پرش به محتوا

سید ابراهیم مجاب: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
Roohish (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۴۴: خط ۴۴:
[[ar:ابراهيم المجاب]]
[[ar:ابراهيم المجاب]]


[[رده:فرزندان امام کاظم]]
[[رده:نوادگان امام کاظم]]
[[رده:مدفونان در حرم امام حسین]]
[[رده:مدفونان در حرم امام حسین]]
[[رده:سادات موسوی]]
[[رده:سادات موسوی]]

نسخهٔ ‏۳۱ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۳:۵۴

سید ابراهیم مجاب
پرونده:قبر ابراهیم مجاب.bmp
مشخصات فردی
نام کاملابراهیم بن محمد بن موسی الکاظم(ع)
محل زندگیکوفه و کربلا
وفات، کربلا
مدفنحرم امام حسین(ع)


سید ابراهیم بن محمد بن موسی الکاظم(ع)، معروف به «مُجابْ» و«ضَریر کوفی»، فرزند محمد عابد و نوه امام موسی کاظم(ع) است. درباره نامیدن ابراهیم به «مجاب» گفته شده که وی به امام حسین(ع) سلام داد و از جانب قبر جوابی شنید. مرقد وی در حرم امام حسین(ع) است.

زندگی نامه

تاریخ ولادت ابراهیم و دوران کودکی او مشخص نیست. برخی منابع، ابراهیم مجاب را فرزند بلافصل امام موسی کاظم(ع) دانسته‌اند.[۱] ولی بیشتر نسب‌شناسان این قول را قبول ندارند.[۲] سید ابراهیم فرزند سید محمد عابد و سید محمد نیز فرزند امام موسی بن جعفر است. سید ابراهیم در سال ۲۴۷ق به کربلا آمد و در آن‌جا ساکن شد. بنابر نقل تاریخ‌نگاران، وی اولین سید فاطمی است که از کوفه به کربلا هجرت کرد، در حالی که بینایی خود را از دست داده بود. در این دوران، محمد منتصر فرزند متوکل، امور خلافت را به دست گرفت. او به جهت اذیت و آزار علویان از جانب متوکل، اندوهگین بود و از این رو به آنان اجازه داد قبر امام حسین را زیارت کنند.[۳]

علت شهرت به مُجاب

سید تاج الدّین بن زهره درباره سبب نام‌گذاری او به مُجاب گفته این است که وی در حرم حضرت سید الشّهداء داخل شد و عرض کرد: السّلام علیکَ یا اَبا. (سلام بر تو‌ ای پدر) و در جواب، صدایی شنیده شد: و عَلَیْکَ السّلام یا وَلَدی. (و بر تو سلام‌ ای فرزندم) و از این رو به «مُجاب» -یعنی کسی که او را پاسخ گفته‌اند- شهرت یافت.[۴]

سید محسن امین پس از نقل این داستان می‌گوید: «وَ اللّهُ اَعْلَمُ بِصِحَّةِ ذلِک»؛ خداوند داناتر به درستی این داستان است.[۵]

مدفن

وقتی سید ابراهیم درگذشت، او را در یکی از صحن‌های حرم امام حسین دفن کردند، اما بعدها بر اثر توسعه حرم، مرقد سید ابراهیم در رواق غربی حرم قرار گرفت و امروزه زیارتگاه شیعیان است.[۶]

پانویس

الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود

منابع

  • علوی، سید احمد، راهنمای مصور سفر زیارتی عراق، قم، نشر معروف، ۱۳۹۱ش.
  • حرزالدین، محمد، مراقد المعارف، قم.
  • قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل، قم، دلیل ما، ۱۳۷۹ ش.
  • امین عاملی، سید محسن، اعیان الشیعة، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۲۱ ق.
  1. حرزالدین، مراقدالمعارف، ج۱، ص۴۲.
  2. امین، اعیان الشیعه، ج۲، ص۲۲۴.
  3. علوی، راهنمای مصور سفر زیارتی، ص۲۸۱.
  4. قمی، منتهی الآمال، ج۳، ص۱۵۶۶.
  5. امین، اعیان الشیعه، ج۲، ص۲۲۴.
  6. سایت شمسا.