confirmed، templateeditor
۱۱٬۶۵۴
ویرایش
حدیث شجره: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
تمیزکاری
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←سند: لینک) |
جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| نام‌های دیگر = | | نام‌های دیگر = | ||
| موضوع = [[امامت]]، [[ولایت]]، مودت [[اهل بیت(ع)]] | | موضوع = [[امامت]]، [[ولایت]]، مودت [[اهل بیت(ع)]] | ||
| صادره از = [[پیامبر | | صادره از = [[پیامبر(ص)]] | ||
| راوی اصلی = | | راوی اصلی = | ||
| راویان = [[جابر بن عبدالله انصاری]]، [[ابوسعید خدری]]، [[بریده بن حصیب]]، [[ابو امامه باهلی]] و [[عبدالله بن عمر]] | | راویان = [[جابر بن عبدالله انصاری]]، [[ابوسعید خدری]]، [[بریده بن حصیب]]، [[ابو امامه باهلی]] و [[عبدالله بن عمر]] | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| مؤید قرآنی = [[آیه مودت]] | | مؤید قرآنی = [[آیه مودت]] | ||
}} | }} | ||
'''حدیث شَجَرِه''' حدیثی که آفرینش [[پیامبر | '''حدیث شَجَرِه''' حدیثی که آفرینش [[پیامبر(ص)]] و [[امام علی(ع)]] را از یک درخت و آفرینش دیگر [[پیامبران]] یا سایر مردم را از درختانی دیگر توصیف می‌کند. این حدیث در [[جوامع حدیثی]] شیعه و [[سنی]] از برخی [[صحابه]] [[پیامبر]] همچون [[جابر بن عبدالله انصاری]] و [[ابوسعید خدری]] از پیامبر(ص) روایت شده است. | ||
[[شیعیان]] آفرینش پیامبر(ص) و امام علی(ع) را از یک منشأ، دلیلی بر مساوی بودن آن دو در وجوب اطاعت و [[ولایت]] دانسته و با استناد به این حدیث بر لزوم محبت اهل بیت(ع) تأکید کرده‌اند. در تفاسیر شیعه و [[اهل سنت]] در تفسیر و تعیین مصداق برخی آیات قرآن از جمله [[آیه مودت]] به حدیث شجره استناد شده است. | [[شیعیان]] آفرینش پیامبر(ص) و امام علی(ع) را از یک منشأ، دلیلی بر مساوی بودن آن دو در وجوب اطاعت و [[ولایت]] دانسته و با استناد به این حدیث بر لزوم محبت اهل بیت(ع) تأکید کرده‌اند. در تفاسیر شیعه و [[اهل سنت]] در تفسیر و تعیین مصداق برخی آیات قرآن از جمله [[آیه مودت]] به حدیث شجره استناد شده است. | ||
== معرفی و متن حدیث == | == معرفی و متن حدیث == | ||
حدیث شجره، حدیثی از [[پیامبر | حدیث شجره، حدیثی از [[پیامبر(ص)]] است که خلقت خود و علی بن ابی‌طالب را از یک درخت و خلقت دیگر [[انبیاء]] یا باقی مردم را از درخت یا درختانی دیگر توصیف می‌کند. این [[حدیث]] با نقل‌های متفاوتی در [[جوامع حدیثی]] شیعه و سنی آمده است، از جمله نقل‌های آن عبارت است از: | ||
*«أَنَا وَ عَلِی مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ وَ النَّاسُ مِنْ أَشْجَارٍ شَتَّی.»<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۸، ص۳۰۹؛ متقی هندی، کنزالعمال، ۱۴۰۱ق، ج۱۱، ص۶۰۸.</ref> | *«أَنَا وَ عَلِی مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ وَ النَّاسُ مِنْ أَشْجَارٍ شَتَّی.»<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۸، ص۳۰۹؛ متقی هندی، کنزالعمال، ۱۴۰۱ق، ج۱۱، ص۶۰۸.</ref> | ||
*«النَّاسُ مِنْ شَجَرٍ شَتَّی وَ أَنَا وَ عَلِی مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ.»<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۰، ص۷۸؛ ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۶۵؛ متقی هندی، کنزالعمال، ۱۴۰۱ق، ج۱۱، ص۶۰۸.</ref> | *«النَّاسُ مِنْ شَجَرٍ شَتَّی وَ أَنَا وَ عَلِی مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ.»<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۰، ص۷۸؛ ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۶۵؛ متقی هندی، کنزالعمال، ۱۴۰۱ق، ج۱۱، ص۶۰۸.</ref> | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==سند== | ==سند== | ||
حدیث شجره در جوامع حدیثی شیعه و اهل سنت به روایت [[جابر بن عبدالله انصاری]]، [[بریدة بن حصیب]]، [[عبدالله بن عمر]]، [[ابو سعید خدری]] و [[ابوامامه باهلی]] از [[پیامبر اسلام(ص)]] نقل شده است. [[امالی (شیخ طوسی)|امالی شیخ طوسی]]،<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۶۱۰.</ref> [[بحار الانوار (کتاب)|بحارالانوار]]،<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۸، ص۳۰۹، ۱۸۸؛ ج۲۳، ص۲۳۰.</ref> [[کنز العمال]]،<ref>متقی هندی، کنزالعمال، ۱۴۰۱ق، ج۱۱، ص۶۰۸.</ref> [[شواهد التنزیل لقواعد التفضیل (کتاب)|شواهد التنزیل]]<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۳۷۶-۳۷۷، ص۵۵۴.</ref> [[المستدرک علی الصحیحین]]<ref>حاکم، مستدرک الصحیحین، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۲۶۳.</ref> و [[المعجم الاوسط]]<ref>طبرانی، المعجم الاوسط، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۲۶۳.</ref> از منابعی هستند که حدیث شجره را نقل کرده‌اند. | حدیث شجره در جوامع حدیثی شیعه و [[اهل سنت]] به روایت [[جابر بن عبدالله انصاری]]، [[بریدة بن حصیب]]، [[عبدالله بن عمر]]، [[ابو سعید خدری]] و [[ابوامامه باهلی]] از [[پیامبر اسلام(ص)]] نقل شده است. [[امالی (شیخ طوسی)|امالی شیخ طوسی]]،<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۶۱۰.</ref> [[بحار الانوار (کتاب)|بحارالانوار]]،<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۸، ص۳۰۹، ۱۸۸؛ ج۲۳، ص۲۳۰.</ref> [[کنز العمال]]،<ref>متقی هندی، کنزالعمال، ۱۴۰۱ق، ج۱۱، ص۶۰۸.</ref> [[شواهد التنزیل لقواعد التفضیل (کتاب)|شواهد التنزیل]]<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۳۷۶-۳۷۷، ص۵۵۴.</ref> [[المستدرک علی الصحیحین]]<ref>حاکم، مستدرک الصحیحین، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۲۶۳.</ref> و [[المعجم الاوسط]]<ref>طبرانی، المعجم الاوسط، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۲۶۳.</ref> از منابعی هستند که حدیث شجره را نقل کرده‌اند. | ||
==جایگاه نزد شیعیان== | ==جایگاه نزد شیعیان== | ||
[[شیعیان]] به حدیث شجره برای لزوم محبت به [[اهل بیت(ع)]] استناد کرده‌اند<ref>حویزی، نورالثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۵۷۲.</ref> و محبت در این حدیث را محبتی دانسته‌اند که [[ولایت]] و [[خلافت]] ثمره آن است.<ref>مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۱۹۱.</ref> قائلان به این نظریه با توجه به آیه ۳۱ [[سوره آل عمران]] «قُلْ إِنْ کنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یحْبِبْکمُ اللَّه...؛ (ای پیامبر ما!) بگو: اگر خدا را دوست دارید، از من پیروی کنید، تا خدا (نیز) شما را دوست بدارد...»، بر این باورند که محبت نسبت به اهل بیت(ع) باید همراه با اطاعت از آنان باشد وگرنه در دوستی و محبت خود صادق نخواهیم بود.<ref>مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۱۹۳.</ref> | [[شیعیان]] به حدیث شجره برای لزوم محبت به [[اهل بیت(ع)]] استناد کرده‌اند<ref>حویزی، نورالثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۵۷۲.</ref> و محبت در این حدیث را محبتی دانسته‌اند که [[ولایت]] و [[خلافت]] ثمره آن است.<ref>مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۱۹۱.</ref> قائلان به این نظریه با توجه به آیه ۳۱ [[سوره آل عمران]] «قُلْ إِنْ کنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یحْبِبْکمُ اللَّه...؛ (ای پیامبر ما!) بگو: اگر خدا را دوست دارید، از من پیروی کنید، تا خدا (نیز) شما را دوست بدارد...»، بر این باورند که محبت نسبت به اهل بیت(ع) باید همراه با اطاعت از آنان باشد وگرنه در دوستی و محبت خود صادق نخواهیم بود.<ref>مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۱۹۳.</ref> | ||
خلقت مساوی [[پیامبر | خلقت مساوی [[پیامبر(ص)]] و [[امام علی(ع)]] و اینکه آن دو از یک منشا آفریده شده‌اند را دلیلی بر مساوی بودن آن دو در وجوب اطاعت و [[ولایت]] دانسته‌اند و برای اثبات مدعای خود به [[آیه ولایت]] استناد کرده‌اند.<ref>ابن البطریق، خصائص الوحی المبین فی مناقب امیر المومنین، ۱۴۱۷ق، ص۲۴۶.</ref> همچنین حدیث شجره را اشاره به یکی بودن پیامبر(ص) و حضرت علی(ع) در فضیلت و کمال می‌دانند.<ref>رضوانی، شیعه‌شناسی و پاسخ به شبهات، ۱۳۸۴ش، ج۲، ص۶۴۰.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||