Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۲۴
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
در خصوص زمان رسمیت یافتن انجیلهای چهارگانه دیدگاهها مختلف است: یک نظر این است که در سال ۳۹۷ میلادی در مجمع روحانی «کارتاژ»، همه انجیلها، غیر از انجیلهای چهارگانه کنار گذاشته شدند و در اوایل قرن پنجم، چهار انجیل به عنوان انجیلهای رسمی و قانونی در عهد جدید شناخته و تثبیت شد.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۷۹و۸۰.</ref> برخی معتقدند انجیلهای چهارگانه حدوداً از سال ۱۵۰ میلادی بهمنزله آثار رسولان شمرده میشد و برای آنها حجیت قائل بودند و در حدود سال ۱۷۰م جایگاه آثار قانونی و رسمی را کسب کرده بودند؛ اما به زبان آورده نمیشد.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۵۹.</ref> در مقدمه عهد جدید ترجمه پیروز سیار آمده در آغاز سده سوم میلادی، چهار انجیل به رسمیت شناخته شدند و بعد از آن مناقشهای در آنها صورت نگرفت.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۶۰.</ref> | در خصوص زمان رسمیت یافتن انجیلهای چهارگانه دیدگاهها مختلف است: یک نظر این است که در سال ۳۹۷ میلادی در مجمع روحانی «کارتاژ»، همه انجیلها، غیر از انجیلهای چهارگانه کنار گذاشته شدند و در اوایل قرن پنجم، چهار انجیل به عنوان انجیلهای رسمی و قانونی در عهد جدید شناخته و تثبیت شد.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۷۹و۸۰.</ref> برخی معتقدند انجیلهای چهارگانه حدوداً از سال ۱۵۰ میلادی بهمنزله آثار رسولان شمرده میشد و برای آنها حجیت قائل بودند و در حدود سال ۱۷۰م جایگاه آثار قانونی و رسمی را کسب کرده بودند؛ اما به زبان آورده نمیشد.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۵۹.</ref> در مقدمه عهد جدید ترجمه پیروز سیار آمده در آغاز سده سوم میلادی، چهار انجیل به رسمیت شناخته شدند و بعد از آن مناقشهای در آنها صورت نگرفت.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۶۰.</ref> | ||
==انجیلهای چهارگانه== | ==ویژگیهای انجیلهای چهارگانه== | ||
حسین توفیقی در کتاب آشنایی با ادیان بزرگ مینویسد همه مسیحیان معتقدند که چهار انجیل را [[حواریون]] یا شاگردان حواریون، سالها پس از عیسی(ع) نگاشتهاند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۴.</ref> به گفته توماس میشل، مسیحیان نویسندگان عهد جدید را پیامبر نمیدانند؛ بلکه معتقدند آنها از پیروان عیسی(ع) بودند و آن کتابها را با الهام الهی نوشتهاند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> | |||
سه انجیل مَتّی، مَرقُس و لوقا به علت شباهت و هماهنگی میان آنها در زبان نگارش و محتوا، انجیلهای همنوا، همنظر یا نظیر نامیده میشوند.<ref>نگاه کنید به: عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیلهای نظیر، ص۸۵؛ محمدیان، دایرهالمعارف کتاب مقدس، ۱۳۸۱ش، ص۲۵۹؛ توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۰.</ref> ویژگی مشترک این سه انجیل این است که از الوهیت عیسی(ع) سخن نگفتهاند؛ اما در انجیل | سه انجیل مَتّی، مَرقُس و لوقا به علت شباهت و هماهنگی میان آنها در زبان نگارش و محتوا، انجیلهای همنوا، همنظر یا نظیر نامیده میشوند.<ref>نگاه کنید به: عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیلهای نظیر، ص۸۵؛ محمدیان، دایرهالمعارف کتاب مقدس، ۱۳۸۱ش، ص۲۵۹؛ توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۰.</ref> ویژگی مشترک این سه انجیل این است که از الوهیت عیسی(ع) سخن نگفتهاند؛ اما در انجیل یوحنّا، از الوهیت عیسی(ع) سخن گفته شده است.<ref>سلیمانی اردستانی، سیری در ادیان زنده جهان، ۱۳۸۷ش، ص۲۱۴ و ۲۱۵.</ref> مشخصههایی که موجب تفاوت انجیل یوحنا از انجیلهای دیگر شده، به این صورت بیان شده است: شامل معجزاتی است که در سایر انجیلها نیامده است؛ مانند معجزه تبدیل شدن آب به شراب در قانا یا زنده شدن فردی به نام لَعازَر؛ خطابههای طولانی؛ مسیحشناسی خاص این انجیل که در آن بر الوهیت عیسی(ع) تأکید شده است.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، مقدمه انجیل و رسالههای یوحنّا، ص۴۵۱.</ref> انجیلهای همنوا را متأثر از ادبیات یهودی و انجیل یوحنّا را متأثر از فلسفه یونان دانستهاند.<ref>زیبایینژاد، مسیحیتشناسی مقایسهای، ۱۳۸۹ش، ص۱۴۶؛ سلیمانی اردستانی، سیری در ادیان زنده جهان، ۱۳۸۷ش، ص۲۱۴ و ۲۱۵.</ref> | ||
زبان انجیلهای چهارگانه را زبان یونانی | زبان انجیلهای چهارگانه را زبان یونانی بوده است.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۶۴؛ میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۲.</ref> درباره نویسندگان این چهار انجیل تردیدهایی وجود دارد و انتساب آنها را مسلم و قطعی نمیدانند.<ref>سلیمانی اردستانی، سیری در ادیان زنده جهان، ۱۳۸۷ش، ص۲۱۸ و ۲۱۹.</ref> | ||
===مَتّی=== | ===مَتّی=== |