حج ناتمام امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

برخی برخلاف نظر مشهور گفته‌اند [[امام حسین(ع)]] برای [[عمره تمتع]] [[احرام|مُحرِم]] نشد و عمره تمتعش را به [[عمره مفرده]] تبدیل نکرد، بلکه امام(ع) با عمره مفرده وارد [[مکه]] شد و با طوافِ وداع یا عمره مفردهٔ ماه [[ذی الحجه]]، بدون تبدیل نیت، از [[مکه]] خارج شد. برای این نظر، شواهدی تاریخی و روایی ارائه شده است:

۱. [[امام حسین(ع)]] از ابتدا تصمیم داشت از [[مکه]] خارج شود و از [[شهادت]] خود در [[کربلا]] مطلع بود؛ چراکه پیش از حرکت از [[مدینه]] به سوی [[مکه]]، در عالم خواب از [[پیامبر(ص)]] شنیده بود: '''«ای حسین! گویا به همین زودی می‌بینم که در سرزمینی به نام کربلا کشته و ذبح می‌شوی»'''.<ref>صدوق، الامالی، ص۱۵۲؛ شریف قرشی، حیاة الامام الحسین(ع)، ص۲۵۹.</ref>

۳. [[امام حسین (ع)]] سه روز قبل از حرکت، با [[ابن عباس]] و [[محمد حنفیه]] و دیگران گفتگوهایی کرد و آنان اصرار می‌کردند امام از رفتن به [[عراق]] منصرف شود.<ref>دینوری، الاخبار الطوال، ص۲۴۳ـ۲۴۵.</ref> امام به ابن عباس گفت: «تصمیم گرفته‌ام در این یکی دو روز به جانب عراق حرکت کنم ان شاء الله».<ref>ابومخنف، مقتل الحسین(ع)، ص۶۴.</ref> همچنین امام در روز هفتم یعنی یک روز قبل از حرکت گفت: «من فردا صبح حرکت خواهم کرد ان شاء الله». از این گفتگو فهمیده می‌شود که امام قصد حج نداشت، بلکه مقدمات سفر به عراق را آماده کرده بود.

۶. گفتار [[ابومخنف|ابومِخنَف]] که می‌گوید: «حسین بر گِرد [[خانه خدا]] [[طواف]] کرد و بین [[صفا و مروه]] سعی نمود و کمی از موی خود را چید و از عمره خود بیرون آمد. آنگاه به سوی [[کوفه]] روانه شد و ما همراه مردم به [[منا]] رو کردیم».<ref>ابومخنف، مقتل الحسین(ع)، ص۶۶.</ref> در این سخن هیچ اشاره‌ای به این نشده است که امام حج را به عمره مفرده تبدیل کرد.