Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۴
ویرایش
امامان شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←۸. امام رضا(ع)
جز (←۸. امام رضا(ع)) |
جز (←۸. امام رضا(ع)) |
||
| خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
امام رضا(ع) پس از پدرش، به امر خدا و به تصریح امام کاظم(ع) به [[امامت]] رسید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۴۷.</ref> مدت امامت امام رضا(ع) ۲۰ سال (۱۸۳-۲۰۳ق)بود<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۴۷؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۱۴.</ref> که با خلافت [[هارون الرشید]] و پسرانش [[امین عباسی|امین]] و [[مأمون]] همزمان بود.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۱۴؛ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب(ع)، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۳۶۷.</ref> | امام رضا(ع) پس از پدرش، به امر خدا و به تصریح امام کاظم(ع) به [[امامت]] رسید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۴۷.</ref> مدت امامت امام رضا(ع) ۲۰ سال (۱۸۳-۲۰۳ق)بود<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۴۷؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۱۴.</ref> که با خلافت [[هارون الرشید]] و پسرانش [[امین عباسی|امین]] و [[مأمون]] همزمان بود.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۱۴؛ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب(ع)، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۳۶۷.</ref> | ||
پس از هارون الرشید، مأمون با برادر خود امین اختلافاتی پیدا کرد که منجر به کشته شدن امین و به خلافت رسیدن او شد.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۲۲.</ref> مأمون به جهت مشروعیت بخشیدن به خلافت خود، کنترل فعالیت‌های امام رضا(ع) و کاستن مقام و منزلت [[امامت]]، تصمیم گرفت امام هشتم را [[ولایتعهدی امام رضا(ع)|ولیعهد]] خود قرار دهد.<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۴۳۳-۴۳۵.</ref> به همین دلیل، او امام را در سال ۲۰۱ق<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۳۲۶.</ref> از [[مدینه]] به [[مرو]] احضار کرد.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۲۳و۲۲۴.</ref> مأمون نخست، اصل خلافت را به امام پیشنهاد داد که | پس از هارون الرشید، مأمون با برادر خود امین اختلافاتی پیدا کرد که منجر به کشته شدن امین و به خلافت رسیدن او شد.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۲۲.</ref> مأمون به جهت مشروعیت بخشیدن به خلافت خود، کنترل فعالیت‌های امام رضا(ع) و کاستن مقام و منزلت [[امامت]]، تصمیم گرفت امام هشتم را [[ولایتعهدی امام رضا(ع)|ولیعهد]] خود قرار دهد.<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۴۳۳-۴۳۵.</ref> به همین دلیل، او امام را در سال ۲۰۱ق<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۳۲۶.</ref> از [[مدینه]] به [[مرو]] احضار کرد.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۲۳و۲۲۴.</ref> مأمون نخست، اصل خلافت و سپس ولیعهدی خود را به امام پیشنهاد داد که با مخالفت امام روبرو شد؛ اما سرانجام، مأمون با تهدید، امام را وادار به پذیرش ولیعهدی خود کرد. امام نیز به این شرط که در کارهای حکومتی و عزل و نصب‌ها مداخله نکند، [[ولایتعهدی امام رضا|ولایتعهدی]] را پذیرفت.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۵۹و۲۶۰؛ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب(ع)، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۳۶۳.</ref> پس از مدتی، مأمون با مشاهده پیشرفت سریع شیعه و به جهت حفظ خلافت خود، امام رضا(ع) را مسموم و [[شهید]] کرد.<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۴۴۵؛ طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۲۴.</ref> | ||
[[حدیث سلسلة الذهب|حدیث معروف سلسلة الذهب]] هنگام عبور از [[نیشابور]] به طرف مرو از امام نقل شده است.<ref>صدوق، عیون أخبار الرضا، ۱۳۷۸ق، ج۲، ص۱۳۵.</ref> هنگام حضور امام رضا(ع) در [[مرو]]، مأمون میان او و بزرگان دیگر ادیان و مذاهب جلسات مناظره تشکیل می‌داد که سبب اظهار برتری امام در علم و دانش شد.<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۴۴۲و۴۴۳.</ref> | [[حدیث سلسلة الذهب|حدیث معروف سلسلة الذهب]] هنگام عبور از [[نیشابور]] به طرف مرو از امام نقل شده است.<ref>صدوق، عیون أخبار الرضا، ۱۳۷۸ق، ج۲، ص۱۳۵.</ref> هنگام حضور امام رضا(ع) در [[مرو]]، مأمون میان او و بزرگان دیگر ادیان و مذاهب جلسات مناظره تشکیل می‌داد که سبب اظهار برتری امام در علم و دانش شد.<ref>جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۴۴۲و۴۴۳.</ref> | ||