confirmed، templateeditor
۱۱٬۶۶۰
ویرایش
سید محسن طباطبائی حکیم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (افزایش مطلب) |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
| منصب = | | منصب = | ||
| مکتب = | | مکتب = | ||
| اساتید = [[محمدکاظم خراسانی]]، [[آقا ضیاء عراقی]]{{سخ}} [[ | | اساتید = [[محمدکاظم خراسانی]]، [[آقا ضیاء عراقی]]{{سخ}} [[محمدحسین نائینی]]، [[سید ابوتراب خوانساری]] | ||
|شاگردان = [[حسین وحید خراسانی]]، [[سید محمد باقر صدر]]{{سخ}} [[محمد تقی جعفری]]، [[سید مصطفی خمینی]] | |شاگردان = [[حسین وحید خراسانی]]، [[سید محمد باقر صدر]]{{سخ}} [[محمد تقی جعفری]]، [[سید مصطفی خمینی]] | ||
| تالیفات = [[مستمسک العروة الوثقی]]، [[حقائق‌الاصول]]{{سخ}}[[نهج‌الفقاهة]]،منهاج‌الصالحین | | تالیفات = [[مستمسک العروة الوثقی]]، [[حقائق‌الاصول]]{{سخ}}[[نهج‌الفقاهة]]،منهاج‌الصالحین | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
| پانویس = | | پانویس = | ||
}} | }} | ||
'''سید محسن طباطبائی حکیم''' ([[سال ۱۳۰۶ هجری قمری|۱۳۰۶ق]] ـ [[سال ۱۳۹۰ هجری قمری|۱۳۹۰ق]])، [[مرجع تقلید]] [[شیعیان]] در قرن [[قرن ۱۴ هجری قمری|۱۴]] قمری، اهل [[عراق]] و ساکن [[نجف]]. او بعد از درگذشت [[ | '''سید محسن طباطبائی حکیم''' ([[سال ۱۳۰۶ هجری قمری|۱۳۰۶ق]] ـ [[سال ۱۳۹۰ هجری قمری|۱۳۹۰ق]])، [[مرجع تقلید]] [[شیعیان]] در قرن [[قرن ۱۴ هجری قمری|۱۴]] قمری، اهل [[عراق]] و ساکن [[نجف]]. او بعد از درگذشت [[آیت الله بروجردی]]، یکی از مهمترین [[مراجع تقلید شیعه]] به شمار می‌آمد. او در راستای مقابله با کمونیسم در عراق، عضویت در حزب کمونیست را تحریم و در راستای گسترش فعالیت‌های دینی، [[جماعة العلماء فی النجف الاشرف|جماعت العلماء]] را در [[نجف]] پایه‌گذاری کرد. حکیم در جوانی و در جریان جنگ جهانی اول، در دفاع از [[عثمانیان|عثمانی]]، فرماندهی بخشی از عراقیان را بر عهده داشت. از اقدامات مهم او تأسیس کتابخانه‌های متعدد در نقاط مختلف دنیاست. کتاب [[مستمسک العروة الوثقی]] مهمترین اثر [[فقه|فقهی]] اوست که در [[حوزه علمیه|حوزه‌های علمیه]] مورد توجه [[اجتهاد|مجتهدان]] است. | ||
تعدادی از فرزندان سید محسن حکیم، توسط رژیم بعث عراق زندانی و کشته شدند. [[سید محمد باقر حکیم]] مشهورترین فرزند اوست که در سال [[سال ۱۳۸۲ هجری شمسی|۱۳۸۲]]ش در حادثه‌ای تروریستی در [[نجف]] به [[شهادت]] رسید. | تعدادی از فرزندان سید محسن حکیم، توسط رژیم بعث عراق زندانی و کشته شدند. [[سید محمد باقر حکیم]] مشهورترین فرزند اوست که در سال [[سال ۱۳۸۲ هجری شمسی|۱۳۸۲]]ش در حادثه‌ای تروریستی در [[نجف]] به [[شهادت]] رسید. | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
آیت الله حکیم، ده پسر و چهار دختر داشت. یوسف، محمدرضا، [[سید محمد مهدی حکیم|محمدمهدی]]، کاظم، [[سید محمد باقر حکیم|محمدباقر]]، عبدالهادی، عبدالصاحب، علاءالدین، [[سید عبدالعزیز حکیم|عبدالعزیز،]] و محمدحسین، پسران او هستند. | آیت الله حکیم، ده پسر و چهار دختر داشت. یوسف، محمدرضا، [[سید محمد مهدی حکیم|محمدمهدی]]، کاظم، [[سید محمد باقر حکیم|محمدباقر]]، عبدالهادی، عبدالصاحب، علاءالدین، [[سید عبدالعزیز حکیم|عبدالعزیز،]] و محمدحسین، پسران او هستند. | ||
سال‌های پایانی زندگی حکیم با حبس خانگی و سختگیری بر حوزه علمیه و [[شیعه|شیعیان]] عراق و مقاومت وی همراه بود؛ چرا که پس از کودتای حسن‌البکر، فشارهای [[حزب بعث]] بر آیت‌اللّه حکیم بیشتر شد و حزب بعث تلاش کرد او را وادار به تسلیم کند.<ref>تبرّائیان، احیاگر حوزه، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۲۸۱-۵۶۲.</ref> سید محسن طباطبائی حکیم سرانجام در [[۲۷ ربیع‌الاول]] [[سال ۱۳۹۰ هجری قمری|۱۳۹۰ق]]، در ۸۴ سالگی، بر اثر بیماری در [[بغداد]] درگذشت. پیکر او از [[بغداد]] تا [[کربلا]] و سپس تا [[نجف]] [[تشییع]] شد و در [[مسجد هندی]] و در کنار | سال‌های پایانی زندگی حکیم با حبس خانگی و سختگیری بر [[حوزه علمیه]] و [[شیعه|شیعیان]] [[عراق]] و مقاومت وی همراه بود؛ چرا که پس از کودتای حسن‌البکر، فشارهای [[حزب بعث]] بر آیت‌اللّه حکیم بیشتر شد و حزب بعث تلاش کرد او را وادار به تسلیم کند.<ref>تبرّائیان، احیاگر حوزه، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۲۸۱-۵۶۲.</ref> سید محسن طباطبائی حکیم سرانجام در [[۲۷ ربیع‌الاول]] [[سال ۱۳۹۰ هجری قمری|۱۳۹۰ق]]، در ۸۴ سالگی، بر اثر بیماری در [[بغداد]] درگذشت. پیکر او از [[بغداد]] تا [[کربلا]] و سپس تا [[نجف]] [[تشییع]] شد و در [[مسجد هندی]] و در کنار [[مکتبة الامام الحکیم العامة|کتابخانه]]اش، به خاک سپرده شد.<ref>علی‌صغیر، اساطین المرجعیة العُلیا فی النجف الاشرف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۶۲-۱۶۵.</ref> | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
=== اساتید=== | === اساتید=== | ||
حکیم در ۱۳۲۷ق، فراگیری [[نظام درسی حوزه|دروس عالی حوزه]] (دوره خارج) را آغاز کرد و نزد [[آخوند ملامحمدکاظم خراسانی]]، [[ | حکیم در ۱۳۲۷ق، فراگیری [[نظام درسی حوزه|دروس عالی حوزه]] (دوره خارج) را آغاز کرد و نزد [[آخوند ملامحمدکاظم خراسانی]]، [[آقاضیاء عراقی]]، [[شیخ علی جواهری]]، [[محمدحسین نائینی]] و [[سید ابوتراب خوانساری]]، [[فقه]] و [[اصول]] و [[رجال]] را فراگرفت و به درجه [[اجتهاد]] رسید. در [[اخلاق]]، از [[سید محمدسعید حبوبی]]، [[باقر قاموسی]]، [[سید علی قاضی طباطبایی]]، [[ملا حسینقلی همدانی]] و [[شیخ علی قمی]] بهره برد.<ref>سراج، الامام محسن الحکیم، بیروت، ج۱، ص۲۷-۲۸؛ تبرائیان، مرجع مجدد امام حکیم، ۱۳۹۰ش، ص۳۵.</ref> | ||
===شاگردان=== | ===شاگردان=== | ||