پرش به محتوا

مالک اشتر: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۷ بایت حذف‌شده ،  ‏۸ دسامبر ۲۰۱۸
جز
ویراستاری
جز (تمیز کاری)
imported>Baqer h
جز (ویراستاری)
خط ۲۴: خط ۲۴:
'''مالک بن حارث'''(متوفی [[سال ۳۹ هجری قمری|۳۹ ق]]) معروف به '''مالک اشتر نخعی''' از یاران ویژه و از فرماندهان لشکر [[امام علی(ع)]] در [[عراق]]. او در دوران حاکمیت [[عثمان بن عفان|عثمان]] در مراسم دفن [[ابوذر]] شرکت کرد و به دلیل اعتراض به والی [[کوفه]] به [[حمص|حُمص]] تبعید شد. پس از بازگشت از حمص، مردم او را والی [[کوفه]] کردند. مالک در ماجرای شورش علیه عثمان، جزو محاصره‌کنندگان خانه او بود. هواداران [[معاویه]] او را به مشارکت در قتل عثمان متهم می‌کردند.  
'''مالک بن حارث'''(متوفی [[سال ۳۹ هجری قمری|۳۹ ق]]) معروف به '''مالک اشتر نخعی''' از یاران ویژه و از فرماندهان لشکر [[امام علی(ع)]] در [[عراق]]. او در دوران حاکمیت [[عثمان بن عفان|عثمان]] در مراسم دفن [[ابوذر]] شرکت کرد و به دلیل اعتراض به والی [[کوفه]] به [[حمص|حُمص]] تبعید شد. پس از بازگشت از حمص، مردم او را والی [[کوفه]] کردند. مالک در ماجرای شورش علیه عثمان، جزو محاصره‌کنندگان خانه او بود. هواداران [[معاویه]] او را به مشارکت در قتل عثمان متهم می‌کردند.  


پس از کشته‌شدن عثمان، مالک اشتر یکی از مؤثرترین افراد در دعوت مردم به [[بیعت]] با [[امام علی(ع)]] بود و در دوران [[خلافت]] آن امام، در جنگ‌های [[جنگ جمل|جمل]] و [[جنگ صفین|صفین]] شرکت کرد.امام علی(ع) او را به استانداری [[مصر]] منصوب و او را شمشیری از شمشیرهای خدا معرفی کرد و [[عهدنامه مالک اشتر]] را به او نوشت. مالک قبل از رسیدن به مصر به [[شهادت]] رسید. فرزند او [[ابراهیم بن مالک اشتر]] از خون‌خواهان [[امام حسین]] و از یاران [[مختار ثقفی]] بود.
پس از کشته‌شدن عثمان، مالک اشتر یکی از مؤثرترین افراد در دعوت مردم به [[بیعت]] با [[امام علی(ع)]] بود و در دوران [[خلافت]] آن امام، در جنگ‌های [[جنگ جمل|جمل]] و [[جنگ صفین|صفین]] شرکت کرد.امام علی(ع) او را والی [[مصر]] و شمشیری از شمشیرهای خدا معرفی کرد و [[عهدنامه مالک اشتر]] را به او نوشت. مالک قبل از رسیدن به مصر به [[شهادت]] رسید. فرزند او [[ابراهیم بن مالک اشتر]] از خون‌خواهان [[امام حسین]] و از یاران [[مختار ثقفی]] بود.


==نسب و لقب==
==نسب و لقب==
خط ۹۱: خط ۹۱:
[[پرونده:سنگ قبر مالک اشتر.jpg|بندانگشتی|سنگ قبر مالک اشتر]]
[[پرونده:سنگ قبر مالک اشتر.jpg|بندانگشتی|سنگ قبر مالک اشتر]]
مالک اشتر پس از بازگشت از جنگ صفین به [[جزیره]] برگشت و چون اوضاع [[مصر]] آشفته شد، امیرالمؤمنین(ع) اشتر را که آن روز در [[نصیبین]] بود فراخواند و او را به حکومت مصر منصوب کرد.<ref>الامین، اعیان الشیعه، ج ۹، ص ۳۸.</ref>
مالک اشتر پس از بازگشت از جنگ صفین به [[جزیره]] برگشت و چون اوضاع [[مصر]] آشفته شد، امیرالمؤمنین(ع) اشتر را که آن روز در [[نصیبین]] بود فراخواند و او را به حکومت مصر منصوب کرد.<ref>الامین، اعیان الشیعه، ج ۹، ص ۳۸.</ref>
چون جاسوس‌های معاویه خبر استاندار مصر شدن اشتر را به وی رساندند، دانست که اگر پای اشتر به مصر برسد فتح مصر -که آن هنگام، [[محمد بن ابی بکر]] استاندارش بود- دشوارتر می‌شود. لذا وی برای یکی از خراج دهندگان پیغام فرستاد که اشتر فرماندار مصر شده است و اگر او را بکشی تا زنده‌ام و زنده‌ای از تو خراج نمی‌گیرم. وقتی مالک اشتر به [[قلزم]] رسید آن مرد که آنجا منطقه‌اش بود، به استقبال اشتر آمد و خوش و بش کرد و اشتر را دعوت به اقامت و استراحت در آنجا کرد و غذایی برایش آورد. چون اشتر غذا خورد، شربت عسلی را که در آن زهر ریخته بود به او نوشاند و به این ترتیب مالک اشتر درگذشت.<ref>الامین، اعیان الشیعه، ج ۹، صص ۳۸-۳۹.</ref>
چون جاسوس‌های معاویه خبر والی مصر شدن اشتر را به وی رساندند، دانست که اگر پای اشتر به مصر برسد فتح مصر -که آن هنگام، [[محمد بن ابی بکر]] والی‌اش بود- دشوارتر می‌شود. لذا وی برای یکی از خراج دهندگان پیغام فرستاد که اشتر فرماندار مصر شده است و اگر او را بکشی تا زنده‌ام و زنده‌ای از تو خراج نمی‌گیرم. وقتی مالک اشتر به [[قلزم]] رسید آن مرد که آنجا منطقه‌اش بود، به استقبال اشتر آمد و خوش و بش کرد و اشتر را دعوت به اقامت و استراحت در آنجا کرد و غذایی برایش آورد. چون اشتر غذا خورد، شربت عسلی را که در آن زهر ریخته بود به او نوشاند و به این ترتیب مالک اشتر درگذشت.<ref>الامین، اعیان الشیعه، ج ۹، صص ۳۸-۳۹.</ref>


ابن ابی الحدید می‌گوید: مالک در سال ۳۹ق هنگام سفر به مصر برای اداره آنجا از طرف علی علیه‌السلام، درگذشت. او درباره درگذشت مالک می‌نویسد: گفته شده است که سم داده شد و گفته شده است که این درست نیست؛ بلکه مرگش طبیعی بود.<ref>ابن أبی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج ۱۵، ص ۱۰۱.</ref> نویسنده [[الغارات]] (متوفای ۲۸۳ه‍.ق.) روایاتی گوناگون را از نحوه مسموم شدن مالک توسط معاویه نقل کرده است.<ref>الثقفی، الغارات، ج ۱، صص ۲۶۳-۲۶۴.</ref>
ابن ابی الحدید می‌گوید: مالک در سال ۳۹ق هنگام سفر به مصر برای اداره آنجا از طرف علی علیه‌السلام، درگذشت. او درباره درگذشت مالک می‌نویسد: گفته شده است که سم داده شد و گفته شده است که این درست نیست؛ بلکه مرگش طبیعی بود.<ref>ابن أبی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج ۱۵، ص ۱۰۱.</ref> نویسنده [[الغارات]] (متوفای ۲۸۳ه‍.ق.) روایاتی گوناگون را از نحوه مسموم شدن مالک توسط معاویه نقل کرده است.<ref>الثقفی، الغارات، ج ۱، صص ۲۶۳-۲۶۴.</ref>
کاربر ناشناس