پرش به محتوا

اظهار: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۱۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱ فوریهٔ ۲۰۱۹
جز
افزودن جستارهای وابسته
جز (افزودن جستارهای وابسته)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[بهمن]]|روز=[[۱۲]]|سال=[[۱۳۹۷]]|کاربر=Golpoor  }}
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[بهمن]]|روز=[[۱۲]]|سال=[[۱۳۹۷]]|کاربر=Golpoor  }}
'''اِظهار''' اصطلاحی در [[علم تجوید]] و به معنای تلفظ حروف به صورت کامل در [[مخارج حروف|مخرج]] خود است. اظهار با توجه به معنای لغوی آن کاربرد گسترده‌ای در علوم دیگر همچون [[فقه]] دارد.  
'''اِظهار''' اصطلاحی در علم [[تجوید]] و به معنای تلفظ حروف به صورت کامل در [[مخارج حروف|مخرج]] خود است. اظهار با توجه به معنای لغوی آن کاربرد گسترده‌ای در علوم دیگر همچون [[فقه]] دارد.  


کاربرد اظهار زمانی است که دو حرف، مخارجی دور از یکدیگر داشته باشند که می‌توان در این زمینه به اظهار نون ساکن و تنوین قبل از [[حروف حلقی]] و اظهار لام در الف و لام [[حروف قمری]] اشاره کرد. به اعتقاد برخی از [[فقها]] رعایت اظهار در [[نماز]]، [[واجب]] است و عدم رعایت آن موجب بطلان نماز خواهد بود.
کاربرد اظهار زمانی است که دو حرف، مخارجی دور از یکدیگر داشته باشند که می‌توان در این زمینه به اظهار نون ساکن و تنوین قبل از [[حروف حلقی]] و اظهار لام در الف و لام [[حروف قمری]] اشاره کرد. به اعتقاد برخی از [[فقها]] رعایت اظهار در [[نماز]]، [[واجب]] است و عدم رعایت آن موجب بطلان نماز خواهد بود.


== مفهوم شناسی ==
== مفهوم شناسی ==
کلمه اظهار در لغت به معنای ظاهر کردن و آشکار نمودن است<ref>دهخدا، لغتنامه، ۱۳۷۷ش، ذیل واژه اظهار کردن.</ref> و در [[علم تجوید]]<ref>قنوجی البخاری، أبجد العلوم، ۱۴۲۰، ج۲، ص۱۲۳.</ref> به معنای تلفظ حرف از [[مخارج حروف|مخرج]] خود بدون [[ادغام]] و [[غنه]] می‌باشد؛<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق، ۱۴۲۶ق، ج‌۱، ص۵۵۴.</ref> بدین‌گونه که هنگام تلفظ، حروف به صورت کامل در مخرج خود ظاهر شده و بدون تغییر و آشکارا ادا می‌شوند.<ref>الصراف، الجدید فی علم التجوید، ۱۴۲۸ق، ص۴۹</ref> این لفظ با توجه به معنای لغوی، کاربرد گسترده‌ای در علوم مختلف همچون [[فقه]]، از جمله در بخش‌های [[طهارت]]، [[صلاة]]، [[حج]]، [[جهاد]]، [[نکاح]]، [[طلاق]] و... نیز دارد.<ref>برای اطلاعات بیشتر رجوع کن به: هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق، ۱۴۲۶ق، ج‌۱، ص۵۵۴.</ref>  
کلمه اظهار در لغت به معنای ظاهر کردن و آشکار نمودن است<ref>دهخدا، لغتنامه، ۱۳۷۷ش، ذیل واژه اظهار کردن.</ref> و در علم [[تجوید]]<ref>قنوجی البخاری، أبجد العلوم، ۱۴۲۰، ج۲، ص۱۲۳.</ref> به معنای تلفظ حرف از [[مخارج حروف|مخرج]] خود بدون [[ادغام]] و [[غنه]] می‌باشد؛<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق، ۱۴۲۶ق، ج‌۱، ص۵۵۴.</ref> بدین‌گونه که هنگام تلفظ، حروف به صورت کامل در مخرج خود ظاهر شده و بدون تغییر و آشکارا ادا می‌شوند.<ref>الصراف، الجدید فی علم التجوید، ۱۴۲۸ق، ص۴۹</ref> این لفظ با توجه به معنای لغوی، کاربرد گسترده‌ای در علوم مختلف همچون [[فقه]]، از جمله در بخش‌های [[طهارت]]، [[صلاة]]، [[حج]]، [[جهاد]]، [[نکاح]]، [[طلاق]] و... نیز دارد.<ref>برای اطلاعات بیشتر رجوع کن به: هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق، ۱۴۲۶ق، ج‌۱، ص۵۵۴.</ref>  


== کاربرد ==
== کاربرد ==
خط ۱۵: خط ۱۵:
=== در حروف قمری ===
=== در حروف قمری ===
مباحث اظهار در باب [[صلاة]] و در صحت برخی از کلمات نماز نیز مورد بررسی قرار گرفته است.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق، ۱۴۲۶ق، ج‌۱، ص۵۵۴.</ref> به عنوان نمونه اظهار لام در الف و لام ابتدایی [[حروف قمری]] مانند الحمد، العالمین و... مورد توجه برخی از [[فقها]] قرار گرفته است و ضمن اعلام [[وجوب]] رعایت آن در نماز، بی‌اعتنایی و ادغام کردن لام را سبب بطلان نماز می‌دانند.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق، ۱۴۲۶ق، ج‌۱، ص۵۵۵‌.</ref>
مباحث اظهار در باب [[صلاة]] و در صحت برخی از کلمات نماز نیز مورد بررسی قرار گرفته است.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق، ۱۴۲۶ق، ج‌۱، ص۵۵۴.</ref> به عنوان نمونه اظهار لام در الف و لام ابتدایی [[حروف قمری]] مانند الحمد، العالمین و... مورد توجه برخی از [[فقها]] قرار گرفته است و ضمن اعلام [[وجوب]] رعایت آن در نماز، بی‌اعتنایی و ادغام کردن لام را سبب بطلان نماز می‌دانند.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق، ۱۴۲۶ق، ج‌۱، ص۵۵۵‌.</ref>
==جستارهای وابسته==
{{ستون-شروع|3}}
* [[مخارج حروف]]
* [[تجوید]]
* [[حروف حلقی]]
* [[حروف شفوی]]
* [[حروف استعلاء]]
* [[ادغام]]
{{پایان}}


==پانویس==
==پانویس==
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۱٬۷۶۸

ویرایش