پرش به محتوا

ترور: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۷ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ترور''' به‌معنای هراس‌افکنی، وضعیتی رعب‌آور است که از طریق دست‌زدن به رفتارهای خشونت‌آمیز و غافلگیرانه جهت دست‌یابی به اهداف سیاسی یا مذهبی پدید می‌آید. مسئله ترور به‌دلیل ایجاد نوعی [[اسلام‌هراسی]] در دوران معاصر، در [[جهان اسلام]] اهمیت پیدا کرده است. ترور در ادبیات دینی با واژه‌هایی چون فَتْک، اِغْتِیال و [[محاربه]] شناخته می‌شود. بر اساس مضامین [[آیه|آیاتی]] از [[قرآن]]، [[پیامبران|پیامبرانی]] چون [[حضرت صالح]] و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] و همچنین عده‌ای از [[مؤمنان]] در معرض اعمال تروریستی قرار داشته‌اند.
'''ترور''' به‌معنای هراس‌افکنی، وضعیتی رعب‌آور است که از طریق دست‌زدن به رفتارهای خشونت‌آمیز و غافلگیرانه جهت دست‌یابی به اهداف سیاسی یا مذهبی پدید می‌آید. مسئله ترور به‌دلیل ایجاد نوعی [[اسلام‌هراسی]] در دوران معاصر، در [[جهان اسلام]] اهمیت پیدا کرده است. ترور در ادبیات دینی با واژه‌هایی چون فَتْک، اِغْتِیال و [[محاربه]] شناخته می‌شود. بر اساس مضامین [[آیه|آیاتی]] از [[قرآن]]، [[پیامبران|پیامبرانی]] چون [[حضرت صالح]] و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] و همچنین عده‌ای از [[مؤمنان]] در معرض اعمال تروریستی قرار داشته‌اند.


تعرض به دیگران در وضعیت غیردفاعی (دفاع از نفس و جامعه اسلامی) در [[فقه امامیه|فقه شیعه]] به‌صورت مطلق [[حرام]] دانسته شده است. فقهای شیعه برای تحریم مطلق ترور به [[حدیث|روایاتی]] از جمله روایت [[ابی‌الصباح کنانی]] از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] و همچنین اصل عقلایی عدم ولایت بر جان و مال دیگران (حرام بودن تصرف در جان و مال دیگران) استناد کرده‌اند. در کتب فقهی، مصادیقی برای ترور نام برده شده است؛ از جمله ناامن کردن راه‌ها تحت‌عنوان قَطْعُ الطَّریق و همچنین سلب آسایش اجتماعی مردم، به خطر انداختن جان و مال مردم و تخریب اماکن عمومی تحت‌عنوان محاربه.
در لحاظ فقهی تعرض به دیگران [[حرام]] دانسته شده، مگر اینکه جنبه دفاعی داشته باشد. فقهای شیعه برای تحریم مطلق ترور به [[حدیث|روایاتی]] از جمله روایت [[ابی‌الصباح کنانی]] از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] و همچنین اصل عقلایی عدم ولایت بر جان و مال دیگران (حرام بودن تصرف در جان و مال دیگران) استناد کرده‌اند. در کتب فقهی، مصادیقی برای ترور نام برده شده است؛ از جمله ناامن کردن راه‌ها تحت‌عنوان قَطْعُ الطَّریق و همچنین سلب آسایش اجتماعی مردم، به خطر انداختن جان و مال مردم و تخریب اماکن عمومی تحت‌عنوان محاربه.


طبق گزارشات تاریخی، قتل‌هایی در صدر اسلام به‌ویژه پس از [[فتح مکه]] رخ داده است که پژوهشگرانی آن را شبیه به ترور دانسته‌اند. در مقابل گفته شده که انجام این قتل‌ها نه مصداق ترور است و نه به‌خاطر [[کفر]] یا صرف [[ارتداد]] بوده است. این قتل‌ها، یا به‌خاطر ارتکاب قتل از سوی آن اشخاص [[مهدورالدم]] بوده و یا به سبب شرکت در جنگ، [[جاسوسی]] و آزار و اذیت مسلمانان و همچنین تحریک دیگران علیه [[اسلام|دین اسلام]] بوده است. افزون بر این، بسیاری از کسانی که حکم قتل آنها صادر شده بود، با گرفتن امان‌نامه و همچنین [[توبه]] از کارهای گذشته خود، بخشیده شدند.
طبق گزارشات تاریخی، قتل‌هایی در صدر اسلام به‌ویژه پس از [[فتح مکه]] رخ داده است که پژوهشگرانی آن را شبیه به ترور دانسته‌اند. در مقابل گفته شده که انجام این قتل‌ها نه مصداق ترور است و نه به‌خاطر [[کفر]] یا صرف [[ارتداد]] بوده است. این قتل‌ها، یا به‌خاطر ارتکاب قتل از سوی آن اشخاص [[مهدورالدم]] بوده و یا به سبب شرکت در جنگ، [[جاسوسی]] و آزار و اذیت مسلمانان و همچنین تحریک دیگران علیه [[اسلام|دین اسلام]] بوده است. افزون بر این، بسیاری از کسانی که حکم قتل آنها صادر شده بود، با گرفتن امان‌نامه و همچنین [[توبه]] از کارهای گذشته خود، بخشیده شدند.
confirmed، protected، templateeditor
۳٬۷۱۱

ویرایش