آیه عده طلاق: تفاوت میان نسخه‌ها

* سدی شأن نزول این آیه را درباره یکی از یاران پیامبر به نام [[عبدالله بن عمر]]، که زنش را در حال [[حیض]] طلاق داد، می‌داند. [[پیامبر(ص)]] به او فرمود نزد همسرت برگرد و او را در خانه خود نگه دار تا پاک شود و یک بار دیگر حائض شده و پاک شود. بعد از پاک شدن همسرت قبل از اینکه بخواهی با او همبستر شوی او را طلاق بده و پاک شدن همسر از خون حیض عده طلاق است که خدا مقرر کرده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۴، ص۲۲۰.</ref>

مهمترین بحث این سوره بحث [[طلاق]] است که از آیه اول بدست می‌آید، هنگامی که خواستید زنان خود را طلاق دهید، آن‌ها را بعد از گذشتن عده، طلاق دهید. این نخستین حکم فقهی است که در این آیه آمده است و مفسران از آن استفاده کرده‌اند صیغه طلاق زمانی جاری می‌شود که زن از عادت ماهیانه پاک شده باشد و با همسرش نزدیکی نکرده باشد.<ref>واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۴۵۶.</ref>

===معنای فقهی عده===