ماجرای دوات و قلم: تفاوت میان نسخه‌ها
←موضع شیعه
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
علمای شیعه این ماجرا را از مصیبت‌های بزرگ دانسته‌اند، زیرا مانع از آن شد که وصیت پیامبر برای جلوگیری از گمراهی مسلمانان نوشته شود.<ref>جوهری، مقتضب الأثر، مکتبة الطباطبائی، ص۳.</ref> در برخی از نقل‌های روایت در منابع اهل سنت نیز آمده است که [[ابن عباس]] جلوگیری از نوشتن وصیت پیامبر را مصیبتی بزرگ می‌خواند.<ref>بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۱۳۷-۱۳۸؛مسلم، صحیح مسلم، دارالفکر، ج۵، ص۷۶.</ref> در متون عربی از این واقعه به رزیه یوم الخمیس (ماجرای روز پنج شنبه) یاد می‌شود. | علمای شیعه این ماجرا را از مصیبت‌های بزرگ دانسته‌اند، زیرا مانع از آن شد که وصیت پیامبر برای جلوگیری از گمراهی مسلمانان نوشته شود.<ref>جوهری، مقتضب الأثر، مکتبة الطباطبائی، ص۳.</ref> در برخی از نقل‌های روایت در منابع اهل سنت نیز آمده است که [[ابن عباس]] جلوگیری از نوشتن وصیت پیامبر را مصیبتی بزرگ می‌خواند.<ref>بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۱۳۷-۱۳۸؛مسلم، صحیح مسلم، دارالفکر، ج۵، ص۷۶.</ref> در متون عربی از این واقعه به رزیه یوم الخمیس (ماجرای روز پنج شنبه) یاد می‌شود. | ||
[[سید عبدالحسین شرف‌الدین |شرف الدین عاملی]] در [[المراجعات (کتاب)|المراجعات]]، با توجه به آیات [[قرآن کریم]]، چند ایراد بر [[عمر بن خطاب]] در این ماجرا وارد کرده است از جمله:<ref>شرف الدین، المراجعات، المجمع العالمی لاهل البیت، ص ۵۲۶.</ref> | [[سید عبدالحسین شرف‌الدین |شرف الدین عاملی]] در [[المراجعات (کتاب)|المراجعات]]، با توجه به آیات [[قرآن |قرآن کریم]]، چند ایراد بر [[عمر بن خطاب]] در این ماجرا وارد کرده است از جمله:<ref>شرف الدین، المراجعات، المجمع العالمی لاهل البیت، ص ۵۲۶.</ref> | ||
# پیروی نکردن از دستور رسول خدا(ص) و مخالفت با او. | # پیروی نکردن از دستور رسول خدا(ص) و مخالفت با او. | ||
# اظهار اینکه گویا عمر از پیامبر(ص) نسبت به خواص قرآن و فواید آن داناتر است. | # اظهار اینکه گویا عمر از پیامبر(ص) نسبت به خواص قرآن و فواید آن داناتر است. | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
از نظر شیعه، این برخورد [[عمر بن خطاب]]، بر خلاف بسیاری از آیات قرآن است؛ از جمله: | از نظر شیعه، این برخورد [[عمر بن خطاب]]، بر خلاف بسیاری از آیات قرآن است؛ از جمله: | ||
*{{متن قرآن|وَمَا آتَاکمُ الرَّ‌سُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاکمْ عَنْهُ فَانتَهُوا|ترجمه=و آنچه را فرستاده [او] به شما داد، آن را بگیرید و از آنچه شما را باز داشت، بازایستید|سوره=[[سوره حشر]]|آیه=[http://tanzil.net/# ۷]}} | *{{متن قرآن|وَمَا آتَاکمُ الرَّ‌سُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاکمْ عَنْهُ فَانتَهُوا|ترجمه=و آنچه را فرستاده [او] به شما داد، آن را بگیرید و از آنچه شما را باز داشت، بازایستید|سوره=[[سوره حشر]]|آیه=[http://tanzil.net/# ۷]}} | ||
*{{متن قرآن|مَا ضَلَّ صَاحِبُکمْ وَمَا غَوَیٰ ﴿۲﴾ وَمَا ینطِقُ عَنِ الْهَوَیٰ ﴿۳﴾ إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْی یوحَیٰ ﴿۴﴾|ترجمه= [که] یار شما نه گمراه شده و نه در نادانی مانده(۲) و از سر هوس سخن نمی‌گوید.(۳) این سخن به | *{{متن قرآن|مَا ضَلَّ صَاحِبُکمْ وَمَا غَوَیٰ ﴿۲﴾ وَمَا ینطِقُ عَنِ الْهَوَیٰ ﴿۳﴾ إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْی یوحَیٰ ﴿۴﴾|ترجمه= [که] یار شما نه گمراه شده و نه در نادانی مانده(۲) و از سر هوس سخن نمی‌گوید.(۳) این سخن به جز وحیی که وحی می‌شود نیست.(۴)|سوره=[[سوره نجم]]|آیه=[http://tanzil.net/# ۲-۵]}} | ||
همچنین سید عبدالحسین شرف الدین آورده است که عبارت «قد غلب علیه الوجع»، تصرف محدثان اهل سنت برای تهذیب عبارت است تا زشتی عبارت را کم کرده باشند.<ref>شرف الدین، المراجعات، المجمع العالمی لاهل البیت، ص۵۲۰-۵۲۱.</ref> | همچنین سید عبدالحسین شرف الدین آورده است که عبارت «قد غلب علیه الوجع»، تصرف محدثان اهل سنت برای تهذیب عبارت است تا زشتی عبارت را کم کرده باشند.<ref>شرف الدین، المراجعات، المجمع العالمی لاهل البیت، ص۵۲۰-۵۲۱.</ref> | ||