ابوطالب: تفاوت میان نسخه‌ها

| خویشاوندان سرشناس = [[محمد بن عبدالله]] (برادرزاده){{سخ}}[[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابی طالب]] (فرزند){{سخ}}[[فاطمه بنت اسد]] (همسر){{سخ}}[[ جعفر بن ابی‌طالب|جعفر طیار]] (فرزند)

'''ابوطالب''' پدر [[امام علی(ع)]]، عموی [[پیامبر اسلام|پیامبر اسلام(ص)]] و از بزرگان [[مکه]] و طایفه [[بنی‌هاشم]] بود. او در دوره کوتاهی منصب [[سقایة الحاج]] را بر عهده داشت و پس از وفات پدرش [[عبدالمطلب]]، سرپرست برادرزاده‌اش [[محمد(ص)]] بود و در ماجرای رسالت پیامبر(ص) از او حمایت کرد.  

[[ایمان ابوطالب]] به [[اسلام]]، از موارد مورد بحث‌ بین [[شیعه]] و برخی از [[اهل سنت]] بوده است. استدلال‌های تاریخی و روایی بسیاری مبنی بر مسلمان‌بودن و ایمان او به پیامبر اسلام وجود دارد. اشعار و قصایدی به ابوطالب نسبت داده شده که در دیوان او جمع‌آوری شده است. او در [[۲۶ رجب]] از [[سال ۱۰ بعثت|سال دهم بعثت]] درگذشت و در [[قبرستان حجون]] به خاک سپرده شد.

نسب‌شناسان، نام و نسب ابوطالب را عبد مناف بن عبدالمطّلب بن هاشم بن عبد مناف بن قُصی بن کلاب ثبت کرده‌اند. [[کنیه|کنیه‌اش]] ابوطالب بود و با این عنوان شهرت داشت.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۲۸۸؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۱، ص۱۲۱.</ref> [[ابن عنبه]] گزارشی که ابوطالب را عمران نامیده‌ است، روایت ضعیفی می‌شمارد.<ref>ابن عنبه، عمدة الطالب، ۱۳۸۰ق، ص۲۰.</ref> ابوطالب ۳۵ سال پیش از ولادت [[پیامبر اسلام(ص)]] به دنیا آمد. پدرش [[عبدالمطلب]]، جدّ پیامبر(ص) است که به گفته برخی تاریخ‌نگاران، همه قبایل عرب او را به بزرگی و تبلیغ آیین [[توحید|توحیدی]] [[ابراهیم(ع)]] می‌شناختند. مادرش [[فاطمه دختر عمرو بن عائذ مخزومی]] است.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۲؛ یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ۱۳۸۴ق، ج۲، ص۱۱۱.</ref> ابوطالب و [[عبدالله بن عبدالمطلب|عبدالله]]، پدر پیامبر (ص)، برادران پدری و مادری بودند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۱، ص۹۳</ref>

ابوطالب از همسر خود [[فاطمه بنت اسد]] چهار پسر داشت که به ترتیب سن عبارت‌اند از: [[طالب بن ابی‌طالب|طالب]]، [[عقیل بن ابی‌طالب|عقیل]]،‌ [[جعفر بن‌ابی طالب|جعفر]] و [[علی(ع)]]. در منابع [[فاخته بنت ابی طالب|ام هانی]] (فاخِته) و [[جمانه بنت ابی طالب|جُمانَه]] نیز به عنوان دختران وی نام برده شده‌اند.<ref>ابن جوزی، تذکرة الخواص، ۱۴۲۶ق، ص۱۵۸-۱۶۷. </ref> در برخی منابع برای او دختر دیگری به نام رَیطَه (أسماء) نیز ذکر شده است. گفته شده وی فرزند دیگری به نام «طُلَیق» از همسری به اسم «عَلَّه» داشت.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۱، ص۱۲۱ و ۱۲۲.</ref>

بنابر روایتی از [[امیر مؤمنان(ع)]] و آنچه مورخان درباره ابوطالب گفته‌اند: وی با وجود تهیدستی، عزیز و بزرگ [[قریش]] و دارای هیبت، وقار و حکمت بود.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ۱۳۸۴ق، ج۲، ص۱۴؛ قمی، الکنی و الالقاب، مکتبة الصدر، ج۱، ص۱۰۸ و ۱۰۹.</ref> درباره جود و سخاوت او گفته‌اند: روزهایی که او اطعام می‌داد، کسی از [[قریش]] اطعام نمی‌کرد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۲۸۸.</ref> وی اولین کسی بود که در [[جاهلیت|عصر جاهلی]]، سوگند را در شهادت اولیای دم بنا نهاد و بعدها [[اسلام]] آن را امضا نمود.<ref>نسایی، سنن نسایی، ۱۳۴۸ق، ج۸، ص۲ – ۴.</ref> بنابر نقل [[حلبی]] او بنا بر شیوه پدرش، [[شراب]] را بر خود [[حرام]] کرده بود.<ref>حلبی، السیره الحلبیه، ۱۴۰۰ق، ج۱، ص۱۸۴.</ref>

ابوطالب، به سفارش پدرش، کفالت [[محمد(ص)]]، برادرزاده هشت‌‌ساله‌اش را بر عهده گرفت.<ref>ابن هشام، السیره النبویه، ۱۳۸۳ق، ج۱، ص۱۱۶؛ بیهقی، دلائل النبوه، ۱۴۰۵ق، ج ۲، ص۲۲. </ref> [[ابن شهرآشوب]] می‌گوید:

[[عبدالمطلب]] هنگام مرگ، ابوطالب را طلبید و گفت: ای پسرم! تو به خوبی شدت علاقه و محبت مرا نسبت به محمد دانسته‌ای، اکنون چگونه وصیت مرا درباره او عملی خواهی کرد؟ ابوطالب پاسخ گفت: مرا به محمد سفارش نکن که او پسر من و برادرزاده من است. چون عبدالمطلب از دنیا رفت، ابوطالب، محمد را بر خود و همه خاندانش در خوراک و پوشاک مقدم می‌داشت.<ref>ابن شهرآشوب، مناقب، ۱۳۷۹ق، ج ۱، ص۳۶.</ref>

ابن هشام نیز می‌نویسد: وی توجهی ویژه به محمد داشت و بیش از فرزندانش به او محبت و نیکی می‌ورزید. بهترین غذا را برای وی فراهم می‌ساخت و بسترش را در کنار بستر خود قرار می‌داد و می‌کوشید همواره او را همراه خود داشته باشد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۱، ص۱۱۹.</ref> ابوطالب همیشه هنگام غذا خوردن به فرزندان خود می‌گفت: صبر کنید تا پسرم (محمد) بیاید.<ref>ابن شهرآشوب، مناقب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۳۷.</ref>

|نقل‌قول=أَلَمْ تَعْلَمُوا أَنَّا وَجَدْنَا مُحَمَّدًا

 

نَبِیا کمُوسَی خُطَّ فِی أَوَّلِ الْکتُبِ

 

وَأَنَّ عَلَیهِ فِی الْعِبَادِ مَحَبَّةً

 

وَلَا خَیرَ مِمَّنْ خَصَّهُ اللَّهُ بِالْحُبِّ

 

آیا نمی‌دانید که ما او (محمد) را مانند موسی پیامبر یافته‌ایم و نام و نشان او در کتاب‌های آسمانی قید گردیده است، و بندگان خدا محبت مخصوصی به وی دارند، و هیچ شخصی برتر نیست از کسی که خدا او را به محبت ویژه خود اختصاص داده است.

|منبع=<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، دارالمعرفه، ج۱، ص۳۵۲. </ref>

}}

گزارش‌های تاریخی از حمایت‌های بی‌دریغ ابوطالب از [[رسول اکرم(ص)]] در برابر فشارها و تهدیدهای قریش نسبت به پیامبر(ص) حکایت دارد. وی با آنکه در زمان [[بعثت]] رسول خدا(ص) ۷۵ سال داشت، با وی در انجام رسالتش همراه شد و در دیدارها و گفتگوهایش با سران [[قریش]]، رسما حمایت خویش را از او اعلام کرد.<ref>ابن هشام، السیره النبویه، ۱۳۸۳ق، ج۱، ص۱۷۲ و ۱۷۳.</ref>  

به گفته [[یعقوبی]] این حمایت تا آنجا بود که ابوطالب و همسرش بسان پدر و مادر محمد(ص) گردیدند.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ۱۳۸۴ق، ج ۲، ص۱۴.</ref>

 

قریش به ابوطالب پیشنهاد داد عماره بن ولید مخزومی را که جوانی زیبا و قوی بود، به عنوان فرزند خوانده بگیرد و در مقابل پیامبر را به آنان تحویل دهد؛ اما ابوطالب پیشنهاد آنان را نپذیرفت و آنان را سرزنش کرد.<ref>ابن هشام، السیره النبویه، ۱۳۸۳ق، ج۱، ص۲۶۷؛ طبری، تاریخ الطبری، ۱۴۰۳ق، ج ۲، ص۳۲۷.</ref>

اشعار و سخنان ادبی ابوطالب به بیش از هزار بیت می‌رسد و به «''دیوان ابوطالب''» معروف است. آن چه در این قصاید و اشعار آمده همه در تأیید و تصدیق [[نبوت]] پیامبر(ص) است. معروف‌ترین اشعار او به [[قصیده لامیه ابوطالب|قصیده لامیه]] شهرت دارد.<ref>مفید، ایمان ابی طالب، ۱۴۱۴ق، ص۱۸.</ref>

با وجود آنکه ابوطالب سرپرست حضرت محمد(ص) و حامی وی در دوران سخت [[رسالت]] بود، اما [[ایمان ابوطالب]] محل بحث‌های زیادی بین [[شیعه]] و [[اهل سنت]] بوده است. [[شیعه اثنی عشری| شیعیان]] بر [[اسلام]] و ایمان ابوطالب اعتقاد کامل دارند و عالمان شیعی بنابر روایات [[اهل بیت(ع)]] بر آن [[اجماع]] کرده‌اند؛<ref>طوسی، التبیان، ۱۴۰۹ق، ج ۸، ص۱۶۴؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۳۱؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ۱۴۲۳ق، ص۱۳۸.</ref> اما مورخان و سیره‌نویسان [[اهل سنت]] بر این باورند که ابوطالب، به شریعت اسلام،‌ [[ایمان]] نیاورد و [[شرک|مشرک]] از دنیا رفت.<ref>غفاری، کبیر الصحابة أبو طالب(ع)، ۲۰۱۲م، ص۱۶۶؛ حسن، أبو طالب طود الإیمان الراسخ، ص۱۶۶.</ref>

درباره تاریخ وفات ابوطالب نظرات مختلفی وجود دارد. [[شیخ طوسی]] [[۲۶ رجب]] سال دهم بعثت را روز وفات او دانسته است.<ref>یوسفی غروی، موسوعة التاریخ الإسلامی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۶۴۰ به نقل از شیخ طوسی، المصباح، ص۵۶۶.</ref>

[[یعقوبی]] پس از ذکر وفات [[خدیجه]] در ماه [[رمضان]]، وفات ابوطالب را سه روز پس از آن دانسته و سن او را هنگام مرگ ۸۶ یا ۹۰ سال گفته است.<ref> یعقوبی، تاریخ الیعقوبی(الاعلمی)، ج۱، ص۳۵۴</ref>

برخی نیز [[۱ ذی‌القعده]] و [[۱۵ شوال]] را ذکر کرده‌اند.<ref>مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج ۱، ص۴۵.</ref>

پیامبر(ص) روز وفات وی در حالی که به شدت محزون بود و می‌گریست، به [[امیر مؤمنان]] دستور [[غسل میت|غسل]] و [[کفن]] او را داد و برای وی طلب رحمت کرد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۳۵، ص۱۶۳.</ref><ref>ابن جوزی، تذکره الخواص، ۱۴۲۶ق، ج ۱، ص۱۴۵.</ref> و هنگامی که به محل [[دفن]] وی رسید، فرمود: آن گونه برای تو طلب آمرزش و [[شفاعت]] می‌کنم که [[جن]] و انس دچار شگفتی شوند.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۳۷۸ق، ج۱۴، ص۷۶.</ref> پیکر وی را در [[مکه]]، کنار قبر پدرش [[عبدالمطلب]] و در [[قبرستان حجون|قبرستان حُجون]] به خاک سپردند.<ref>بلارذی، انساب الاشراف، ۱۴۲۰ق، ج ۱، ص۲۹.</ref>

پیامبر سال وفات ابوطالب و [[خدیجه(س)]] را «[[عام الحزن|عامُ الحُزْن]]» (به معنای سال اندوه) نامید.<ref>مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج ۱، ص۴۵.</ref>

در تاریخ ۱۹ تا ۲۱ اسفند ۱۳۹۹ش برابر با ۲۵ تا ۲۷ رجب ۱۴۴۲ق «همایش بین‌المللی حضرت ابوطالب(ع)؛ حامی پیامبر اعظم(ص)» به‌همت [[مجمع جهانی اهل بیت]] و با همکاری نهادهای دیگر در مجتمع آموزشی امام خمینی [[قم]] برگزار شد. در این همایش تعدادی از علمای جهان اسلام سخنرانی کردند و کار‌گروه‌های تخصصی به تبیین شخصیت و اعتقاد ابوطالب پرداختند. رونمایی از آثار، قدردانی از استادان علمی و هنری همایش و معرفی صاحبان مقالات برتر از دیگر برنامه‌های همایش ابوطالب بود.<ref>[https://fa.abna24.com/news/%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D9%85%D8%AC%D9%85%D8%B9/%D9%82%D8%AF%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B5%D8%A7%D8%AD%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D8%A8%D8%B1%D8%AA%D8%B1-%D9%88-%D8%B1%D9%88%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%D9%87%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D8%A8%DB%8C%D9%86-%D8%A7_1088125.html «"همایش بین‌المللی حضرت ابوطالب(ع)؛ حامی پیامبر(ص)" به پایان رسید»]، خبرگزاری ابنا.</ref>