ربیع الاول
(تغییرمسیر از ربیعالاول)
| سومین ماه تقویم هجری قمری | |
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| نامهای دیگر | ربیع المولود |
| ماه قبل | صفر |
| ماه بعد | ربیع الثانی |
| در سنت دینی | |
| از ماههای حرام | نمیباشد |
| مناسبتها و وقایع | ولادت حضرت محمد(ص) و امام صادق(ع)، آغاز امامت امام زمان(عج)، شهادت امام حسن عسکری(ع). |
| سنتهای عرفی | معروف به ماه شادی و سُرور |
رَبیعُ الاول سومین ماه قمری و به معنای بهار است. این نامگذاری به دلیل وقوع این ماه در فصل بهار[۱] و همزمانی با رویش گیاهان[۲] انجام شده است.
این ماه پس از دو ماه عزا (محرم و صفر) واقع شده و نزد شیعیان از جایگاه ویژهای برخوردار است و به ماه شادی و سرور معروف است.میلاد پیامبر(ص) و میلاد امام صادق(ع) در این ماه واقع شده است. به گفته میرزا جواد ملکی تبریزی به دلیل نزول بزرگترین رحمت الهی (ولادت پیامبر) بر زمین، این ماه را بهار ماهها دانستهاند.[۳]
ربیع از ماده «ربع» و معنای اصلی این ماده به عدد چهار بازمیگردد و عرب به فصل بهار که یک چهارم سال است، ربیع گفته است. از آنجا که ماه ربیع الاول و ربیع الثانی در آغاز این فصل جای گرفتهاند به نام این فصل موسوم شدهاند.[۴]
مناسبتها
- هفته وحدت: به فاصله میان دوازدهم تا هفدهم ربیعالاول گفته میشود که به مناسبت اختلاف در تاریخ میلاد پیامبر(ص) بین روایات اهلسنت (۱۲ ربیعالاول) و شیعه (۱۷ ربیعالاول) نامگذاری شده است.
- برگزاری کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی در تهران با هدف گسترش اندیشه تقریب مذاهب اسلامی
- برگزاری جشن میلاد پیامبر(ص) در سالروز ولادت پیامبر در کشورهای اسلامی
- نهم ربیعالاول: آغاز امامت امام مهدی(عج)
اعمال ماه ربیع الاول
| اعمال ماه رَبیعُ الاوّل | |
| روز اول | |
| روز نهم |
|
| روز دوازدهم |
|
| روز هفدهم (میلاد پیامبر) |
|
وقایع مهم ماه ربیع الاول
- ولادت پیامبر(ص) در ۱۲ یا (۱۷ ربیعالاول سال ۱ عام الفیل) بنا بر نظر شیعه و اهلسنت[۶]
- ازدواج پیامبر(ص) با حضرت خدیجه(س) (۱۰ ربیعالاول سال ۲۵ عامالفیل)[۷]
- لیلة المبیت و هجرت پیامبر(ص) (۱ ربیعالاول ۱ق)[۸]
- ولادت امام جعفر صادق(ع) ششمین امام شیعیان اثناعشری و پنجمین امام اسماعیلیه (۱۷ ربیعالاول ۸۳ق)[۹]
- درگذشت سکینه دختر امام حسین(ع) در مدینه (۵ ربیعالاول ۱۱۷ق)[۱۰]
- ورود فاطمه معصومه(س) به قم (۲۳ ربیعالاول ۲۰۱ق)[۱۱]
- شهادت امام حسن عسکری(ع) یازدهمین امام شیعیان اثناعشری (۸ ربیعالاول ۲۶۰ق)[۱۲]
پانویس
- ↑ مسعودی، ج۲، ص۱۸۸.
- ↑ شاه عبدالعظیمی، تفسیر اثنی عشری، ۱۳۶۳ش، ج۵، ص۸۲.
- ↑ ملکی تبریزی، المراقبات، ۱۴۱۶ق، ص۴۳.
- ↑ مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۴، ص۳۲.
- ↑ سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۴۰۹ق، ج۲، صص۶۱۲-۶۱۵
- ↑ آیتی، تاریخ پیامبر اسلام، ص۴۳.
- ↑ قمی، وقایع الایام، ۱۳۸۹ش، ص۳۱۶
- ↑ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۹، ص۶۰؛ یوسفی غروی، موسوعة التاریخ الإسلامی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۷۵۰.
- ↑ مفید، الارشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۱۸۰.
- ↑ ابنعساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۶۹، ص۲۱۸؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۷۴م ج۲، ص۱۹۷؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۶۷م، ج۷، ص۱۰۷.
- ↑ نیشابوری، تقویم شیعه، ۱۳۸۲ش، ص۹۴.
- ↑ مفید، الإرشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۳۳۱؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۰۳.
منابع
- حسینی شاهعبدالعظیمی، حسین، تفسیر اثنی عشری، تهران:انتشارات ميقات، چاپ اول، ۱۳۶۳ ش.
- مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، تحقیق، داغر، اسعد، قم، دار الهجرة، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق.
- ملکی تبریزی، میزاجواد آغا، المراقبات، تحقیق سید عبدالکریم محمد موسوی، قم، مؤسسة دار الاعتصام، ۱۴۱۶ق.
- مصطفوی، التحقیق لکلمات القرآن الکریم.
- مجلسی، محمدباقر، زاد المعاد، موسسه اعلمی، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
پیوند به بیرون