اصالة الحقیقة: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اصالة الحقیقة''' حمل لفظ بر معنای حقیقی و نادیده گرفتن معانی مجازی قابل برداشت از لفظ است. این اصل زمانی قابل استفاده دانسته شده است که شک در مراد متکلم بوده و قرینه‌ای برای استعمال لفظ در معنای مجازی وجود نداشته باشد. مانند لفظ اسد که معنای حقیقی آن شیر درنده و معنای مجازی آن فرد شجاع است که اگر قرینه‌ای برای معنای مجازی وجود نداشته باشد طبق این اصل به معنای حقیقی که همان شیر درنده است حمل می‌شود.

اصالة الحقیقه اصطلاحی در [[اصول فقه|علم اصول فقه]] است که در [[مباحث الفاظ]] و [[اصول لفظیه]] از آن سخن به میان آمده است. این اصل یکی از مهمترین اصول لفظی است و کارکرد اصلی آن تشخیص مراد اصلی شارع در [[قرآن|کتاب خدا]] و [[سنت|سنت معصومان]] برای استنباط [[احکام]] است. دلیل حجیت اصالة الحقیقه [[سیره عقلا]] و [[سیره متشرعه]] دانسته شده است.

 

این اصل هم برای شنونده و هم برای متکلم حجت دانسته شده است و شنونده نمی‌تواند برخلاف آن عمل کرده و متکلم نیز بگوید که منظور او معنای مجازی بوده است.

 

علمای علم اصول معتقدند که اصالة الحقیقة نیز به مانند دیگر اصول لفظی از مصادیق و زیر مجموعه‌های [[اصالة الظهور]] بوده و به این اصل برمی‌گردد.