رؤیاهای رسولانه: تفاوت میان نسخه‌ها

در این نظریه، پیامبر در رؤیا، گاه چهره دیگران را می‌گیرد و به جای آنان می‌نشیند. در [[چهار مرغ ابراهیم|داستان چهار مرغ ابراهیم]]، گویی حضرت محمد(ص) به صورت [[حضرت ابراهیم|ابراهیم(ع)]] بر خود ظاهر می‌شود و خواسته خود را از زبان او می‌گوید و پاسخ می‌گیرد. به اعتقاد سروش، پیامبر در رؤیا به جای خدا نیز می‌نشست و سخن می‌گفت. همه «أنزلناها» و «قل‌ها» در قرآن با چنین رویکردی تفسیر می‌شود. سروش معتقد است قرآن به خوابگزارانی نیاز دارد تا حقایق را که به زبان رؤیا بر پیامبر پدیدار شده، به زبان بیداری برگردانند و تعبیر را به جای [[تفسیر]] بنشانند.  

بر اساس نظر منتقدان سروش، قرآن برای آیات، از تعبیر «[[تلاوت]]» استفاده کرده است. تلاوت به معنی خواندن مطلب برای کسی است که آن را می‌شنود و مفهوم تلاوت با رؤیا بودن سازگار نیست. همچنین در آیه ۲۵۲ [[سوره بقره]] از خواب پیامبر با تعبیر رؤیا یاد شده است و این نشان‌دهنده آن است که خداوند از خواب با تعبیر رؤیا یاد می‌کند. [[عبدالعلی بازرگان]]، از مفسران معاصر، معتقد است براساس آیات قرآن، هدف اصلی [[نزول قرآن]]، مردم هستند؛ حال چگونه می‌توان معتقد شد که رؤیاهای پیامبر پس از ۱۴ قرن همچنان نامکشوف مانده و اینک خوابگزارانی باید آنرا برای مردم بگشایند.