پرش به محتوا

حج ناتمام امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Salvand
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} {{روزشمار واقعه عاشورا}} '''حج ناتمام'''، اشاره دارد به آخرین حج ...» ایجاد کرد)
 
imported>Salvand
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=اکتبر|روز=۲۵|سال=۲۰۱۵|چند = 2}}
{{در دست ویرایش ۲|ماه=اکتبر|روز=۲۵|سال=۲۰۱۵|چند = 2}}
{{روزشمار واقعه عاشورا}}
{{روزشمار واقعه عاشورا}}
'''حج ناتمام'''، اشاره دارد به آخرین [[حج]] [[امام حسین(ع)]] پیش از [[واقعه کربلا]]. در نقل‌های تاریخی آمده است امام به دلیل اینکه به دست یاران یزید دستگیر نشود، حج خود را ناتمام گذاشت و نیّتش را از عمره تمتع به عمره مفرده برگرداند و در روز ترویه (هشتم ذی الحجه) مکه را به سوی کوفه ترک گفت؛ اما گفته شده امام از همان ابتدا نیت عمره مفرده داشته و حجی انجام نداده تا آن را ناتمام بگذارد؛ چراکه قربانی نکرده و از میقات پنج‌گانه احرام نبسته و از پیش برای رفتن آماده بوده است.
'''حج ناتمام'''، اشاره دارد به آخرین [[حج]] [[امام حسین(ع)]] پیش از [[واقعه کربلا]]. در نقل‌های تاریخی آمده است امام برای اینکه به دست یاران یزید دستگیر نشود، حج خود را ناتمام گذاشت و نیّتش را از [[عمره تمتع|عُمره تمتع]] به [[عمره مفرده|عُمره مفرده]] برگرداند و در [[روز ترویه]] (هشتم ذی الحجه) [[مکه]] را به سوی [[کوفه]] ترک گفت؛ اما گفته شده است [[امام]] از همان ابتدا نیت عمره مفرده داشته و حجی انجام نداده تا آن را ناتمام بگذارد؛ چراکه قربانی نکرده و از [[میقات]] پنج‌گانه [[احرام]] نبسته و از پیش برای رفتن آماده بوده است.


==قول مشهور==
==قول مشهور==
شیخ مفید (م ۴۱۳ق) در کتاب الارشاد می‌نویسد: «وقتی امام حسین(ع) تصمیم گرفت به عراق برود، خانه خدا را طواف کرد و بین صفا و مروه سعی نمود و از احرام خود خارج شد و آن را عمره قرار داد؛ زیرا با دستگیر‌شدن در بین مناسک نمی‌توانست اعمال حج را به پایان برساند؛ چون می‌خواستند او را دستگیر کنند و نزد یزید بن معاویه ببرند؛ از این روی امام با خانواده خود و شیعیان همراهش از مکه خارج شدند».<ref>مفید، الارشاد، ج۲، ص۶۶.</ref>
[[شیخ مفید]] (م ۴۱۳ق) در کتاب [[الارشاد]] می‌نویسد: «وقتی [[امام حسین(ع)]] تصمیم گرفت به [[عراق]] برود، [[خانه خدا]] را [[طواف]] و بین [[صفا و مروه]] سعی کرد و از [[احرام|اِحرام]] خود خارج شد و آن را عُمره قرار داد؛ زیرا با دستگیر‌شدن در بین مناسک نمی‌توانست اعمال حج را به پایان برساند؛ چون می‌خواستند او را دستگیر کنند و نزد [[یزید بن معاویه]] ببرند؛ از این روی امام با خانواده خود و [[شیعیان|شیعیانِ]] همراهش از [[مکه]] خارج شدند».<ref>مفید، الارشاد، ج۲، ص۶۶.</ref>


از کلام فتال نیشابوری (م۵۰۸ق) در روضة الواعظین،<ref>ص۱۷۷.</ref> شیخ طبرسی در اعلام الوری،<ref>ج۱، ص۴۴۵.</ref> و نقل سیدمرتضی عسکری<ref>ر.ک: ج۳َ ص۵۷.</ref> از ابن کثیر (م۷۷۴ ق) و دیگر محدثان و مورخان<ref>ر.ک: مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۹۹. بحرانی، کتاب العوالم الامام الحسین (ع)، ص۲۱۳. قندوزی، ینابیع الموده، ج۳، ص۵۹.</ref> نیز فهمیده می‌شود امام حسین(ع) حج خود را ناتمام گذاشته است.
از کلام [[فتال نیشابوری]] (م۵۰۸ق) در [[روضة الواعظین]]،<ref>ص۱۷۷.</ref> [[شیخ طبرسی]] در [[اعلام الوری]]،<ref>ج۱، ص۴۴۵.</ref> و نقل [[سید مرتضی عسکری|سیدمرتضی عسکری]]<ref>ر.ک: ج۳َ ص۵۷.</ref> از ابن کثیر (م۷۷۴ ق) و دیگر [[حدیث|مُحَدّثان]] و مورخان<ref>ر.ک: مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۹۹. بحرانی، کتاب العوالم الامام الحسین (ع)، ص۲۱۳. قندوزی، ینابیع الموده، ج۳، ص۵۹.</ref> نیز فهمیده می‌شود امام حسین(ع) حج خود را ناتمام گذاشته است.


==نظر صحیح==
==نظر صحیح==
کاربر ناشناس