستقرا و قرارا برحمتک یا ارحم الراحمین.»<ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۴۰ق، ج۸۱، ص۱۸۲. قمی، مفاتیح الجنان، باقیات الصالحات، ص : ۷۲۴.</ref>|تاریخ بایگانی|| منبع =| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}


==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
* [[اقامه]]
*[[اقامه]]
* [[شهادت ثالثه]]
*[[شهادت ثالثه]]


== مطالعه بیشتر==
==مطالعه بیشتر==
شهرستانی، علی، پژوهشی دربارۀ اذان، ترجمه، سیدهادی حسینی، قم، دلیل ما، ۱۳۸۵ش.
شهرستانی، علی، پژوهشی دربارۀ اذان، ترجمه، سیدهادی حسینی، قم، دلیل ما، ۱۳۸۵ش.


== پانویس ==
==پانویس==
{{پانوشت}}
{{پانوشت}}


== منابع ==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
* صدوق، محمد بن علی، علل الشرایع، نجف، ۱۳۸۶ق/۱۹۶۶م.
* صدوق، محمد بن علی، علل الشرایع، نجف، ۱۳۸۶ق/۱۹۶۶م.
خط ۱۵۶: خط ۱۶۹:


==پیوند به بیرون==
==پیوند به بیرون==
* منبع مقاله : [https://www.cgie.org.ir/fa/article/238334/%D8%A7%D8%B0%D8%A7%D9%86 دائره المعارف بزرگ اسلامی]
*منبع مقاله : [https://www.cgie.org.ir/fa/article/238334/%D8%A7%D8%B0%D8%A7%D9%86 دائره المعارف بزرگ اسلامی]


{{نمازها}}
{{نمازها}}
Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۸۴۱

ویرایش