پرش به محتوا

ماجرای دوات و قلم: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۹: خط ۲۹:
علمای شیعه این ماجرا را از مصیبت‌های بزرگ دانسته‌اند، زیرا مانع از آن شد که وصیت پیامبر برای جلوگیری از گمراهی مسلمانان نوشته شود.<ref>جوهری، مقتضب الأثر، مکتبة الطباطبائی، ص۳.</ref> در برخی از نقل‌های روایت در منابع اهل سنت نیز آمده است که [[ابن عباس]] جلوگیری از نوشتن وصیت پیامبر را مصیبتی بزرگ می‌خواند.<ref>بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۱۳۷-۱۳۸؛مسلم، صحیح مسلم، دارالفکر، ج۵، ص۷۶.</ref> در متون عربی از این واقعه به رزیه یوم الخمیس (ماجرای روز پنج شنبه) یاد می‌شود.
علمای شیعه این ماجرا را از مصیبت‌های بزرگ دانسته‌اند، زیرا مانع از آن شد که وصیت پیامبر برای جلوگیری از گمراهی مسلمانان نوشته شود.<ref>جوهری، مقتضب الأثر، مکتبة الطباطبائی، ص۳.</ref> در برخی از نقل‌های روایت در منابع اهل سنت نیز آمده است که [[ابن عباس]] جلوگیری از نوشتن وصیت پیامبر را مصیبتی بزرگ می‌خواند.<ref>بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۱۳۷-۱۳۸؛مسلم، صحیح مسلم، دارالفکر، ج۵، ص۷۶.</ref> در متون عربی از این واقعه به رزیه یوم الخمیس (ماجرای روز پنج شنبه) یاد می‌شود.


[[سید عبدالحسین شرف‌الدین |شرف الدین عاملی]] در [[المراجعات]]، با توجه به آیات [[قرآن کریم]]، چند ایراد بر [[عمر بن خطاب]] در این ماجرا وارد کرده است از جمله:<ref>شرف الدین، المراجعات، المجمع العالمی لاهل البیت، ص ۵۲۶.</ref>
[[سید عبدالحسین شرف‌الدین |شرف الدین عاملی]] در [[المراجعات (کتاب)|المراجعات]]، با توجه به آیات [[قرآن کریم]]، چند ایراد بر [[عمر بن خطاب]] در این ماجرا وارد کرده است از جمله:<ref>شرف الدین، المراجعات، المجمع العالمی لاهل البیت، ص ۵۲۶.</ref>
# پیروی نکردن از دستور رسول خدا(ص) و مخالفت با او.
# پیروی نکردن از دستور رسول خدا(ص) و مخالفت با او.
# اظهار اینکه گویا عمر از پیامبر(ص) نسبت به خواص قرآن و فواید آن داناتر است.
# اظهار اینکه گویا عمر از پیامبر(ص) نسبت به خواص قرآن و فواید آن داناتر است.
خط ۳۷: خط ۳۷:
*{{متن قرآن|مَا ضَلَّ صَاحِبُکمْ وَمَا غَوَیٰ ﴿۲﴾ وَمَا ینطِقُ عَنِ الْهَوَیٰ ﴿۳﴾ إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْی یوحَیٰ ﴿۴﴾|ترجمه= [که‌] یار شما نه گمراه شده و نه در نادانی مانده(۲) و از سر هوس سخن نمی‌گوید.(۳) این سخن به جزوحیی که وحی می‌شود نیست.(۴)|سوره=[[سوره نجم]]|آیه=[http://tanzil.net/# ۲-۵]}}
*{{متن قرآن|مَا ضَلَّ صَاحِبُکمْ وَمَا غَوَیٰ ﴿۲﴾ وَمَا ینطِقُ عَنِ الْهَوَیٰ ﴿۳﴾ إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْی یوحَیٰ ﴿۴﴾|ترجمه= [که‌] یار شما نه گمراه شده و نه در نادانی مانده(۲) و از سر هوس سخن نمی‌گوید.(۳) این سخن به جزوحیی که وحی می‌شود نیست.(۴)|سوره=[[سوره نجم]]|آیه=[http://tanzil.net/# ۲-۵]}}


همچنین [[سید عبدالحسین شرف الدین]] آورده است که عبارت «قد غلب علیه الوجع»، تصرف محدثان اهل سنت برای تهذیب عبارت است تا زشتی عبارت را کم کرده باشند.<ref>شرف الدین، المراجعات، المجمع العالمی لاهل البیت، ص۵۲۰-۵۲۱.</ref>
همچنین سید عبدالحسین شرف الدین آورده است که عبارت «قد غلب علیه الوجع»، تصرف محدثان اهل سنت برای تهذیب عبارت است تا زشتی عبارت را کم کرده باشند.<ref>شرف الدین، المراجعات، المجمع العالمی لاهل البیت، ص۵۲۰-۵۲۱.</ref>


===موضع اهل سنت===
===موضع اهل سنت===
۱۸٬۴۴۳

ویرایش