Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۱۷۹
ویرایش
جز (←وجوب روزه در شریعتهای قبل از اسلام: ویرایش شکلی) |
|||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
وجوب روزه بر پیروان شریعتهای قبل از [[اسلام]] نیز در آیه تصریح شده است. در این که منظور از پیروان شرایع قبل چه کسانی هستند و روزه به چه شکلی بر آنها مقرر شد، اقوال مختلفی ارائه شده است. [[شیخ طوسی]] به سه قول اشاره میکند: برخی گفتهاند روزه همانند [[مسلمانان]] در چند روز بر آنها مقرر شده بود. برخی بر این باورند که مراد از امت قبلی [[نصارا]] هستند که روزه [[ماه رمضان]] بر آنها هم مقرر شده بود. عدهای نیز به تفاوت در مدت زمان روزهداری بین مسلمانان و امتهای پیشین پرداختهاند.<ref>شیخ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۲، ص۱۱۵.</ref> | وجوب روزه بر پیروان شریعتهای قبل از [[اسلام]] نیز در آیه تصریح شده است. در این که منظور از پیروان شرایع قبل چه کسانی هستند و روزه به چه شکلی بر آنها مقرر شد، اقوال مختلفی ارائه شده است. [[شیخ طوسی]] به سه قول اشاره میکند: برخی گفتهاند روزه همانند [[مسلمانان]] در چند روز بر آنها مقرر شده بود. برخی بر این باورند که مراد از امت قبلی [[نصارا]] هستند که روزه [[ماه رمضان]] بر آنها هم مقرر شده بود. عدهای نیز به تفاوت در مدت زمان روزهداری بین مسلمانان و امتهای پیشین پرداختهاند.<ref>شیخ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۲، ص۱۱۵.</ref> | ||
[[علامه طباطبایی]] | [[علامه طباطبایی]] آیه را در مقام بیان کیفیت روزه در شرایع قبلی و کسانی که بر آنها روزه واجب شده بود، نمیداند؛ بلکه به نظر وی اشاره آیه به وجوب روزه برای پیراون شرایع قبلی، به دلیل آمادهسازی ذهنی مسلمانان برای قبول تشریع روزه و سخت نپنداشتن آن است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۵.</ref> وی ادامه میدهد که وجوب روزه در [[تورات]] و [[انجیل|انجیلهای]] موجود یافت نمیشود هرچند از روزه در این کتابها مدح شده است و برخی از [[یهودیان]] و [[مسیحیان]] به شکلهای متفاوتی از مسلمانان روزه میگیرند. علامه طباطبایی در آخر به داستان روزه [[زکریا]] و روزه [[مریم]] در قرآن اشاره میکند که متفاوت با روزه مسلمانان است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۷.</ref> | ||
==رابطه روزه و تقوا== | ==رابطه روزه و تقوا== | ||
[[ | [[علامه طباطبایی]] معتقد است طبق تعلیمات [[قرآن]] آثار اطاعت و نافرمانی به خود انسان برمیگردد و در خصوص [[روزه]] نیز بازگشت آثار آن که در آخرین جمله آیه «باشد كه پرهيزگارى كنيد»، بیان گردیده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۸.</ref>[[مکارم شیرازی]] نیز فلسفه وجوب روزه را جمله پایانی آیه صوم یعنی عبارت «باشد كه پرهيزگارى كنيد»، میداند و معتقد است روزه عامل موثری برای پرورش [[تقوا]] و پرهیزگاری است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۶۲۳ـ۶۲۴.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس۲}} | {{پانویس۲}} |