Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۱٬۷۶۸
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (Shamsoddin صفحهٔ ناتوانی جنسی را به عنین منتقل کرد) |
جز (اصلاحات) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مقاله توصیفی فقهی}} | {{مقاله توصیفی فقهی}} | ||
''' | '''عِنّین''' یا ناتوان جنسی به مردی که قدرت [[نزدیکی]] را از دست میدهد، گفته میشود. به این بیماری عُنَن میگویند. [[احکام]] عنین در بخشهای مختلف [[فقه|فقهی]] از جمله [[نکاح]]، [[قصاص]] و [[دیات]] آمده است. مرد عنین موظف است تا بیماری خود را قبل از ازدواج به زن اطلاع دهد و اگر این کار را نکند مرتکب گناه شده است. عنین از مواردی است که در صورت فراهم بودن شروط و نارضایتی زوجه، سبب فسخ [[عقد ازدواج]] میشود. | ||
در این مورد، [[خیار فسخ]] برای زنان، فوری است و باید به [[حاکم شرع]] مراجعه کند. عنن شدن مرد قبل از عقد و یا بعد از عقد قبل از نزدیکی، از جمله شروط ذکر شده برای خیار فسخ است. به حکم این مسئله در قانون مدنی [[جمهوری اسلامی ایران]] اشاره شده است. | در این مورد، [[خیار فسخ]] برای زنان، فوری است و باید به [[حاکم شرع]] مراجعه کند. عنن شدن مرد قبل از عقد و یا بعد از عقد قبل از نزدیکی، از جمله شروط ذکر شده برای خیار فسخ است. به حکم این مسئله در قانون مدنی [[جمهوری اسلامی ایران]] اشاره شده است. | ||
خط ۷: | خط ۷: | ||
== اصطلاحشناسی == | == اصطلاحشناسی == | ||
عنین یا ناتوان جنسی <ref>بروجردی، منابع فقه شیعه، ۱۴۲۹ق، ج۳۱، ص۶۳۱؛ جمعی از مولفان، مجله فقه اهل بیت(ع)، قم، ج۴۱، ص۲۶.</ref> به مرد مبتلا به بیماری جنسی که بر اثر آن آلت تناسلی ضعیف شده و نعوظ نمیکند؛<ref>عاملی، جامع المقاصد، ۱۴۱۴ق، ج۱۳، ص۲۲۹؛ بحرانی، الحدائق الناضرة، ۱۴۰۵ق، ج۲۴، ص۳۴۳ به نقل از از مصباح المنیر؛ بحرانی، الأنوار اللوامع، قم، ج۱۰، قسم۱، ص۱۶۱.</ref> بهطوری که قدرت نزدیکی را از دست میدهد،<ref>عاملی، جامع عباسی، ۱۴۲۹ق، ص۶۷۳؛ امامی، حقوق مدنی، قم، ج۴، ص۴۶۴.</ref> و یا به مردی که تمایل جنسی ندارد، گفته شده است.<ref>حمیری، شمس العلوم، ۱۴۲۰، ج۷، ص۴۲۸۷؛ فیومی، المصباح المنیر، قم، ج۲، ص۴۳۳.</ref> برخی شخص پیری که قدرت [[جماع]] نداشته باشد را نیز در حکم عنین دانستهاند؛<ref>جمعی از مؤلفان، معجم المصطلحات، قم، ج۲، ص۵۵۰.</ref> تعاریف دیگری نیز از جمله عدم قدرت نزدیکی به خاطر کوچکی آلت و یا حتی نداشتن منی، وجود دارد.<ref> جمعی از مؤلفان، معجم المصطلحات، قم، ج۲، ص۵۵۰.</ref> {{یادداشت| فراهیدی در کتاب العین، معنای دیگری از عنین ارائه کرده است و به شخصی که توانایی نگهداری باد معده را ندارد، گفته است.(فراهیدی، کتاب العین، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۹۰.)}} | |||
برخی، علاوه بر بیماری، ضعف در خلقت و یا سن بالا<ref> جمعی از مؤلفان، معجم المصطلحات، قم، ج۲، ص۵۵۰.</ref> و حتی [[سحر|سِحر]] و جادو را از دلایل عنین شدن مرد دانستهاند.<ref>سعدی، القاموس الفقهی، ۱۴۰۸ق، ص۲۶۳؛ عاملی، جامع المقاصد فی شرح القواعد، ۱۴۱۴ق، ج۱۳، ص۲۲۹.</ref> به این بیماری عُنَن گفته میشود.<ref>عاملی، مسالک الأفهام، ۱۴۱۳ق، ج۸، ص۱۰۴؛ امامی، حقوق مدنی، قم، ج۴، ص۴۶۴.</ref> به زنی که تمایل جنسی به مردان ندارد نیز عنینه گفته شده است.<ref>حمیری، شمس العلوم، ۱۴۲۰ق، ج۷، ص۴۲۸۷؛ فیومی، المصباح المنیر، قم، ج۲، ص۴۳۳.</ref> | برخی، علاوه بر بیماری، ضعف در خلقت و یا سن بالا<ref> جمعی از مؤلفان، معجم المصطلحات، قم، ج۲، ص۵۵۰.</ref> و حتی [[سحر|سِحر]] و جادو را از دلایل عنین شدن مرد دانستهاند.<ref>سعدی، القاموس الفقهی، ۱۴۰۸ق، ص۲۶۳؛ عاملی، جامع المقاصد فی شرح القواعد، ۱۴۱۴ق، ج۱۳، ص۲۲۹.</ref> به این بیماری در اصطلاح فقهی عُنَن گفته میشود.<ref>عاملی، مسالک الأفهام، ۱۴۱۳ق، ج۸، ص۱۰۴؛ امامی، حقوق مدنی، قم، ج۴، ص۴۶۴.</ref> به زنی که تمایل جنسی به مردان ندارد نیز عنینه گفته شده است.<ref>حمیری، شمس العلوم، ۱۴۲۰ق، ج۷، ص۴۲۸۷؛ فیومی، المصباح المنیر، قم، ج۲، ص۴۳۳.</ref> | ||
در منابع روایی متقدم همچون [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|من لا یحضره الفقیه]] و [[الاستبصار فی ما اختلف من الاخبار (کتاب)|استبصار]]، [[روایات]] مربوط به عنین، در بخشی با عنوان «حکم عنین»<ref>صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۵۴۹؛ طوسی، الاستبصار، ۱۳۹۰ق، ج۳، ص۲۴۹.</ref> و در کتاب [[الکافی (کتاب)|الکافی]] در بخش «[[تدلیس]] عنین» جمعآوری شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۴۱۰.</ref> چنانکه در منابع روایی متأخر همچون [[الحدائق الناضره]]، در بخش جداگانهای به روایات در این زمینه اشاره کردهاند.<ref> بحرانی، الحدائق الناضرة، ۱۴۰۵ق، ج۲۴، ص۳۴۳-۳۴۵.</ref> | در منابع روایی متقدم همچون [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|من لا یحضره الفقیه]] و [[الاستبصار فی ما اختلف من الاخبار (کتاب)|استبصار]]، [[روایات]] مربوط به عنین، در بخشی با عنوان «حکم عنین»<ref>صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۵۴۹؛ طوسی، الاستبصار، ۱۳۹۰ق، ج۳، ص۲۴۹.</ref> و در کتاب [[الکافی (کتاب)|الکافی]] در بخش «[[تدلیس]] عنین» جمعآوری شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۴۱۰.</ref> چنانکه در منابع روایی متأخر همچون [[الحدائق الناضره]]، در بخش جداگانهای به روایات در این زمینه اشاره کردهاند.<ref> بحرانی، الحدائق الناضرة، ۱۴۰۵ق، ج۲۴، ص۳۴۳-۳۴۵.</ref> |