امامان شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از هارون الرشید، مأمون با برادر خود امین اختلافاتی پیدا کرد که منجر به کشته شدن امین و به خلافت رسیدن او شد.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۲۲.</ref> مأمون به جهت مشروعیت بخشیدن به خلافت خود، کنترل فعالیت‌های امام رضا(ع) و کاستن مقام و منزلت [[امامت]]، تصمیم گرفت امام هشتم را [[ولایتعهدی امام رضا(ع)|ولیعهد]] خود قرار دهد.<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۴۳۳-۴۳۵.</ref> به همین دلیل، او امام را در سال ۲۰۱ق<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۳۲۶.</ref> از [[مدینه]] به [[مرو]] احضار کرد.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۲۳و۲۲۴.</ref> مأمون نخست، اصل خلافت را به امام پیشنهاد داد که امام به شدت با این کار مخالفت کرد. سپس ولیعهدی را به امام رضا(ع) پیشنهاد کرد و با مخالفت امام روبرو شد. سرانجام مأمون با تهدید، امام را وادار به پذیرش ولیعهدی خود کرد. امام به این شرط که در کارهای حکومتی و عزل و نصب‌ها مداخله نکند، ولایت‌عهدی را پذیرفت.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۵۹و۲۶۰؛ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب(ع)، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۳۶۳.</ref> چیزی نگذشت که مأمون با مشاهده پیشرفت سریع شیعه و به جهت حفظ خلافت خود، امام رضا(ع) را مسموم و شهید کرد.<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۴۴۵؛ طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۲۴.</ref>

=== ۹. امام جواد(ع) ===