Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵
ویرایش
جز (←مخالفت علما و مراجع: اصلاح غلط املایی) |
|||
خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
[[نهضت آزادی ایران|حزب نهضت آزادی]] یکی دیگر از مخالفان طرح اصلاحات ارضی بود. این حزب پس از صدور بیانیهای در کنار روحانیت قرار گرفت؛ هرچند اصل اصلاحات ارضی به عنوان یکی از ارزشها و سرمایههای حیاتی برای حرکت ملتها، مورد قبول آنها بود؛ اما اجرای آن بدین شکل را تصنعی و فرمایشی دانسته و اجرای آن را در مسیر عوام فریبی و استفادههای نامشروع قلمداد کردند.<ref>قرشی و دیگران، جبهه گیری احزاب در مقابل اصلاحات ارضی رژیم پهلوی، ۱۳۷۹ش، ص۱۱۹-۱۲۱.</ref> | [[نهضت آزادی ایران|حزب نهضت آزادی]] یکی دیگر از مخالفان طرح اصلاحات ارضی بود. این حزب پس از صدور بیانیهای در کنار روحانیت قرار گرفت؛ هرچند اصل اصلاحات ارضی به عنوان یکی از ارزشها و سرمایههای حیاتی برای حرکت ملتها، مورد قبول آنها بود؛ اما اجرای آن بدین شکل را تصنعی و فرمایشی دانسته و اجرای آن را در مسیر عوام فریبی و استفادههای نامشروع قلمداد کردند.<ref>قرشی و دیگران، جبهه گیری احزاب در مقابل اصلاحات ارضی رژیم پهلوی، ۱۳۷۹ش، ص۱۱۹-۱۲۱.</ref> | ||
=== احزاب و جریانهای چپ | === احزاب و جریانهای چپ و ملیگرا === | ||
احزاب و جریانهای چپ | احزاب و جریانهای چپ مانند [[حزب توده]]، [[سازمان مجاهدین خلق]] و سازمان چریکهای فدایی علیرغم آنکه اصلاحات ارضی اصولا بخشی از بنمایه نظری آنها در سطح جهان بود، با اصلاحات ارضی و [[انقلاب سفید]] به خاطر نامشروع بودن حکومت و مجریان این ایده به مخالفت برخاستند.<ref>قرشی و دیگران، جبهه گیری احزاب در مقابل اصلاحات ارضی رژیم پهلوی، ۱۳۷۹ش، ص۱۱۹-۱۲۱.</ref> | ||
حزب توده برنامه اصلاحات ارضی شاه را فاقد هرگونه محتوای جدی و در جهت تحکیم منافع مالکان و سیاستهای [[امپریالیسم]] معرفی میکرد؛<ref>افراسیابی، بهرام، ایران و تاریخ؛ از کودتا تا انقلاب، تهران، ۱۳۶۴ش.</ref> اما پس از خوب شدن روابط [[ایران]] با شوروی به اتخاذ مواضع مثبت نسبت به این طرح پرداختند و وظیفه مردم ایران را کمک به رفع جنبههای منفی آن عنوان کردند. برخورد و جبههگیریهای حزب توده با اصلاحات به شدت تحت تأثیر جناحبندی درون حزبی و ارتباط آنها با شوروی بود.<ref>قرشی و دیگران، جبهه گیری احزاب در مقابل اصلاحات ارضی رژیم پهلوی، ۱۳۷۹ش، ص۱۱۹-۱۲۱.</ref> | حزب توده برنامه اصلاحات ارضی شاه را فاقد هرگونه محتوای جدی و در جهت تحکیم منافع مالکان و سیاستهای [[امپریالیسم]] معرفی میکرد؛<ref>افراسیابی، بهرام، ایران و تاریخ؛ از کودتا تا انقلاب، تهران، ۱۳۶۴ش.</ref> اما پس از خوب شدن روابط [[ایران]] با شوروی به اتخاذ مواضع مثبت نسبت به این طرح پرداختند و وظیفه مردم ایران را کمک به رفع جنبههای منفی آن عنوان کردند. برخورد و جبههگیریهای حزب توده با اصلاحات به شدت تحت تأثیر جناحبندی درون حزبی و ارتباط آنها با شوروی بود.<ref>قرشی و دیگران، جبهه گیری احزاب در مقابل اصلاحات ارضی رژیم پهلوی، ۱۳۷۹ش، ص۱۱۹-۱۲۱.</ref> |