confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
اصفهان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
جز (ویکی سازی) |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
اصفهان پس از تسلط مسلمانان بر آن در دوران خلیفه دوم تا قرن‌ها به افراط در تسنن و حتی ناصبی‌گری معروف بوده است.<ref>جعفریان، «پیشینه تشیع در اصفهان»، ص۱۸.</ref> [[محمد بن عباس خوارزمی|ابوبکر خوارزمی]] در قرن چهارم اصفهان را به [[ناصبی|ناصبی‌گری]] مشهور دانسته است.<ref>جعفریان، تاریخ تشیع در ایران، ۱۳۷۸ش، ص۲۵۶.</ref> قدیمی‌ترین حرکت شیعی در اصفهان مربوط به اواخر دوران اموی است؛ [[عبدالله بن معاویه]] از نوادگان [[عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب]] که از [[کوفه]] قیام کرده بود، مدتی اصفهان را مرکز فعالیت‌های خود قرار داد.<ref>جعفریان، «پیشینه تشیع در اصفهان»، ص۱۹.</ref> | اصفهان پس از تسلط مسلمانان بر آن در دوران خلیفه دوم تا قرن‌ها به افراط در تسنن و حتی ناصبی‌گری معروف بوده است.<ref>جعفریان، «پیشینه تشیع در اصفهان»، ص۱۸.</ref> [[محمد بن عباس خوارزمی|ابوبکر خوارزمی]] در قرن چهارم اصفهان را به [[ناصبی|ناصبی‌گری]] مشهور دانسته است.<ref>جعفریان، تاریخ تشیع در ایران، ۱۳۷۸ش، ص۲۵۶.</ref> قدیمی‌ترین حرکت شیعی در اصفهان مربوط به اواخر دوران اموی است؛ [[عبدالله بن معاویه]] از نوادگان [[عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب]] که از [[کوفه]] قیام کرده بود، مدتی اصفهان را مرکز فعالیت‌های خود قرار داد.<ref>جعفریان، «پیشینه تشیع در اصفهان»، ص۱۹.</ref> | ||
وجود مقبره برخی امامزادگان و باقی ماندن قبور ایشان<ref>جعفریان، تاریخ تشیع در ایران، ۱۳۷۸ش، ص۲۶۲.</ref> و نیز اصفهانی بودن برخی اصحاب امامان شیعه، نشانگر حضور شیعیان در اواخر قرن دوم و قرن سوم در این شهر است.<ref>جعفریان، اطلس شیعه، ۱۳۹۱ش، ص۱۹۵.</ref> ابراهیم بن قتیبه، سری بن سلامه از اصحاب امام هادی(ع)، عبدالرحمان اصفهانی، علی بن محمد بن شیره، و عبدالله بن محمد بن اصفهانی از یاران اصفهانی ائمه بوده‌اند.<ref>قریشی کرین، اصحاب اصفهانی ائمه اطهار، ۱۳۹۰ش، ص۲۱۴-۲۱۷.</ref> همچنین [[احمد بن علویه]] معروف به ابوالاسود کاتب که روایات زیادی نقل کرده است،<ref>جعفریان، «پیشینه تشیع در اصفهان»، ص۲۲-۲۳.</ref> و نیز [[ابوالفرج اصفهانی]] (درگذشته ۳۶۹ق) که کتابی در فضایل امیرالمؤمنین دارد و [[زیدیه|شیعه زیدی]] است، اصفهانی هستند.<ref>جعفریان، «پیشینه تشیع در اصفهان»، ص۲۳.</ref> | وجود مقبره برخی امامزادگان و باقی ماندن قبور ایشان<ref>جعفریان، تاریخ تشیع در ایران، ۱۳۷۸ش، ص۲۶۲.</ref> و نیز اصفهانی بودن برخی اصحاب امامان شیعه، نشانگر حضور شیعیان در اواخر قرن دوم و قرن سوم در این شهر است.<ref>جعفریان، اطلس شیعه، ۱۳۹۱ش، ص۱۹۵.</ref> ابراهیم بن قتیبه، سری بن سلامه از [[اصحاب امام هادی(ع)]]، عبدالرحمان اصفهانی، علی بن محمد بن شیره، و عبدالله بن محمد بن اصفهانی از یاران اصفهانی ائمه بوده‌اند.<ref>قریشی کرین، اصحاب اصفهانی ائمه اطهار، ۱۳۹۰ش، ص۲۱۴-۲۱۷.</ref> همچنین [[احمد بن علویه]] معروف به ابوالاسود کاتب که روایات زیادی نقل کرده است،<ref>جعفریان، «پیشینه تشیع در اصفهان»، ص۲۲-۲۳.</ref> و نیز [[ابوالفرج اصفهانی]] (درگذشته ۳۶۹ق) که کتابی در فضایل امیرالمؤمنین دارد و [[زیدیه|شیعه زیدی]] است، اصفهانی هستند.<ref>جعفریان، «پیشینه تشیع در اصفهان»، ص۲۳.</ref> | ||
سنیان دوستدار اهل بیت، در تعدیل تسنن افراطی در اصفهان نقش داشتند.<ref>جعفریان، اطلس شیعه، ۱۳۹۱ش، ص۱۹۵.</ref> حضور [[ابراهیم بن محمد ثقفی]] (درگذشته ۲۸۳ق)، نویسنده [[الغارات (کتاب)|کتاب الغارات]]، و دیگر دانشمندان اهل عراق در اصفهان برای مبارزه با نگرش عثمانی و ضد اهل‌بیتی در این شهر، در رواج مذهب تشیع در این شهر مهم بود.<ref>جعفریان، «پیشینه تشیع در اصفهان»، ص۲۲.</ref> نویسنده مقاله «محدثان اصفهانی در کتب امامیه»، ۵۴ [[راوی|راوی حدیث]] تا پایان قرن چهارم را نام برده که زاده یا ساکن اصفهان بوده‌اند.<ref>باقری سیانی، «محدثان اصفهانی در کتب امامیه»، ص۵۲-۵۳.</ref> | سنیان دوستدار اهل بیت، در تعدیل تسنن افراطی در اصفهان نقش داشتند.<ref>جعفریان، اطلس شیعه، ۱۳۹۱ش، ص۱۹۵.</ref> حضور [[ابراهیم بن محمد ثقفی]] (درگذشته ۲۸۳ق)، نویسنده [[الغارات (کتاب)|کتاب الغارات]]، و دیگر دانشمندان اهل عراق در اصفهان برای مبارزه با نگرش عثمانی و ضد اهل‌بیتی در این شهر، در رواج مذهب تشیع در این شهر مهم بود.<ref>جعفریان، «پیشینه تشیع در اصفهان»، ص۲۲.</ref> نویسنده مقاله «محدثان اصفهانی در کتب امامیه»، ۵۴ [[راوی|راوی حدیث]] تا پایان قرن چهارم را نام برده که زاده یا ساکن اصفهان بوده‌اند.<ref>باقری سیانی، «محدثان اصفهانی در کتب امامیه»، ص۵۲-۵۳.</ref> | ||