پرش به محتوا

اظهار: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۶ آوریل ۲۰۱۹
جز
اصلاح
جز (←‏جستارهای وابسته: حذف جستارهای وابسته)
جز (اصلاح)
خط ۴: خط ۴:


== مفهوم شناسی ==
== مفهوم شناسی ==
کلمه اظهار در لغت به معنای ظاهر کردن و آشکار نمودن است<ref>دهخدا، لغتنامه، ۱۳۷۷ش، ذیل واژه اظهار کردن.</ref> و در علم [[تجوید]]<ref>قنوجی البخاری، أبجد العلوم، ۱۴۲۰، ج۲، ص۱۲۳.</ref> به معنای تلفظ حرف از [[مخارج حروف|مخرج]] خود بدون [[ادغام]] و [[غنه]] می‌باشد؛<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق، ۱۴۲۶ق، ج‌۱، ص۵۵۴.</ref> بدین‌گونه که هنگام تلفظ، حروف به صورت کامل در مخرج خود ظاهر شده و بدون تغییر و آشکارا ادا می‌شوند.<ref>الصراف، الجدید فی علم التجوید، ۱۴۲۸ق، ص۴۹.</ref> این لفظ با توجه به معنای لغوی، کاربرد گسترده‌ای در علوم مختلف همچون [[فقه]]، از جمله در بخش‌های [[طهارت]]، [[صلاة]]، [[حج]]، [[جهاد]]، [[نکاح]]، [[طلاق]] و... نیز دارد.<ref>برای اطلاعات بیشتر رجوع کن به: هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق، ۱۴۲۶ق، ج‌۱، ص۵۵۴.</ref>  
کلمه اظهار در لغت به معنای ظاهر کردن و آشکار نمودن است<ref>دهخدا، لغتنامه، ۱۳۷۷ش، ذیل واژه اظهار کردن.</ref> و در علم [[تجوید]]<ref>قنوجی البخاری، أبجد العلوم، ۱۴۲۰، ج۲، ص۱۲۳.</ref> به معنای تلفظ حرف از [[مخارج حروف|مخرج]] خود بدون [[ادغام]] و [[غنه]] می‌باشد؛<ref>جمعی از پژوهشگران، فرهنگ فقه مطابق، ۱۴۲۶ق، ج‌۱، ص۵۵۴.</ref> بدین‌گونه که هنگام تلفظ، حروف به صورت کامل در مخرج خود ظاهر شده و بدون تغییر و آشکارا ادا می‌شوند.<ref>الصراف، الجدید فی علم التجوید، ۱۴۲۸ق، ص۴۹.</ref> این لفظ با توجه به معنای لغوی، کاربرد گسترده‌ای در علوم مختلف همچون [[فقه]]، از جمله در بخش‌های [[طهارت]]، [[صلاة]]، [[حج]]، [[جهاد]]، [[نکاح]]، [[طلاق]] و... نیز دارد.<ref>برای اطلاعات بیشتر رجوع کن به: جمعی از پژوهشگران، فرهنگ فقه مطابق، ۱۴۲۶ق، ج‌۱، ص۵۵۴.</ref>  


== کاربرد ==
== کاربرد ==
خط ۱۲: خط ۱۲:


=== از احکام نون ساکن و تنوین ===
=== از احکام نون ساکن و تنوین ===
دانشمندان حوزه قرائت، اظهار را یکی از احکام نون ساکن و تنوین در کنار [[ادغام]]، [[اقلاب]] و [[اخفاء]] می‌دانند.<ref>سیوطی، الاتقان، ۱۴۲۴ق، ص۲۴۰.</ref> بدین معنا که اگر تنوین یا نون ساکن قبل از [[حروف حلقی]] یعنی حروف همزه، هاء، عین، حاء، غین و خاء، بیاید<ref>قمی، الغاية القصوى، ۱۴۲۳ق، ج‌۱، ص۴۱۴؛ گیلانی، تحفة الأبرار، ۱۴۰۹ق، ج‌۲، ص۱۶۰؛ آملی، نفائس الفنون، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۵۰۳.</ref> به صورت عادی و آشکار<ref>حبیبی، شهیدی، روان‌خوانی و تجوید قرآن کریم، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۹.</ref> و بدون حرکت و در عین حال سریع ادا می‌شود.<ref>موسوی بلده، حلیه القرآن، ۱۳۷۶ش، ص۸۴؛ حبیبی، شهیدی، روان‌خوانی و تجوید قرآن کریم، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۹.</ref> دلیل آن دوری [[مخارج حروف]] حلقی با مخرج نون و تنوین دانسته شده است؛ مانند کلمات «انعمت» و «کفوا احد» که نون و تنوین به سبب قرار گرفتن قبل از حروف حلقی، اظهار می‌شوند.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق، ۱۴۲۶ق، ج‌۱، ص۵۵۵‌.</ref>
دانشمندان حوزه قرائت، اظهار را یکی از احکام نون ساکن و تنوین در کنار [[ادغام]]، [[اقلاب]] و [[اخفاء]] می‌دانند.<ref>سیوطی، الاتقان، ۱۴۲۴ق، ص۲۴۰.</ref> بدین معنا که اگر تنوین یا نون ساکن قبل از [[حروف حلقی]] یعنی حروف همزه، هاء، عین، حاء، غین و خاء، بیاید<ref>قمی، الغاية القصوى، ۱۴۲۳ق، ج‌۱، ص۴۱۴؛ گیلانی، تحفة الأبرار، ۱۴۰۹ق، ج‌۲، ص۱۶۰؛ آملی، نفائس الفنون، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۵۰۳.</ref> به صورت عادی و آشکار<ref>حبیبی، شهیدی، روان‌خوانی و تجوید قرآن کریم، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۹.</ref> و بدون حرکت و در عین حال سریع ادا می‌شود.<ref>موسوی بلده، حلیه القرآن، ۱۳۷۶ش، ص۸۴؛ حبیبی، شهیدی، روان‌خوانی و تجوید قرآن کریم، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۹.</ref> دلیل آن دوری [[مخارج حروف]] حلقی با مخرج نون و تنوین دانسته شده است؛ مانند کلمات «انعمت» و «کفوا احد» که نون و تنوین به سبب قرار گرفتن قبل از حروف حلقی، اظهار می‌شوند.<ref>جمعی از پژوهشگران، فرهنگ فقه مطابق، ۱۴۲۶ق، ج‌۱، ص۵۵۵‌.</ref>


=== در حروف قمری ===
=== در حروف قمری ===
مباحث اظهار در باب [[صلاة]] و در صحت برخی از کلمات نماز نیز مورد بررسی قرار گرفته است.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق، ۱۴۲۶ق، ج‌۱، ص۵۵۴.</ref> به عنوان نمونه اظهار لام در الف و لام ابتدایی [[حروف قمری]] مانند الحمد، العالمین و... مورد توجه برخی از [[فقها]] قرار گرفته است و ضمن اعلام [[وجوب]] رعایت آن در نماز، بی‌اعتنایی و ادغام کردن لام را سبب بطلان نماز می‌دانند.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق، ۱۴۲۶ق، ج‌۱، ص۵۵۵‌.</ref>
مباحث اظهار در باب [[صلاة]] و در صحت برخی از کلمات نماز نیز مورد بررسی قرار گرفته است.<ref>جمعی از پژوهشگران، فرهنگ فقه مطابق، ۱۴۲۶ق، ج‌۱، ص۵۵۴.</ref> به عنوان نمونه اظهار لام در الف و لام ابتدایی [[حروف قمری]] مانند الحمد، العالمین و... مورد توجه برخی از [[فقها]] قرار گرفته است و ضمن اعلام [[وجوب]] رعایت آن در نماز، بی‌اعتنایی و ادغام کردن لام را سبب بطلان نماز می‌دانند.<ref>جمعی از پژوهشگران، فرهنگ فقه مطابق، ۱۴۲۶ق، ج‌۱، ص۵۵۵‌.</ref>


==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
خط ۳۱: خط ۳۱:
* دهخدا، علی‌اکبر، لغتنامه دهخدا، تهران، انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، ۱۳۷۷ش.
* دهخدا، علی‌اکبر، لغتنامه دهخدا، تهران، انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، ۱۳۷۷ش.
* سیوطی، عبدالرحمن بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، بیروت، دارالکتب العربی، ۱۴۲۴ق.
* سیوطی، عبدالرحمن بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، بیروت، دارالکتب العربی، ۱۴۲۴ق.
* شاهرودی، سید محمود هاشمی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل‌بیت(ع)، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل‌بیت(ع)، ۱۴۲۶ق.
* جمعی از پژوهشگران، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل‌بیت(ع)، زیر نظر سید محمود هاشمی شاهرودی، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل‌بیت(ع)، ۱۴۲۶ق.
* الصراف، مصطفی، الجدید فی علم التجوید، کربلا، مکتبه العلامه ابن فهد الحلی، ۱۴۲۸ق.
* الصراف، مصطفی، الجدید فی علم التجوید، کربلا، مکتبه العلامه ابن فهد الحلی، ۱۴۲۸ق.
* قمى، شيخ عباس، الغاية القصوى في ترجمة العروة الوثقى، قم، منشورات صبح پيروزى، ۱۴۲۳ق.
* قمى، شيخ عباس، الغاية القصوى في ترجمة العروة الوثقى، قم، منشورات صبح پيروزى، ۱۴۲۳ق.
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۱٬۷۶۸

ویرایش