پرش به محتوا

انجیل: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۱۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۶ مهٔ ۲۰۲۳
جز
خط ۹۱: خط ۹۱:
سه انجیل مَتّی، مَرقُس و لوقا به علت شباهت و هماهنگی میان آنها در زبان نگارش و محتوا، انجیل‌های ‌هم‌نوا، هم‌نظر یا نظیر نامیده می‌شوند.<ref>نگاه کنید به: عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل‌های نظیر، ص۸۵؛ محمدیان، دایره‌المعا‌رف‌ کتا‌ب‌ مقدس‌، ۱۳۸۱ش، ص۲۵۹؛ توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۰.</ref> ویژگی مشترک این سه انجیل این است که از الوهیت عیسی(ع) سخن نگفته‌اند؛ اما در انجیل یوحنّا، از الوهیت عیسی(ع) سخن گفته شده است.<ref>سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۴ و ۲۱۵.</ref> مشخصه‌هایی که موجب تفاوت انجیل یوحنا از انجیل‌های دیگر شده، به این صورت بیان شده است: شامل معجزاتی است که در سایر انجیل‌ها نیامده است؛ مانند معجزه تبدیل شدن آب به شراب در قانا یا زنده شدن فردی به نام لَعازَر؛ خطابه‌های طولانی؛ مسیح‌شناسی خاص این انجیل که در آن بر الوهیت عیسی(ع) تأکید شده است.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل و رساله‌های یوحنّا، ص۴۵۱.</ref> انجیل‌های همنوا را متأثر از ادبیات یهودی و انجیل یوحنّا را متأثر از فلسفه یونان دانسته‌اند.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۶؛ سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۴ و ۲۱۵.</ref>
سه انجیل مَتّی، مَرقُس و لوقا به علت شباهت و هماهنگی میان آنها در زبان نگارش و محتوا، انجیل‌های ‌هم‌نوا، هم‌نظر یا نظیر نامیده می‌شوند.<ref>نگاه کنید به: عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل‌های نظیر، ص۸۵؛ محمدیان، دایره‌المعا‌رف‌ کتا‌ب‌ مقدس‌، ۱۳۸۱ش، ص۲۵۹؛ توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۰.</ref> ویژگی مشترک این سه انجیل این است که از الوهیت عیسی(ع) سخن نگفته‌اند؛ اما در انجیل یوحنّا، از الوهیت عیسی(ع) سخن گفته شده است.<ref>سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۴ و ۲۱۵.</ref> مشخصه‌هایی که موجب تفاوت انجیل یوحنا از انجیل‌های دیگر شده، به این صورت بیان شده است: شامل معجزاتی است که در سایر انجیل‌ها نیامده است؛ مانند معجزه تبدیل شدن آب به شراب در قانا یا زنده شدن فردی به نام لَعازَر؛ خطابه‌های طولانی؛ مسیح‌شناسی خاص این انجیل که در آن بر الوهیت عیسی(ع) تأکید شده است.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل و رساله‌های یوحنّا، ص۴۵۱.</ref> انجیل‌های همنوا را متأثر از ادبیات یهودی و انجیل یوحنّا را متأثر از فلسفه یونان دانسته‌اند.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۶؛ سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۴ و ۲۱۵.</ref>


زبان انجیل‌های چهارگانه را زبان یونانی بوده است.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۶۴؛ میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۲.</ref> درباره نویسندگان این چهار انجیل تردیدهایی وجود دارد و انتساب آنها را مسلم و قطعی نمی‌دانند.<ref>سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۸ و ۲۱۹.</ref>
زبان انجیل‌های چهارگانه یونانی بوده است.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۶۴؛ میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۲.</ref> درباره نویسندگان این چهار انجیل تردیدهایی وجود دارد و انتساب آنها را مسلم و قطعی نمی‌دانند.<ref>سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۸ و ۲۱۹.</ref>


===مَتّی===
===مَتّی===
انجیل مَتّی اولین کتاب از کتاب‌های عهد جدید است.<ref>لاجوردی، «انجیل»، ص۳۱۸.</ref> از نظر توماس میشل، دانشمندان کتاب مقدس معتقدند که انجیل متّی با هدف گفتگو و جدل با بعضی از بزرگان یهودی نگارش یافت.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۵.</ref> در تاریخ و مکان نگارش این انجیل اختلاف است: سال ۳۸م، بین سال‌های ۵۰ تا ۶۰م<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۲.</ref> و ۷۰م<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۵.</ref> در [[فلسطین]] یا انطاکیه سوریه<ref>محمدیان، دائره المعارف کتاب مقدس، ۱۳۸۱ش، ص۲۶۱.</ref> گفته شده است. این کتاب، عیسی(ع) را متمّم [[یهودیت|دین یهود]]، معلم اعظم، موسای جدید و صاحب شریعت عهد جدید معرفی می‌کند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴؛ رضوی، «انجیل»، ص۸۰.</ref> محتوای این انجیل را چنین بیان کرده‌اند: نسب‌نامه عیسی(ع)، نحوه ولادت وی، امتحان او به دست شیطان، فرامین اخلاقی به مردم و شاگردانش، معجزات عیسی(ع)، انتخاب دوازده رسول، ظاهر شدن [[موسی (پیامبر)|موسی(ع)]] و [[الیاس (پیامبر)|الیاس]] بر او، توطئه قتل عیسی(ع) و برخاستن از قبر.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۳۹.</ref> زبان اصلی این انجیل را عبری دانسته‌اند که به یونانی و غیرآن ترجمه شده است؛ نسخه اصلی آن را مفقود و مترجمین آن را نامشخص دانسته‌اند.<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۳.</ref>
انجیل مَتّی اولین کتاب از کتاب‌های عهد جدید است.<ref>لاجوردی، «انجیل»، ص۳۱۸.</ref> به‌گزارش توماس میشل، دانشمندان کتاب مقدس معتقدند که انجیل متّی با هدف گفت‌وگو و جدل با بعضی از بزرگان یهودی نگارش یافته است.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۵.</ref> درباره زمان و مکان نگارش این انجیل اختلاف هست. سال ۳۸م، بین سال‌های ۵۰ تا ۶۰م<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۲.</ref> و سال ۷۰م<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۵.</ref> دیدگاه‌ها درباره زمان نگارش آن است و [[فلسطین]] و انطاکیه سوریه<ref>محمدیان، دائره المعارف کتاب مقدس، ۱۳۸۱ش، ص۲۶۱.</ref> دیدگاه‌ها درباره مکان آن است.


متی،‌ نویسنده این انجیل، از حواریون عیسی(ع) بود که گفته شده قبل از ایمان به عیسی(ع)، مأمور اخذ مالیت و باجگیر بوده است.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۳۹.</ref>
این کتاب، عیسی(ع) را متمّم [[یهودیت|دین یهود]]، معلم اعظم، موسای جدید و صاحب شریعت عهد جدید معرفی می‌کند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴؛ رضوی، «انجیل»، ص۸۰.</ref> محتوای این انجیل را چنین بیان کرده‌اند: نسب‌نامه عیسی(ع)، نحوه ولادت وی، امتحان او به دست شیطان، فرامین اخلاقی به مردم و شاگردانش، معجزات عیسی(ع)، انتخاب دوازده رسول، ظاهر شدن [[موسی (پیامبر)|موسی(ع)]] و [[الیاس (پیامبر)|الیاس]] بر او، توطئه قتل عیسی(ع) و برخاستن او از قبر.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۳۹.</ref> می‌گویند زبان اصلی این انجیل عبری بوده و بعد، به یونانی و غیر آن ترجمه شده است. همچنین نسخه اصلی آن مفقود شده است و مترجمان آن مشخص نیستند.<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۳.</ref>


گفته شده در قدیم، انجیل متی را اولین و قدیمی‌ترین انجیل می‌دانستند؛ اما محققین امروز انجیل مرقس را قدیمی‌ترین انجیل می‌دانند.<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۲.</ref>
متی،‌ نویسنده این انجیل، از حواریون عیسی(ع) بود که گفته شده قبل از ایمان به عیسی(ع)، مأمور اخذ مالیت و باجگیر بوده است.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۳۹.</ref> در گذشته، انجیل متی را اولین و قدیمی‌ترین انجیل می‌دانستند؛ اما محققین امروز انجیل مرقس را قدیمی‌ترین انجیل می‌دانند.<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۲.</ref>
===مَرقُس===
===مَرقُس===
انجیل مرقس کوتاه‌ترین و قدیمی‌ترین انجیل دانسته شده است.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۶؛ توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۱؛ زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۶.</ref> نویسنده این انجیل، مرقس، از حواریون نبود؛ بلکه از پیروان و شاگردان پِطْرُس رسول،{{یادداشت|پطرس را بزرگ‌ترین رسول و حواری عیسی(ع) دانسته‌اند که نامش شمعون بود و حضرت عیسی(ع) او را پطرس (به معنای صخره) نامید و سنگ بنای کلیسا و جامعه مسیحیت قرار داد. (توفیقی،‌ آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۸.)}} بود<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۳.</ref> که در حوالی سال ۶۰،<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۴؛ نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۱۰۲.</ref> ۶۱<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۴.</ref> یا ۷۰ میلادی<ref>سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۷؛ رضوی، «انجیل»، ص۸۰.</ref> در [[ایتالیا]] یا روم<ref>محمدیان، دائره المعارف کتاب مقدس، ۱۳۸۱ش، ص۲۶۴.</ref> انجیل خود را تألیف کرد. در این انجیل، بر جنبه‌های بشری و انسان بودن عیسی(ع) و رنج‌های او تأکید شده است.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۶.</ref> انجیل مرقس به دو بخش تقسیم می‌شود: در بخش نخست به کیستی عیسی(ع) و پادشاهی او و در بخش دوم به مرگ او پرداخته شده است.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل‌های نظیر، ص۱۰۳ و ۱۰۴.</ref> مرقس بیشتر به کارهای عیسی(ع) پرداخته و مقابله او با دیوها و خارج کردن آنها از بیماران روانی، بخشیدن گناهکاران و معجزات او را گزارش کرده است.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۶.</ref> در این انجیل معرفی عیسی(ع) از زمان تعمید او به دست [[یحیی (پیامبر)|یحیی(ع)]] و آغاز رسالتش است و شجره‌نامه و تولد او را مطرح نکرده است.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۰.</ref> نخستین جمله انجیل مرقس چنین است: «آغاز بشارت عیسی مسیح، پسر خدا».<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، انجیل مرقس، ص۲۵۹.</ref>
انجیل مرقس کوتاه‌ترین و قدیمی‌ترین انجیل دانسته شده است.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۶؛ توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۱؛ زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۶.</ref> نویسنده این انجیل، مرقس، از حواریون نبود؛ بلکه از پیروان و شاگردان پِطْرُس رسول،{{یادداشت|پطرس را بزرگ‌ترین رسول و حواری عیسی(ع) دانسته‌اند که نامش شمعون بود و حضرت عیسی(ع) او را پطرس (به معنای صخره) نامید و سنگ بنای کلیسا و جامعه مسیحیت قرار داد. (توفیقی،‌ آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۸.)}} بود<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۳.</ref> که در حوالی سال ۶۰،<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۴؛ نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۱۰۲.</ref> ۶۱<ref>نیکزاد، نقد و بررسی کتاب مقدس، ۱۳۸۰ش، ص۴۴.</ref> یا ۷۰ میلادی<ref>سلیمانی اردستانی،‌ سیری در ادیان زنده جهان، ‌۱۳۸۷ش، ص۲۱۷؛ رضوی، «انجیل»، ص۸۰.</ref> در [[ایتالیا]] یا روم<ref>محمدیان، دائره المعارف کتاب مقدس، ۱۳۸۱ش، ص۲۶۴.</ref> انجیل خود را تألیف کرد. در این انجیل، بر جنبه‌های بشری و انسان بودن عیسی(ع) و رنج‌های او تأکید شده است.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۶.</ref> انجیل مرقس به دو بخش تقسیم می‌شود: در بخش نخست به کیستی عیسی(ع) و پادشاهی او و در بخش دوم به مرگ او پرداخته شده است.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل‌های نظیر، ص۱۰۳ و ۱۰۴.</ref> مرقس بیشتر به کارهای عیسی(ع) پرداخته و مقابله او با دیوها و خارج کردن آنها از بیماران روانی، بخشیدن گناهکاران و معجزات او را گزارش کرده است.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۶.</ref> در این انجیل معرفی عیسی(ع) از زمان تعمید او به دست [[یحیی (پیامبر)|یحیی(ع)]] و آغاز رسالتش است و شجره‌نامه و تولد او را مطرح نکرده است.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۰.</ref> نخستین جمله انجیل مرقس چنین است: «آغاز بشارت عیسی مسیح، پسر خدا».<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، انجیل مرقس، ص۲۵۹.</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۲۴

ویرایش