مالک بن انس: تفاوت میان نسخه‌ها

مالک برجسته‌ترین نماینده فقه حدیث‌گرای مدینه بود و تأکید بسیار بر [[سنت]] داشت. او در اعتقادات نیز پیرو حدیث و ظواهر آن بود و ظاهرِ مفاهیمی مانند [[استواء بر عرش|اِستوای بر عرش]] و [[رؤیت خدا]] در [[قیامت]] را می‌پذیرفت. با این حال به برخی روایات اشکال می‌گرفت و علاوه بر بحث سند به محتوا نیز دقت داشت. او سگ و خوک را پاک می‌دانست و [[رضاع کبیر|رِضاع کبیر]] که از [[عایشه]] نقل شده بود را رد می‌کرد. این نوع رویکردها سبب شد برخی او را از [[اصحاب رأی]] به حساب بیاورند.

مالک در [[قیام نفس زکیه]] شرکت نکرد. اما [[بیعت]] با [[منصور عباسی|منصور خلیفه عباسی]] را اجباری و فاقد ارزش اعلام کرد این فتوا تاثیر به‌سزائی در گرایش مردم به [[نفس زکیه]] داشت و پس از شکست قیام نفس زکیه، به جهت همین [[فتوا]] ۷۰ ضربه شلاق خورد.

درباره علت خانه‌نشینی گفتارهایی از مالک نقل شده است؛ از جمله این‌که می‌ترسم مُنکَری را ببینم و نتوانم آن‌را تغییر دهم.<ref>مناوى، طبقات الصوفیة، ۱۹۹۹م، ج۱، قسم دوم، ص۴۲۲.</ref> یا این‌که انسان نمی‌تواند هر عذر که دارد را بگوید.<ref name=":3" />

{{جعبه نقل قول|تاریخ بایگانی|عنوان=|نقل‌قول=مالک بن انس:{{-}}'''«خدمت امام صادق ‏رسیدم... ایشان می‌فرمود: اى مالک من تو را دوست دارم. من از این اظهار او خرسند می‌شدم... او (امام صادق(ع)) مردى بود که همیشه حداقل یکی از  این سه حالت را داشت؛ روزه ‏داشت یا نماز می‌خواند یا ذکر می‌‏گفت. او از بزرگان عابدان و زاهدان بود.»'''<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۱۶۷.</ref>|منبع=|تراز=چپ|عرض=۲۳۰px|اندازه خط=14px|رنگ پس‌زمینه=#FFF9E7|گیومه نقل‌قول=|تراز منبع=چپ}}مالک برای مدتی شاگرد [[امام صادق(ع)]] بود<ref>پاکتچی، «مالک»، ج۱، ص۸۴.</ref> و از او روایاتی را نیز نقل کرده است.<ref> سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۴۷۴.</ref> [[محمدتقی مجلسی]] در [[لوامع صاحبقرانی|کتاب لوامع صاحبقرانی]] آورده که مالک کتابی نوشته و در آن تنها روایاتی که از امام صادق(ع) شنیده بود را نقل کرده است.<ref name=":4">مجلسی، لوامع صاحبقرانی، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۳۰.</ref>