پرش به محتوا

اراده تشریعی: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۳۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۰ دسامبر ۲۰۲۰
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
اراده تشریعی در [[آیه|آیات قرآن]] فراوان به کار رفته است. منظور از اراده در آیه ۱۸۵ [[سوره بقره]]، آيه اول و ششم [[سوره مائده]] و آیه هفتم [[سوره انفال]]، اراده تشریعی دانسته شده است. از اراده تشریعی در [[کلام اسلامی]]، [[اصول فقه]] و [[تفسیر قرآن|تفسیر]] سخن گفته شده است.
اراده تشریعی در [[آیه|آیات قرآن]] فراوان به کار رفته است. منظور از اراده در آیه ۱۸۵ [[سوره بقره]]، آيه اول و ششم [[سوره مائده]] و آیه هفتم [[سوره انفال]]، اراده تشریعی دانسته شده است. از اراده تشریعی در [[کلام اسلامی]]، [[اصول فقه]] و [[تفسیر قرآن|تفسیر]] سخن گفته شده است.


اراده تشریعی در مقابل [[اراده تکوینی]] قرار دارد. در تفاوت آن دو گفته شده، اراده تشریعی به فعل دیگری تعلق می‌گیرد؛ اما متعلق اراده تکوینی، فعل شخص اراده کننده بدون واسطه است. در اراده تشریعی، امکان تخلف اراده از آنچه اراده شده است، وجود دارد؛ ولی در اراده تکوینی، هر آنچه اراده شود، حتماً به وقوع می‌پیوندد. اراده تشریعی برخلاف اراده تکوینی فقط به افعال اختیاری تعلق می‌گیرد.
اراده تشریعی در مقابل [[اراده تکوینی]] قرار دارد. در تفاوت آن دو گفته شده، اراده تشریعی به فعل دیگری تعلق می‌گیرد؛ اما متعلق اراده تکوینی، فعل شخص اراده کننده است. در اراده تشریعی، امکان تخلف اراده از آنچه اراده شده است، وجود دارد؛ ولی در اراده تکوینی، هر آنچه اراده شود، حتماً به وقوع می‌پیوندد. اراده تشریعی برخلاف اراده تکوینی فقط به افعال اختیاری تعلق می‌گیرد.


گفته شده [[محمدحسین غروی اصفهانی]]، اراده تشریعی خداوند در احکام و تکالیف شرعی را محال می‌دانست که مورد نقد قرار گرفته است.
گفته شده [[محمدحسین غروی اصفهانی]]، اراده تشریعی خداوند در [[احکام شرعی|احکام]] و تکالیف شرعی را محال می‌دانست که مورد نقد قرار گرفته است.


==تعریف==
==تعریف==
خط ۳۳: خط ۳۳:


==انکار اراده تشریعی==
==انکار اراده تشریعی==
گفته شده [[محمدحسین غروی اصفهانی]]، مشهور به کمپانی، فقیه، اصولی و [[فلسفه اسلامی|فیلسوف]] قرن چهاردهم قمری، اراده تشریعی خداوند در [[احکام شرعی|احکام و تکالیف شرعی]] را محال می‌دانست. دلیل وی این است: اگر در اراده تشریعی که به افعال غیر تعلق می‌گیرد، فایده‌ای باشد که به اراده کننده برسد، در این صورت، فعل دیگری، غیراختیاری می‌شود؛ اما اگر اراده تشریعی به فعلی که فایده‌ای برای اراده کننده ندارد، تعلق گیرد، در این صورت محال است که شوق و اراده به آن فعل تعلق بگیرد. از آنجا که خداوند بی‌نیاز مطلق است، اراده تشریعی در حق او محال است.<ref>حکیم، المحکم فی اصول الفقه، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲۶.</ref> این دیدگاه مورد نقد قرار گرفته است.<ref>نگاه کنید به: حکیم، المحکم فی اصول الفقه، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲۷.</ref>
گفته شده [[محمدحسین غروی اصفهانی]]، مشهور به کمپانی، فقیه، اصولی و [[فلسفه اسلامی|فیلسوف]] قرن چهاردهم قمری، اراده تشریعی خداوند در [[احکام شرعی|احکام و تکالیف شرعی]] را محال می‌دانست. دلیل وی این است: اگر در اراده تشریعی که به افعال غیر تعلق می‌گیرد، فایده‌ای باشد که به اراده کننده برسد، در این صورت، فعل دیگری، غیراختیاری می‌شود؛ اما اگر اراده تشریعی به فعلی که فایده‌ای برای اراده کننده ندارد، تعلق گیرد، در این صورت محال است که شوق و اراده به آن فعل تعلق بگیرد. از آنجا که [[خدا]] بی‌نیاز مطلق است، اراده تشریعی در حق او محال است.<ref>حکیم، المحکم فی اصول الفقه، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲۶.</ref> این دیدگاه مورد نقد قرار گرفته است.<ref>نگاه کنید به: حکیم، المحکم فی اصول الفقه، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۲۷.</ref>
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس۲}}
{{پانویس۲}}
خط ۵۲: خط ۵۲:
{{پایان}}
{{پایان}}
{{خداشناسی}}
{{خداشناسی}}
[[Category:اصطلاحات کلامی]]
[[Category:اصطلاحات اصول فقه]]
[[Category:اسما و صفات الهی]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ب]]
[[Category:مقاله‌های جدید]]


[[رده:اصطلاحات کلامی]]
[[رده:اصطلاحات کلامی]]
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۰۳۹

ویرایش